پری دریایی: چرا خیریه ترنس در اخبار منتشر شده است؟ | تغییر جنسیت

سازمان خیریه پری دریایی خود را در قلب بحث های بسیار پرشور قرار داده است که حامیان حقوق ترنس ها را در مقابل فمینیست های منتقد جنسیتی قرار می دهد.

Mermaids که عمدتاً از طریق کمک های مالی تأمین می شود، اما کمک های مالی و پرداختی برای آموزش دریافت می کند، می گوید که از کودکان تراجنسیتی و خانواده های آنها حمایت می کند و همچنین به تسهیل پذیرش آنها در جامعه کمک می کند.

در هفته‌های اخیر، Mermaids کانون انبوهی از مقالات روزنامه‌ها بوده است که سیاست‌های حفاظتی آن را زیر سوال برده و کمیسیون خیریه را وادار به باز کردن یک “پرونده مطابقت با قانون” کرده است.

این یک تحقیق رسمی نیست و کشف تخلف نیست. اما در انتظار بررسی کمیسیون، تعدادی از سازمان ها روابط خود را با پری دریایی متوقف کرده اند – صندوق ملی قرعه کشی جامعه پرداخت های آینده را به حالت تعلیق درآورده و وزارت آموزش و پرورش آن را از منابع بهداشت روان و رفاه مدارس حذف کرده است.

برای سوزی گرین، مدیر عامل Mermaids، تمرکز بر این موسسه خیریه نشان دهنده تلاشی برای بی اعتبار کردن آن و “خطرناک” جلوه دادن آن است.

آن رسانه منفی… مستقیماً بر جوانان، خانواده‌های آنها، کارکنان ما، داوطلبانمان و تمام تلاش ما این است که از بچه‌ها حمایت کنیم تا شاد باشند – همین – و حمایت از والدین برای حمایت مناسب از فرزندانشان.»

منتقدان خیریه را متهم می کنند که فراتر از حمایت صرف می رود و کودکان را تشویق به انتقال می کند، صرفاً به دلیل انحراف از کلیشه های جنسیتی و زمانی که برای درک عواقب احتمالی آن خیلی کوچک هستند. آنها استدلال می کنند که بررسی دقیق این موسسه خیریه توسط کمیسیون به خوبی به تاخیر افتاده است.

در حالی که بحث در مورد حقوق ترنس ها در سال های اخیر شدیدتر شده است، پری دریایی مدت ها قبل از آن بود.

گرین که در سال 1995 تأسیس شد و تا سال 2016 فقط توسط داوطلبان کار می کرد، اولین عضو کارکنان آن شد. دفتر مرکزی آن در لیدز و دارای دفتری در لندن است و حدود 44 کارمند و 60 داوطلب دارد.

کارهای این موسسه خیریه بیش از گذشته در کانون توجه قرار گرفته است.

چسب های سینه

پرونده ای که توسط کمیسیون خیریه باز شد پس از آن منتشر شد که تلگراف در ماه سپتامبر داستانی را منتشر کرد که در آن مدعی شد که پری دریایی ها بر خلاف میل والدین خود به کودکان پیشنهاد فرستادن کلاسورهای سینه را داده اند.

چسب های سینه به اشکال مختلف وجود دارد. لباس‌های تجاری تولید می‌شوند که سینه‌ها را صاف می‌کنند تا ظاهر آن‌ها را به حداقل برسانند. برخی از افراد از نوارهایی از مواد یا نوار برای منقبض کردن سینه خود استفاده می کنند.

تلگراف گفت که کارکنان انجمن خیریه موافقت کردند که یک دستگاه صاف کردن سینه را برای بزرگسالی ناشناس بفرستند که خود را دختری 14 ساله نشان می دهد که مایل به انتقال است.

دکتر هیلاری کاس، که در حال بررسی مستقل در مورد کیفیت مراقبت از کودکان مبتلا به نارسایی جنسیتی در انگلستان است، چنین وسایلی را “دردناک و بالقوه مضر” توصیف کرده است.

استوری تلگراف اذعان کرد که کارکنان Mermaids به فرد دستور دادند تا برگه ایمنی را بخواند، و در بیانیه‌ای پس از انتشار این داستان، موسسه خیریه گفت که “موضع کاهش آسیب را اتخاذ می کند”. گرین استدلال می کند که تهیه یک کلاسور مناسب باید بهتر از «یک فرد جوان که از نوار چسب بر روی خود استفاده می کند» باشد.

مقاله بعدی تلگراف یک گام فراتر رفت و این عنوان را عنوان کرد: «به گفته پلیس در میان «وحشت فزاینده» در موسسه خیریه ترنس Mermaids، بستن قفسه سینه می تواند کودک آزاری باشد.

گرین می‌گوید داستان دوم بستن سینه را با اتو کردن سینه و ختنه کردن (ختنه کردن دستگاه تناسلی زنان) در هم آمیخت – و منجر به ترس برخی از والدین شد که اگر فرزندانشان از این کلاسورها استفاده کنند، ممکن است کودک آزاری تلقی شوند.

پلیس متروپولیتن متعاقباً اعلام کرد که عرضه بسته‌بندی‌های سینه یک جرم مجرمانه نیست و از «تراجنسیتی‌ها و افراد متفاوت جنسیتی که آزادانه انتخاب می‌کنند از چسب سینه استفاده کنند» حمایت می‌کند.

کمیسیون خیریه پرونده ای باز کرده است و توضیح می دهد که این کار را انجام داده است زیرا “نگرانی هایی با ما در مورد رویکرد پری دریایی برای محافظت از جوانان مطرح شده است”.

موارد انطباق را می توان با پوشش مطبوعاتی آغاز کرد. حدود 5324 مورد در 2021-22 به نتیجه رسید. کمیسیون همچنان می‌تواند تصمیم بگیرد که این موضوع را به یک تحقیق رسمی، که به عنوان تحقیق قانونی شناخته می‌شود، ارتقا دهد. این موارد بسیار نادرتر هستند. سال گذشته تنها 45 مورد از آنها وجود داشت.

گرین می گوید که Mermaids در سال 2020 با تنظیم کننده در مورد عرضه کلاسورها و انجمن خیریه، پس از شکایات قبلی صحبت کرد. او می گوید که کمیسیون در آن زمان راضی بود و “روندهای ما بهبود یافته است”.

یک استعفا

داستان تلگراف با مقاله ای در تایمز دنبال شد که در آن گزارش می داد که یکی از معتمدین پری دریایی، دکتر جاکوب برسلو، دانشیار دانشکده اقتصاد لندن (که در حال حاضر به عنوان دوره تعطیلی فهرست شده است)، ارائه ای در سال 2011 برای سازمان B4U-ACT ارائه کرد. که هدف آن ترویج “درکی علمی در مورد مردم … با جذابیت برای کودکان”.

برسلو در توضیح سخنرانی خود نوشت: «بسیاری تمایل دارند که با پیوند میل کودک دوستی به روابط و اعمال مضر و توهین آمیز شروع کنند و در نهایت به جای زیر سوال بردن، درک جنسیتی هنجاری و جنسی، افزایش پیدا کنند.»

وقتی تایمز با Mermaids تماس گرفت، برسلو استعفا داد – و این موسسه خیریه یک حکم صادر کرد. گرین می‌گوید: «اگر متوجه می‌شدیم که او در آن رویداد شرکت کرده است، هرگز به او یک نقش متولی پیشنهاد نمی‌کردیم، زیرا فکر می‌کردیم که با اهداف، دیدگاه‌ها و ارزش‌های ما همخوانی ندارد.»

اما ما یک DBS پیشرفته انجام دادیم [Disclosure and Barring Service check]، ما برخی از جستجوهای عمومی سطح بالای گوگل و اینترنت را انجام دادیم. ما در شبکه های اجتماعی جستجو کردیم [and it] بالا نیامد

ما اکنون در موقعیتی به عنوان یک موسسه خیریه هستیم که باید به بررسی انجام چک های شخص ثالث خارجی به دلیل مواردی که ممکن است در تاریخچه کسی بیفتد و در یک جستجوی معمولی به دست نیاید، بررسی کنیم. ما از NSPCC پرسیدیم که آیا آنها می توانند به کسی توصیه کنند که آنها را انجام دهد و آنها گفتند نه – هیچ موسسه خیریه دیگری تا آنجا که به آنها مربوط می شود این کار را انجام نمی دهد.

از زمان انتشار داستان‌ها، Mermaids می‌گوید که خط کمکی آن بین 27 سپتامبر تا 27 اکتبر 130 تماس یا پیام توهین‌آمیز داشته است (80 مورد از آنها به پلیس گزارش شده است)، از جمله اتهامات پدوفیلی یا کودک آزاری، در حالی که در 6 دوره قبلی 29 مورد بود. ماه ها.

کلینیک هویت جنسی

هنگامی که NHS اعلام کرد که کلینیک هویت جنسیتی خود (Gids) را برای کودکان در تراست بنیاد NHS Tavistock و Portman در ماه ژوئیه تعطیل می کند – مراکز منطقه ای جایگزین آن می شود – کاتلین استاک فمینیست منتقد جنسیتی. توییت کرد: “پری دریایی باید در مرحله بعدی بیفتد.”

منتقدان پری دریایی استدلال می کنند که سازمانی که بر کودکان و سازمان های دولتی و خصوصی از جمله گیدز نفوذ دارد، بدون متهم شدن بازپرسان به ترنس هراسی سزاوار بررسی دقیق است.

گرین در پاسخ به سوالی درباره مرز بین نگرانی و ترنس‌فوبیا، می‌گوید: «اگر فرزند آنهاست و سعی می‌کنند بهترین کار را برای حمایت از فرزندشان بیابند، پس این کاملاً جای آن‌هاست که به آنچه در بیرون وجود دارد نگاه کنند. تصمیم گیری با فرزندشان در مورد اینکه چه چیزی به بهترین وجه کودکشان را خوشحال می کند، از او حمایت می کند، باعث می شود احساس دوست داشتنی داشته باشد، و تایید کند و بداند که بهترین کار ممکن را برای فرزندشان انجام می دهند تا او را ایمن نگه دارد.

این خوب است، اما وقتی این افراد دیگر هستند، فقط این فرض است که نتیجه سیسجنس بهتر از نتیجه ترنس است.

Mermaids خود در این حمله بوده است و علیه تصمیم کمیسیون خیریه برای اعطای وضعیت خیریه به سازمان جدید حقوق همجنسگرایان LGB Alliance، که از آنچه به عنوان “ایدئولوژی جنسیتی” توصیف می کند انتقاد کرده است. این اولین بار است که یک موسسه خیریه تلاش می کند تا وضعیت قانونی را از دیگری سلب کند.

و متهم شده است که به اشتباه فکر می کند بهتر می داند، از جمله در زمینه مسدود کننده های بلوغ.

تایمز ادعا کرده است که کارکنان انجمن خیریه، مسدودکننده‌های بلوغ را به‌عنوان «درمان ایمن و برگشت‌پذیر» تبلیغ می‌کنند، علی‌رغم اجماع پزشکی مبنی بر اینکه تأثیر بلندمدت بر رشد نوجوانان ناشناخته است.

وب‌سایت NHS می‌گوید اطلاعات کمی در مورد اثرات طولانی‌مدت آن‌ها وجود دارد و می‌افزاید: «اگرچه گیدز توصیه می‌کند در صورت توقف این درمان از نظر فیزیکی برگشت‌پذیر است، اما مشخص نیست که چه اثرات روانی ممکن است باشد. همچنین مشخص نیست که آیا مسدود کننده های هورمونی بر رشد مغز نوجوانان یا استخوان های کودکان تأثیر می گذارد یا خیر.

گرین معتقد است که کارکنان کاملاً آموزش دیده Mermaids گزینه‌ها را مشخص کرده‌اند و اگر فراتر از آن بروند، مورد بررسی قرار خواهند گرفت. او معتقد است که مسدودکننده‌های بلوغ بی‌خطر هستند، و اشاره می‌کند که علی‌رغم آنچه در وب‌سایت آمده است، NHS همچنان آنها را تجویز می‌کند.

با این حال، از آنجایی که گزارش موقت کاس در تابستان منتشر شد، NHS تصمیم گرفته است که آنها را فقط در یک محیط تحقیقاتی رسمی تجویز کند، که گرین می‌گوید «نامناسب است».

او می‌پذیرد که تفاوت بین آنچه وب‌سایت NHS و Mermaids می‌گویند گیج‌کننده است و آن را «ناامیدکننده» توصیف می‌کند.

اگر به گذشته نگاه کنید، داروهای مسدودکننده برای اولین بار در دهه 1980 برای کودکان سیسجنس استفاده شد تا مانع از بلوغ زودرس آنها شود. و از آن زمان تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است، به طوری که ما بزرگسالانی را داریم که این درمان را از سه، چهار یا پنج سالگی انجام داده اند. و پس از آن که آن را کنار گذاشتند، بلوغ طبیعی از سر گرفته شد، و آنها اکنون مانند دیگران زندگی خود را می گذرانند… فکر می کنم سال 1988 اولین باری بود که از آن استفاده شد. [for trans children] توسط هلندی ها، باز هم برای همین، برای توقف بلوغ.

گرین اصرار دارد که Mermaids در گذشته بر گیدز برای تجویز داروها تأثیری نداشته است.

واقعاً عجیب خواهد بود اگر بزرگترین موسسه خیریه که از کودکان ترنس حمایت می کند با تنها سرویس NHS که از کودکان و جوانان حمایت می کند رابطه نداشته باشد. اما ما هیچ نظری در مورد نحوه عملکرد آنها، نحوه تجویز و آنچه در این فرآیند انجام می دهند، نداریم.»