فرانسه بسیار با استعداد است اما قبل از دفاع در جام جهانی با مشکلاتی مواجه است | جام جهانی 2022

زایندین زیدان شغل تو را می خواهد. زین الدین زیدان این حقیقت را پنهان می کند که شغل شما را می خواهد. در واقع، زین الدین زیدان که معمولا کم حرف است، در حال مصاحبه با L’Équipe است که برهنه مناسب بودن خود را برای شغل شما تبلیغ می کند و آن را به عنوان “عمیق ترین خواسته” خود توصیف می کند. زین الدین زیدان در مورد اخراج شما و جایگزینی قریب الوقوع شما با زین الدین زیدان گفته است: “اگر باید انجام شود، این کار انجام خواهد شد.”

اکثر انسان‌ها، وقتی با این وضعیت کاملاً متحجرانه مواجه می‌شوند، احتمالاً قبل از تسلیم شدن به اجتناب‌ناپذیری کیهانی و دادن هر چه به زیدان می‌خواهد، مدت‌ها بلدرچین می‌شوند. اما دیدیه دشان کمی سخت تر از این ساخته شده است. احتمالاً باید برای قهرمانی در جام جهانی به عنوان بازیکن و مربی، این کار را برای بیش از یک دهه انجام دهید و هنوز تشنه کارهای بیشتر باشید.

نکته دیگر این است که دشان در حال حاضر در صندوق پستی خود مشکلات بسیار مهم تری نسبت به یک چالش شغلی طاس دارد. روی کاغذ، قهرمان 2018 باید محبوبیت قوی برای تبدیل شدن به اولین تیم از برزیل در سال 1962 باشد که جام را حفظ می کند. استعداد خام در این نسل از فوتبالیست‌های مرد فرانسوی می‌تواند نه تنها یک دفاع موفق عنوان قهرمانی، بلکه یک سلسله کامل را حفظ کند. با این حال، تیم دشان به قطر می رسد که با شک و تردید مواجه شده است: برخی واقعی، برخی مختلط، برخی در اشغال فضای وجودی فرانسوی از فجایع که هنوز واقعاً وجود ندارند.

راهنمای سریع

قطر: فراتر از فوتبال

نمایش دهید

این جام جهانی است که شبیه هیچ جام جهانی دیگری نیست. در 12 سال گذشته آبان نیوز درباره مسائل مربوط به قطر 2022، از فساد و نقض حقوق بشر گرفته تا رفتار با کارگران مهاجر و قوانین تبعیض آمیز، گزارش داده است. بهترین‌های روزنامه‌نگاری ما در صفحه اصلی قطر: فراتر از فوتبال برای کسانی که می‌خواهند عمیق‌تر به مسائل فراتر از زمین بازی بروند جمع‌آوری شده است.

گزارش آبان نیوز بسیار فراتر از آن چیزی است که در زمین اتفاق می افتد. امروز از روزنامه نگاری تحقیقی ما حمایت کنید.

در زمین، آمادگی ها با از دست دادن پل پوگبا و انگولو کانته در خط هافبک و پرسنل کیمپمبه در خط دفاعی مورد حمله قرار گرفته است. نگرانی های تناسب اندام نیز در هفته های اخیر کریم بنزما، لوکاس هرناندز و رافائل واران را دنبال کرده است. این شش نفر از یازده نفری هستند که در یورو 2020 شروع کردند. آنتوان گریزمان به سختی 90 دقیقه در تمام سال بازی کرده است. نتایج ضعیف بوده است و فرانسه تنها یکی از شش بازی خود در لیگ ملت ها را برد و به سختی از سقوط به لیگ B اجتناب کرد.

در همین حال، ملت هنوز در مورد اینکه تابستان گذشته دقیقاً چه کاری باید انجام دهند، که در آن فرانسه برخی از درخشان‌ترین فوتبال‌های تورنمنت را تولید کرد، آلمان را شکست داد و سوئیس را پس از 80 دقیقه از بازی یک شانزدهم آخر خود با نتیجه 3-1 رهبری کرد، چیست و هنوز هم به نوعی ساختگی برای از دست دادن این ظن باقی می ماند که این تیمی است که به همان اندازه قادر به رگه های درخشان و فروپاشی های وحشی است، تصوری که از عدم تصمیم گیری آشکار دشان در مورد سه یا چهار بازی در خط دفاعی کمکی نمی کند.

اما واقعاً خود فوتبال مشکلی ندارد. مشکل همه چیز دیگر است. شورش داخلی به رهبری کیلیان امباپه، که یک رویداد تبلیغاتی برنامه ریزی شده را در اعتراض به قرارداد جمعی بر سر حقوق تصویر تحریم کرده بود، سرانجام پایان یافت. یک پرونده باج‌گیری فوق‌العاده مربوط به پوگبا، که ادعا می‌کند توسط همکاران برادرش با اسلحه بازداشت شده و به پرداخت 11 میلیون پوند محکوم شده است، همچنان ادامه دارد. در همین حال، نوئل لو گرات، رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه، توسط تعدادی از کارمندان زن به آزار جنسی متهم شده است، اتهاماتی که او رد می کند.

متوجه خواهید شد که هیچ کدام از اینها واقعاً تقصیر دشان یا بازیکنانش نیست. با این حال، به نظر می‌رسد که همه اینها منجر به گسست فزاینده بین فوتبال فرانسه و مردم آن شده است. سرمقاله اخیر لوموند از بازی ملی انتقاد کرد و آن را به عنوان «سیستمی که در خلاء زندگی می‌کند، با قوانین و ارزش‌های خود عمل می‌کند، در یک جدایی کامل از بقیه جامعه» توصیف کرد. بر اساس نظرسنجی RTL/Odoxa که در سپتامبر انجام شد، محبوبیت تیم ملی از 64 درصد به 52 درصد در سال گذشته کاهش یافته است. تنها 41 درصد از مردم فرانسه “تصویر خوبی” از فوتبال دارند.

برای یک تیم قهرمان جهان متنوع و نفس‌گیر، این واقعاً شگفت‌انگیز است و نتایج فقط تا حدی رکود را توضیح می‌دهد. خود تیم مانند دشان همچنان محبوب است. به نظر می‌رسد این خود ساختمان است که مردم را از خود دور می‌کند: بازی‌ای که توسط قدرت و پول به باد رفته است، مدیران منسوخ مانند Le Graët که در سال 2020 ادعا کردند نژادپرستی در ورزش «وجود ندارد»، شاید حتی تسلط سرد داخلی پاریس سنت. ژرمن و دسته چک آنها.

و با وجود تمام موفقیت های دشان به عنوان یک مربی فوتبال، او تمایل کمی به یک رهبر معنوی نشان داده است. اوایل تابستان امسال، او لاغر و کشیده به نظر می رسید، از مرگ پدرش متعجب شد و آشکارا اعتراف کرد که “قدرت و انرژی” برای ارائه طرف خود را ندارد. بنابراین در این بحرانی ترین مقطع، اقتدار دقیقاً در کجای این تیم نهفته است؟ کانون اخلاقی آنها کجاست؟ آنها برای چه چیزی ایستاده اند؟ آنها نماینده چه کسی هستند؟ در مواقع پیروزی، اینها سوالاتی هستند که به راحتی می توان با نوارچسب به آنها پرداخت. اما در سختی احساس اهمیت مضاعف می کنند.

انزجار عمیقی نسبت به جام جهانی قطر در میان مردم فرانسه وجود دارد. حدود نیمی از بازیکنان معتقدند که بازیکنان باید از شرکت کردن خودداری کنند. اکثر احزاب چپ خواستار تحریم کامل شده اند. بسیاری از شهرها – از جمله پاریس، مارسی و لیل – از میزبانی نمایش عمومی یا مناطق هواداران خودداری می کنند. در این میان، FFF به شدت با افکار عمومی دور شده است و عفو بین‌الملل به دلیل «سکوت کرکننده‌اش» در مورد حقوق بشر به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.

هیچکدام از اینها بلا را اجتناب ناپذیر نمی کند. کاری که انجام می دهد افزایش ریسک است. اگر فرانسه شروع قدرتمندی داشته باشد، افکار عمومی می تواند پشت سر آنها حرکت کند. اما یک تورنمنت ضعیف پتانسیل ایجاد ناامیدی و تنفر را دارد که می تواند فوتبال فرانسه را در بحران فرو ببرد. دشان می داند که یک نیمه نهایی حداقل شرط است. هر چیزی کمتر، و او می داند چه کسی برای کارش خواهد آمد.