میانه روهای دموکراتیک از فرصت های از دست رفته برای حفظ مجلس ابراز تاسف می کنند

همه تشویق‌های دموکرات‌ها درباره نمایش میان‌دوره‌ای به‌طور شگفت‌انگیز قوی این حزب، یک بحث در حال جریان چپ را که هرگز پایان نمی‌پذیرد، خفه کرده است: فلسفه سیاسی چه کسی درست است، میانه‌روها یا مترقی‌ها؟

طبق معمول، این مسابقات ممکن است که بیشترین بحث را برانگیخته است. آیا دموکرات‌ها در رقابت مجلس نمایندگان در اورگان شکست خوردند زیرا چپ‌ها کرت شریدر، نماینده کنونی سگ آبی را انتخاب کردند؟ یا به این دلیل بود که تشکیلات دموکرات سرمایه گذاری روی جیمی مک لئود اسکینر، رقیب مترقی که او را در انتخابات مقدماتی شکست داد، متوقف کرد؟

میانه روها چه-اگرهای خود را دارند.

آنها به این نکته اشاره می‌کنند که چگونه دموکرات‌ها کرسی جمهوری‌خواهان را در حومه سینسیناتی تسخیر کردند، نمایشی معتبر در برابر یک رئیس جمهوری‌خواه 10 دوره‌ای در صحرای کالیفرنیا به نمایش گذاشتند و به فاصله کوتاهی از نماینده لورن بوبرت، یکی از عزیزان پایگاه ترامپ، در روستایی کلرادو برکنار شدند. . آیا با یک میلیون دلار دیگر، تام مالینوفسکی، نماینده دموکرات میانه رو در نیوجرسی، می توانست از شکست بگریزد؟

شریدر بر این باور است که اگر او در انتخابات مقدماتی خود پیروز می شد، با 8 درصد دوباره انتخاب می شد. او قانونگذاران ایالت اورگان را به خاطر ترسیم مرزهای جدید که شامل بخش هایی از ناحیه قانونگذاری ایالت مک لئود اسکینر می شود، مقصر می داند.

شریدر گفت: «آنها یک سوسیالیست را در انتخابات مقدماتی و یک جمهوری خواه را در دوره عمومی تضمین کردند. (مک لئود اسکینر از حمایت گروه های مترقی مانند Indivisible و Working Families برخوردار بود، اما به عنوان یک سوسیالیست معرفی نمی شود.)

لیام کر، یکی از بنیانگذاران Welcome PAC، یک گروه نوپا که هدف آن تبدیل شدن به دموکرات های عدالت خواه است، گفت: با تأمل در نتایج در سراسر کشور، “به نظر می رسد که دموکرات ها در رختکن جشن می گیرند، زیرا ما با چهار نتیجه شکست خوردیم.” مرکز سیاسی

به نظر کر، یکی از گویاترین آمار این دوره های میان دوره ای در گزارش های مالی مبارزات انتخاباتی نماینده الکساندریا اوکاسیو-کورتز از نیویورک، رهبر اسمی «جوخه» قانونگذاران مترقی مدفون است. امسال، اوکاسیو-کورتز پول بیشتری را برای انجام سفارشات کالا – 1.6 میلیون دلار – از کاندیداهای دموکرات در کل رقابت های خود در بسیاری از مناطق هزینه کرد که او استدلال می کند که می توانستند برنده شوند.

این مقدار بیشتر از پولی است که برای فروش سویشرت‌ها و برچسب‌های «مالیات بر ثروتمندان» و «لغو ICE» خرج می‌شود تا 12 دموکرات که در مناطق تحت کنترل جمهوری‌خواهان شرکت می‌کنند (جایی که ترامپ بین 50 تا 54 درصد آرا در سال 2020 به دست آورد) کل این چرخه را افزایش داده است. کر در تحلیل اخیر خود نوشت.

تا بعدازظهر جمعه، بوبرت تنها با 554 رای، با بیش از 327000 رای شمارش شده، پیشتاز بود، اما رقیب او علیرغم احتمال بازشماری خودکار، قبول کرده بود. و کن کالورت، نماینده جمهوری خواه، که از سال 1993 برخی از کرسی های خود در امپراتوری داخلی در کالیفرنیا را در اختیار داشت، در رقابت خود با ویل رولینز، دادستان سابق فدرال، تنها با سه درصد یا 7150 رای پیروز شد.

رقیب دموکرات بوبرت، آدام فریش، قبل از ورود به انتخابات مقدماتی حزبش، یک ناشناخته سیاسی بود. وقتی هفته گذشته با سناتور کریس کونز از دلاور صحبت کردم، او از ملاقات با فریش در یک رویداد امسال در کلرادو گفت: «این مرد کیست؟ چطور است که من هرگز نام او را نشنیده‌ام؟»

هیچ یک از گروه های اصلی دموکرات فکر نمی کردند که فریش دعایی داشته باشد. کمیته مبارزات انتخاباتی دموکرات کنگره فقط 330 دلار برای تبلیغات از طرف او هزینه کرد. مجلس اکثریت PAC، گروهی نزدیک به نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، 1563 دلار به فروش رساند. کمپین بوبرت حدود نیم میلیون دلار بیشتر از فریش در تلویزیون خرج کرد.

در مقابل، اهداکنندگان کوچک دموکرات 15 میلیون دلار برای تلاش محکوم به شکست برای برکناری نماینده مارجوری تیلور گرین، که منطقه شمال جورجیا در انتخابات ریاست جمهوری 2020 یک انفجار 37 امتیازی به نفع ترامپ بود، خرج کردند. مارکوس فلاورز، کاندیدای دموکرات در آن رقابت، با اندکی کمتر از گرین شکست خورد: نزدیک به 32 امتیاز.

و این فقط چپ آنلاین نبود که منابع را به روش های به ظاهر غیرمنطقی تخصیص می داد. پولی که می‌توانست به رقابت‌های رقابتی منتقل شود، با مقامات دموکرات امنی مانند جاش گاتهایمر، نماینده نیوجرسی، که در راه رسیدن به پیروزی تقریباً دو رقمی، 13 میلیون دلار احتکار جمع‌آوری کرد، جمع شد. و هنگامی که مایکل بلومبرگ 10 میلیون دلار اضافی را به PAC اکثریت مجلس نمایندگان آمریکا چند هفته قبل از روز انتخابات اختصاص داد، بخش خوبی از آن به Gottheimer رسید.

شدیدترین مناظره ها در میان دموکرات ها در نیویورک آبی-آبی بود، جایی که جمهوری خواهان چهار کرسی مجلس را از دست دادند، از جمله نماینده شان پاتریک مالونی، که کمیته مبارزات انتخاباتی دموکرات کنگره را در سال جاری اداره می کرد.

دفتر اوکاسیو کورتز به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد. اما او اشاره کرده است که تشکیلات دموکرات میلیون‌ها دلار را در تلاشی ناموفق برای نجات مالونی، که او را مسئول ضررهای حزب در نیویورک می‌داند، خرج کرد. آیا می‌توانست این پول را در جای دیگری مستقر کند؟

بسیاری از رهبران میانه‌رو و میانه‌روها به صراحت اعلام کردند که کمک ما نه استقبال می‌شود و نه می‌خواهیم.» او در یک موضوع اخیر در توییتر نوشتمالونی را منفجر می کند. با وجود پیشنهادات بسیار زیاد ما. با این حال راه هایی برای کمک کردن از راه دور پیدا شده است. بنابراین اینکه آنها ما را به خاطر احترام به رویکردشان در ولسوالی هایشان سرزنش کنند، خنده دار است. کمی مالکیت داشته باشید.»

معدود قابل تلنگر

دموکرات های مجلس نمایندگان می توانند به تعداد انگشت شماری از موفقیت ها در مناطق واقعاً قرمز در سال جاری اشاره کنند. و حتی آنهایی که اغلب با ستاره می آیند.

نماینده جارد گلدن از مین است که به تازگی از انتخاب مجدد در منطقه ای که ترامپ با 5.5 درصد در سال 2020 برنده شد، جان سالم به در برد، اما او از سیستم رای گیری با انتخاب رتبه بندی کمک گرفت. نماینده مارسی کپتور به راحتی در شمال غربی اوهایو در انتخابات مجدد پیروز شد، اما رقیب راست افراطی او، جی آر ماژوسکی، موضوع گزارش های AP بود مبنی بر اینکه او در مورد سابقه نظامی خود دروغ گفته است.

یکی از تاثیرگذارترین پیروزی‌های دموکرات‌ها در سال جاری، شکست ماری گلونکمپ پرز از جو کنت در ایالت واشنگتن بود، اما او یکی از منکران انتخابات بود که برای پیروزی در مقدماتی خود با برتری‌طلبان سفیدپوست همکاری می‌کرد.

مری پلتولا، نماینده دموکرات که در رقابت برای تصاحب کرسی تنهای آلاسکا در مجلس نمایندگان پیشتاز است، هر سه ستاره را داشت: یک رقیب طرفدار ترامپ که در سارا پیلین نامطلوب و افراطی دیده می‌شود، یک برتری جزئی در مقام ریاست جمهوری پس از پیروزی در انتخابات ویژه در ماه اوت و یک نظام انتخاباتی به سبک انتخابی که به نفع میانه روها طراحی شده بود.

همانطور که کر در مورد آن فکر می‌کند، دموکرات‌های مردمی باید افرادی مانند فلاورز را فراموش کنند، در حالی که رهبران حزب باید کار بهتری برای شناسایی نامزدهایی مانند فریش انجام دهند که می‌توانند در مناطق قرمز شرکت کنند و پیروز شوند. کر آنها را “پلاتیپوس” می نامد – موجودات سیاسی نادری که یافتن آنها دشوار است و حتی توصیف آنها دشوارتر است.

یکی از عناصر این کمپین‌های «پلاتیپوس» در بیل بود: همه آنها از برند ملی حزب دموکرات فاصله گرفتند.

فریش خود را «یک تاجر و محافظه‌کار مالی» نامید که از «متمم دوم، امنیت مرزها و مقررات کمتر دولتی» حمایت کرد. گرگ لندزمن، یک دموکرات که استیو چابات، یک جمهوری خواه را در رقابتی نزدیک در اوهایو شکست داد، حمایت خود را از پلیس نشان داد. نماینده الیسا اسلاتکین، که در یک رقابت سخت در انتخابات مجدد در یک منطقه سوئینگ در میشیگان پیروز شد، تبلیغی را با حضور داگلاس لوت، ژنرال بازنشسته ای که در شورای امنیت ملی جرج دبلیو بوش خدمت می کرد، اجرا کرد.

کر گفت: «ما یک تن آدام فریشز را از روی تخته رها کردیم. دموکرات ها می توانستند در ده ها منطقه دیگر بازی کنند.

شریدر، که هر دو حزب را به سمت حاشیه های خود می بیند، گفت: “من جمهوری خواهان یا دموکرات ها را علاقه ای به یادگیری چیزی از این انتخابات نمی بینم” و او حدس زد که اگر این روند ادامه یابد، ممکن است در نهایت احزاب ثالث قدرت کسب کنند.

شریدر گفت، اما اگر درسی از سال 2022 آموخته شود، «چادر بزرگ باش».

امشب چی بخونیم

• حکیم جفریس، نماینده نیویورک از تلاش خود برای جایگزینی نانسی پلوسی به عنوان رهبر دموکرات ها در مجلس خبر داد.

• در مقاله Opinion، یوئل راث، رئیس سابق اعتماد و ایمنی توییتر، هشدار می‌دهد که «اصل الون ماسک در کلید زدن سیاست‌های توییتر بر روی قوانین محلی می‌تواند شرکت را به سانسور گفتاری که در گذشته از محدود کردن آن بیزار بوده، از جمله سیاسی، وادار کند. مخالفت.”

منظره یاب

حباب جدید مک کارتی

روز دوشنبه، نمایندگان تازه منتخب وارد کاپیتول هیل شدند تا جهت گیری خود را آغاز کنند. اما در طبقه بالا در مجموعه رهبر اقلیت مجلس نمایندگان، کوین مک کارتی، نماینده، مشغول فراخوانی از اعضا برای حمایت از نمایشنامه او به عنوان سخنران بعدی بود.

مجموعه کاپیتول یک هزارتوی مطلق است، و من می‌دانستم که مک‌کارتی می‌تواند چندین مسیر مختلف را طی کند، در حالی که می‌تواند در دیدار با جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان برای بحث در مورد انتخابات رهبری به سمت و سوی آن برود.

من خودم را در قسمت بالای مرکز بازدیدکنندگان کاپیتول قرار دادم، که راهروی اصلی خارج از خود ساختمان قدیمی کاپیتول را به دو نیم می کند. هنگامی که او برای بازگشت به دفتر خود بیرون آمد، من این عکس را گرفتم، دوربین را بالای سرم نگه داشتم تا انبوه خبرنگارانی را که با او حرکت می کردند نشان دهم. فکر می‌کنم کمی ارتفاع به نشان دادن حباب پرس متحرکی کمک کرد که اکنون مک کارتی را هر کجا که می‌رود همراهی می‌کند.

مک کارتی چیز زیادی نگفت و حالت چهره اش در تمام طول پیاده روی تغییر نکرد.

از شما برای خواندن مطالب درباره سیاست، و مشترک نیویورک تایمز متشکریم. – بلیک

نسخه های گذشته خبرنامه را اینجا بخوانید.

اگر از مطالبی که می خوانید لذت می برید، لطفاً آن را به دیگران توصیه کنید. آنها می توانند در اینجا ثبت نام کنند. همه خبرنامه های مختص مشترکین ما را اینجا مرور کنید.

بازخورد دارید؟ ایده هایی برای پوشش؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما در onpolitics@nytimes.com ایمیل بزنید.