پاکستان غیرممکن را انجام داد، اکنون استرالیا باید از تکرار تاریخ اجتناب کند | تیم کریکت استرالیا

مندر دو هفته پس از مرگ او، درست مانند 30 سال قبل از آن، مردم دوست داشتند درباره اولین بازی شین وارن یکی را به ازای 150 دریافت کند. داستان سودمند است، اخلاقی از فروتنی قبل از پیروزی، اعدادی که به عنوان شروعی تنبیه‌آمیز برای حرفه‌ای از شگفتی‌های آماری در نظر گرفته می‌شوند. این هفته مشعل به پایان رسید زیرا یکی دیگر از پاهای اسپینر استرالیایی اولین بازی سختی را پشت سر گذاشت. اما اگر به میچل سوپسون در دومین دوره آزمون در کراچی یک پیشنهاد به مبلغ 150 می دادید، او با خوشحالی می پذیرفت. گرفتن 1 برای 150 می توانست استرالیا را برنده شود.

در نهایت سوپسون صفر را برای 156 برگرداند و مجموع دوندگی وارن را در دومین بازی آخرش پشت سر گذاشت، زیرا پاکستان در یکی از خارق‌العاده‌ترین فرارهای کریکت تست تساوی را حفظ کرد. عدد دیگر در معادله – یک ویکت – او می توانست و باید داشته باشد. دو بار در دو توپ او لبه چوب بابر اعظم را پیدا کرد، با نزدیک شدن به سختی از دو طرف ویکت. بعد از او یک پای سنگ مرده قبل از درخواست تجدید نظر توسط فنی باریک رد شد. سپس، با سه اور باقی مانده، ساده ترین شانس از بین رفت – یک افت ساده در پوشش.

اولین مهلت زمانی رخ داد که کاپیتان پاکستان قبلاً 161 اور کرده بود، اما او قبل از اخراج، 29 اوور دیگر و پاکستان 41 اور دیگر را انجام داد تا به امنیت برسد. فریاد lbw علیه محمد رضوان بود، بازیکن دیگری که در 105 به پایان رسید. مستقیماً در خط، پایین نگه داشتن و ضربه زدن به کنده‌ها: چشم انسان و داده‌های ردیابی توپ موافق بود. البته نه داور، زیرا رضوان پیشروی کرده بود، و استثناء فراخوانی داور متکی به ضربه بیش از سه متری از کنده است. دو چراغ قرمز و یک نارنجی رضوان زنده ماندند. اگر او یا بابر در مدت زمان زیادی مانده بود سقوط می کرد، مطمئنا استرالیا برنده می شد.

افت نهایی ممکن است نتیجه را تغییر نداده باشد: عثمان خواجه در حالی که 18 توپ به پایان مسابقه باقی مانده بود، رضوان را گلوله باران کرد. اما این امر باعث می شد استرالیا با سه اور، دو بازیکن دیگر از سه بازیکن آخر پاکستان را که هر کدام به شدت عصبی بودند اخراج کند. این یک شانس جدی به تیم میهمان می داد.

در مجموع سوپسون بازی خوبی نداشت. یک شکست حیاتی در اولین دوره های پاکستان باعث سقوط شد که او با دو ویکت اول تست خود به پایان رسید. اما این مسیر در مرحله چهارمی که برای ناتان لیون، ناتان لیون، بازیکن خارج از چرخه ایجاد شد، ادامه پیدا نکرد: برتری 506، تقریباً شش جلسه تا کاسه، در زمینی که فرسودگی متوسط ​​آن فقط در اواخر بازی مشهود بود. سوپسون در روز قبل چهار بار بولینگ انجام داد، اغلب در اطراف استامپ پا بولینگ می زد و برای دویدن بدون خطر زیاد کار می کرد. شروع او در روز پنجم وحشتناک بود، رگبار پرتاب های کامل که هزینه زیادی داشت.

اما طلسم دوم او در روز پایانی نشان داد که او چه کاری می تواند انجام دهد، یک خط خوب در اطراف کنده وسط و پایین، دور شدن شدید از خفاش، لغزش از طریق دیگران و ایجاد آن سه فرصت. استرالیا با یک برتری به این بزرگی می‌توانست طلسم‌های بد خود را در تجارت به نفع خود جبران کند، که برای تغییر نتیجه کافی بود. به دست سوئپسون نبود که این فرصت‌ها محقق نشد.

استرالیا در مورد شکست‌های اخیر در پایان دادن به مسابقات آزمایشی با توپ از موقعیت‌های فوق‌العاده قوی عصبانی خواهد شد: شکست در هدینگلی 2019 و بریزبن 2021، تساوی در سیدنی در دو تابستان اخیر استرالیا، و اکنون این حماسه در کراچی. . اما برای کسانی که بازی را بیشتر از یک تیم دنبال می کنند، این بازگشت ها هیجان انگیز بوده است. 443 برای 7 پاکستان ششمین مجموع بزرگی بود که تا به حال در اینینگ چهارم انجام شده است. سه تا از امتیازهای بزرگتر در باخت به دست آمده اند، تنها دو امتیاز در بازی های ذخیره شده به دست آمده اند.

سهم بابر اعظم از این هم چشمگیرتر بود. تنها شش بازیکن در چهارمین دوره یک تست دو قرن را پشت سر گذاشته اند. او تقریباً هفتم شد و با 196 سقوط کرد. مهمتر از آن، او 603 دقیقه ضربه زد، تلاشی که در اینینگ های پایانی تنها با اینینگ های معروف مایکل آترتون در برابر آفریقای جنوبی در سال 1995 بیشتر شد. فقط آترتون و دو نفر دیگر با تحویل های بیشتری روبرو شده اند. یک بازی واقعا غیرممکن برای نجات ذخیره شد، و یک سری بازی که مدت ها منتظرش بودیم اکنون به یک بازگشت تاریخی تبدیل می شود، و به سومین مسابقه تست تساوی 0-0 با همه چیز بر روی آخرین نتیجه می رسد.