سام وایتلاک: «تویکنهام هنوز هم احساس می‌کند که مقداری چاشنی اضافی دارد» | تیم اتحادیه راگبی نیوزلند

تیاینجا یک سیگار قدیمی در خانه کارولین و بریدن وایتلاک است که در جایی امن در یک کشو پیچیده شده است. پسر آنها، سم، هنوز می تواند بوی آن را در دوران کودکی به خاطر بیاورد. این جایزه به پدربزرگش، نلسون دالزل، به‌عنوان پاداشی برای عملکرد مرد برترش داده شد، زمانی که آل بلکز در سال 1954 انگلیس را 5-0 در تویکنهام شکست داد. دالزل تنها تلاش خود را به ثمر رساند، زمانی که تد وودوارد، وینگر انگلیس را به ثمر رساند. . وایتلاک می گوید: «ما چیزهای زیادی از دوران بازی پدربزرگ نداشتیم. مامان و بابا همیشه می‌گفتند اگر یکی از ما سیاه‌پوست شود، سیگار می‌کشند، اما خوشبختانه هرگز این کار را نکردند.»

آنها موقعیت های زیادی داشتند. برادر بزرگتر سام، جورج، در سال 2009 و همینطور برادر کوچکترش، لوک، در سال 2013 حضور داشتند. چهارم، آدام برای تیم ملی هفتگانه بازی کرده است. سام از همه آنها و تقریباً از بقیه پیشی گرفت. او اکنون 142 بازی ملی دارد. این احتمال وجود دارد که در این زمان در سال آینده، او بیشترین بازی را به نام All Black تاریخ داشته باشد.

پس از این همه سال، توئیکنهام، و تست های مقابل انگلیس، هنوز برای او احساس خاصی دارند. مطمئناً به یاد دارم که در جوانی در مورد آن خواب دیدم، آن سیگار را بیرون آوردم، آن را بو کردم و با خودم فکر کردم که چقدر خوب است که بتوانم در توئیکنهام بازی کنم و تلاش برنده را به ثمر برسانم؟ برای من، این مکان هنوز هم به دلیل سابقه خانوادگی، کمی جذابیت بیشتری در آن دارد.» مدتی است که آن را حس نکرده است. آل بلکز از جام جهانی 2015 تنها یک تست در توئیکنهام انجام داده است، اما آنها دو تا قبل از جام جهانی صف آرایی کرده اند، یکی مقابل انگلیس این شنبه که او کاپیتان تیم خواهد بود و دیگری مقابل آفریقای جنوبی در ماه آگوست.

آن بازی مقابل اسپرینگ باکس به عنوان گرم کردن جام جهانی در نظر گرفته می شود. وایتلاک از این ایده که دو تیم می توانند در هر چیزی تا این حد ولرم بازی کنند خرخر می کند. او می گوید: «این بدترین کلمه برای آن است. من مطمئن نیستم که چه کسی آن را ارائه کرده است، اما فکر می‌کنم خیلی سریع قطع خواهد شد. بازی های نیوزلند مقابل آفریقای جنوبی تنها یک راه است. من بارها مقابل آفریقای جنوبی بازی کرده ام و هرگز بازی آسانی مقابل آنها نداشته ام، صرف نظر از امتیاز بازی، همیشه سخت بوده و همیشه فیزیکی بوده است. او می‌گوید هرگز نمی‌توان یکی از تست‌های آن‌ها را گرم کردن نامید، «چون تاریخچه زیادی بین طرف‌ها وجود دارد» بازیکنان می‌خواهند همه چیز را به آن بدهند.

درست مثل انگلیس. او به یاد می آورد که والدینش او را در نیمه های شب بیدار می کردند تا قرعه کشی معروف 26 نفره را در سال 1997 تماشا کند، زمانی که نورم هویت و ریچارد کاکریل در حین هاکا با هم به رقابت پرداختند. برخی از بهترین خاطرات من از بزرگ شدن نشستن روی کاناپه، نیمه خواب، اما هنوز کاملاً در آن بازی ها غرق بودم، آنها همیشه برخوردهای سخت و سختی داشتند. او اکنون سه فرزند دارد که همه آنها زیر پنج سال هستند. بچه‌های من در حال حاضر شروع به تجربه بخشی از تربیت کیوی کرده‌اند، و دیدن غروری که در All Blacks دارند و هیجانی که نسبت به بازی ما احساس می‌کنند بسیار جالب است.

او هنوز سیگار را بیرون می آورد تا وقتی در خانه پدربزرگ و مادربزرگشان هستند به آنها نشان دهد. نلسون دالزل زمانی که سم تنها شش ماه داشت درگذشت، «اما بسیاری از این داستان‌ها از افراد دیگری که ملاقات کرده‌ام و در کنار او یا علیه او بازی کرده‌اند، به من منتقل شده است.» در آن تور 1953/54، هم تیمی های دالزل به او لقب «بابا» دادند زیرا او یکی از بازیکنان مسن تر تیم بود. این نقشی است که سام بر عهده خودش گذاشته است. وظیفه او این است که به بازیکنان جوان‌تر در تیم کمک کند تا به آنها بیاموزد که یک سیاه‌پوست بودن به چه معناست، درست مانند کایران رید و ریچی مک‌کاو، قبل از او.

او می‌گوید: «ساده‌ترین راه برای انجام این کار، داستان‌گویی است، ما دانش را از این طریق منتقل می‌کنیم.» ما در مورد آخرین بازی انگلیس با All Blacks صحبت می کنیم، در یوکوهاما در سال 2019، در نیمه نهایی جام جهانی راگبی. این اولین باری بود که وایتلاک در جام جهانی شکست خورد. او می‌گوید: «یک چیزی که در سال 2019 به ذهن من خطور کرد، لحظه‌ای از پیروزی ما در فینال 2011 بود. مثل همیشه با آبجو در دست نشسته بود. او این لبخند بزرگ را روی لب داشت و گفت “شما بچه ها نمی دانید چه کرده اید”. و ما گفتیم منظورت چیست؟

هوره در مورد احساس شکست در سال 2007، زمانی که فرانسه در مرحله یک چهارم نهایی شکست خورد، به آنها گفت. وایتلاک گوش داد، اما تنها در سال 2019 بود که او واقعاً شروع به درک آنچه هور در مورد آن صحبت می کرد، کرد. اکنون موضوع این است که مطمئن شوم، به‌عنوان یک بازیکن بزرگ، این دانش را منتقل می‌کنم، تا تیم مجبور نباشد جام جهانی دیگری را برای یادگیری برخی از این تجربیات از دست بدهد.»

All Blacks قبلاً دو بار از ایرلند و یک بار از آرژانتین و آفریقای جنوبی شکست خورده است. یک شکست دیگر و این بدترین سال آنها از دهه 1990 خواهد بود. “سال جالب و چالش برانگیزی بود، اما در عین حال سال بسیار لذت بخشی بود، زیرا ما به عنوان یک گروه فشرده ماندیم و برخی از چیزهایی را که می دانستیم به اندازه کافی خوب انجام نمی دهیم کار کرده ایم. ما در حال تلاش برای بهتر شدن هستیم و من واقعا از برخی از چیزهایی که در آنها بهتر شده ایم خوشحالم. اما شما در واقع هرگز به مقصد نمی رسید، همه ما همیشه به دنبال آن بازی عالی هستیم، چه به صورت انفرادی و چه به صورت تیمی. هیچ‌کدام از ما هرگز آنجا نبوده‌ایم و فکر نمی‌کنم هیچ‌وقت هم باشیم. این یک هدف غیرواقعی است، اما ما به تلاش برای رسیدن به آن ادامه می دهیم.» در زمان پدربزرگش اینطور بود و بعد از نوه هایش هم همینطور خواهد بود.

بلیت های بازی All Blacks v Springboks در Twickenham در روز جمعه، 25 اوت (KO 7:30 بعد از ظهر) را می توان از طریق Ticketmaster یا RFU خریداری کرد.