دونالد ترامپ، گروور کلیولند و عجیب و غریب از تاریخ ریاست جمهوری

یک تناقض در تاریخ ریاست جمهوری آمریکا به مدت 130 سال رخ داده است. اعلامیه سه شنبه شب دونالد ترامپ مبنی بر اینکه او دوباره به دنبال بالاترین مقام خواهد بود، تهدیدی برای تشدید این گسست در درک خود ملت است.

به طور خلاصه: اگر ترامپ کاخ سفید را به دست آورد، ممکن است در مورد تعداد روسای جمهور بیشتر گیج شویم.

دلیلش این است که نامگذاری ما گمراه کننده است. جو بایدن چهل و ششمین رئیس جمهور اما چهل و پنجمین رئیس جمهور است شخص رئیس جمهور شدن

این بی قانونی شماره گذاری از گروور کلیولند نشات می گیرد که انتخاب شد، در انتخابات مجدد شکست خورد و سپس دوباره نامزد شد و پیروز شد – او را هم بیست و دومین رئیس جمهور و هم بیست و چهارمین رئیس جمهور کرد.

و بنابراین یکی از پیامدهای دور دوم ریاست جمهوری ترامپ این است که همه ما کمی بیشتر کنار گذاشته می شویم: هر کسی که پس از آن جانشین او شود چهل و هشتمین رئیس جمهور خواهد بود، اما فقط چهل و ششمین دارنده این پست.

این عجیب و غریب دقیقاً به موضوع امنیت ملی مربوط نمی شود، اما ارزش آن را دارد که در مورد آن مکث کنیم، زیرا به این واقعیت مربوط می شود که ترامپ پس از کلیولند تنها می تواند دومین رئیس جمهور شود که دوره های غیر متوالی ایفا می کند. این یک تمایز بزرگتر و معنادارتر است. همانطور که ترامپ برای اولین بار ثابت کرد که یک شخصیت سیاسی منحصر به فرد است، سابقه ریاست جمهوری کلیولند ممکن است سرنخ هایی را ارائه دهد که دوره دوم ترامپ چگونه خواهد بود.

مایکل جی گرهارت، استاد دانشکده حقوق دانشگاه کارولینای شمالی و نویسنده کتاب «رئیس جمهور فراموش شده» می گوید: «من فکر می کنم زمانی که روسای جمهور انتخاب می شوند، اگر به طور غیرمستقیم انتخاب شوند، نسبت به چیزهای بسیار متفاوت از قبل واکنش نشان می دهند. : میراث ناگفته قانون اساسی آنها.

وی افزود: «و آنها به گونه‌ای دیگر حکومت می‌کنند».

اما اول: آیا واقعاً درست است که ترامپ، اگر دوباره برنده شود، بلافاصله پس از چهل و پنجمین رئیس جمهور چهل و هفتمین رئیس جمهور خواهد بود؟

آره. آمریکایی ها از زمانی که کلیولند بیست و چهارمین رئیس جمهور در سال 1893 شد، هشت سال پس از بیست و دوم شدن و چهار سال پس از واگذاری کاخ سفید به بیست و سومین رئیس جمهور، بنجامین هریسون، رئیس جمهورها را به این ترتیب شماره گذاری کردند. وب سایت کاخ سفید از این عدد شناسی استفاده می کند که در آن کلیولند به عنوان دو رئیس جمهور متفاوت معرفی شده است. (به طور مشابه، بسیاری از منابع انگلیسی زبان گزارش داده اند که لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا به زودی سی و نهمین رئیس جمهور برزیل پس از خدمت به عنوان سی و پنجمین برزیل از سال 2003 تا 2010 خواهد شد.)

به گفته مورخ مایکل بشلوس، شماره‌گذاری کلیولند به این شکل از رویه آمریکایی‌های اولیه در اشاره به ریاست‌جمهوری به جای رئیس‌جمهور ناشی می‌شود.

او گفت: «به عبارت دیگر، جورج واشنگتن ریاست «اولین دوره ریاست جمهوری» را بر عهده داشت. مشکل این است که ما دیگر آن روش قدیمی برای گفتن آن را نداریم، بنابراین به این چیز عجیب و غریب می رسد که به نظر می رسد شما در مورد کلیولند صحبت می کنید که دو نفر متفاوت هستند – و اگر به این نتیجه برسد، ترامپ.

این عجیب و غریب معنایی اغلب به گزاره های گیج کننده منجر می شود. زمانی که باراک اوباما در اولین سخنرانی خود در مراسم تحلیف خود، دقایقی پس از ادای سوگند، اعلام کرد که “چهل و چهار آمریکایی اکنون سوگند ریاست جمهوری را پذیرفته اند” – این درست نیست (تعداد دقیق 43 بود).

یکی از افرادی که این سیستم را مضحک می دانست هری اس ترومن، سی و سومین رئیس جمهور بود. “چرا تمام دوره های دوم روسای جمهور دیگر و دوره های سوم و چهارم رئیس جمهور روزولت را شماره نمی کنید و کجا خواهید بود؟” او یک بار گفت

او در پایان گفت: “من سی و دومین رئیس جمهور هستم.”

این موضوع می‌تواند بی‌معنا به نظر برسد – معادل اصرار بر اینکه هزاره جدید در 1 ژانویه 2001 آغاز شده است. حتی ممکن است دلایل خوب یا کمتر بدی وجود داشته باشد که بتوانیم مانند ما به حساب بیاییم. الکسیس کو، مورخ ریاست جمهوری، گفت: «اگر باید کمی نادرست باشیم، ترجیح می‌دهم باراک اوباما را یک نفر تقویت کنم تا اینکه بنجامین هریسون را به یک موجود غیر واقعی تقلیل دهم.»

تیوی تروی، یکی از اعضای ارشد مرکز سیاست دو حزبی و مدیر ابتکار رهبری ریاست جمهوری، گفت که انتظار دارد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین و چهل و هفتمین رئیس جمهور شناخته شود، اما او افزود که «یک پرتره کافی است».

ترامپ پیش از این به عنوان رئیس جمهور برای سومین بار خود را در یک شرکت نادر قرار داده است. در صورت کسب نامزدی جمهوری‌خواهان، به چهره‌هایی مانند کلیولند، فرانکلین دی. روزولت و ریچارد ام. نیکسون (که در اولین تلاش خود شکست خورد) به عنوان روسای جمهوری که سه بار نامزد احزاب اصلی بودند، می‌پیوندد.

به گفته مورخان، کلیولند – که گفته می‌شود همسرش فرانسیس، در اولین خروجش از کارمندان کاخ سفید خواسته است تا اثاثیه را برای بازگشتش حفظ کنند – بهترین مقایسه برای ترامپ است.

اگرچه آنها بودند کاملا متفاوت شخصیت ها، شباهت های تحریک آمیزی بین ترامپ و کلیولند وجود دارد. انتخابات 1888 – انتخاباتی که کلیولند از دست داد – باعث ایجاد شکاف نادری بین کالج الکترال و رای مردم شد و او را به تنها رئیس جمهور غیر از اندرو جکسون و فرانکلین روزولت تبدیل کرد که سه بار آرای مردم را به دست آورد. (ترامپ دو بار با اختلاف قابل توجه آرای مردمی را از دست داد. کالج الکترال او را در سال 2016 در صدر قرار داد، اما نه در سال 2020.)

بشلوس گفت: «برای سه انتخابات ریاست جمهوری که کلیولند در آن حضور داشت، کشور بسیار نزدیک تقسیم شده بود. اگر به آن سه انتخابات به عنوان پدیده ای نگاه کنید که کشور تقریباً نصف و نیمه تقسیم شده است، ممکن است همان پدیده را در مورد ترامپ مشاهده کنید.

کو گفت: در چهار سال بین دو دوره خود، کلیولند “از نظر مبارزات انتخاباتی مانند ترامپ زمان خود عمل کرد”. او تقریباً دوازده سخنرانی در سال داشت، زیرا سعی می‌کرد سنت را به چالش بکشد و پس از شکست به رهبری حزب خود ادامه دهد – اگرچه او بر بدگویی از هریسون تمرکز نکرد.

و مارتا جونت کومار، استاد علوم سیاسی در دانشگاه تاوسون، با قاطعیت خاطرنشان کرد که بر خلاف ترامپ در سال 2020، کلیولند “از دست دادن خود” را در سال 1888 پذیرفت.

در سومین پیشنهاد خود، کلیولند و حزب دموکرات، معاون قبلی وفادار و فعال سابق رئیس پست را جایگزین معاون قبلی خود کردند. هنگامی که پیروز شد، حلقه درونی خود را محدود کرد و وزیر خصوصی سابق خود را به عنوان وزیر جنگ و وزیر خارجه سابق خود را به عنوان سفیر در بریتانیا منصوب کرد.

می توان استدلال کرد که کلیولند به دلیل تفاوت در نحوه حکومت او در دو دوره ریاست جمهوری، شایسته است که به عنوان دو رئیس جمهور در نظر گرفته شود.

گرهارت گفت: «کلولند هر بار به عنوان رئیس جمهور کاملاً متفاوت بود – کاملاً متفاوت بود. او بار اول بیش از حد منفعل بود، بار دوم بیش از حد فعال بود.»

در اولین دوره ریاست جمهوری خود، از سال 1885 تا 1889، کلیولند نتوانست کنگره را پشت سر اولویت های سیاست اصلی خود یعنی کاهش تعرفه ها و ترویج ارز با پشتوانه طلا، رهبری کند. (او رکورد وتو را با 414 ثبت کرد و بسیاری از «لایحه‌های خصوصی» را که به نفع افراد نوشته شده بود را رد کرد. برای تامین مالی طلا به جی پی مورگان روی آورد.

گرهارت گفت: «او بسیار تهاجمی‌تر و جنگ‌جوتر شد و تقریباً به شخصیتی دور تبدیل شد. او افراد مسلحی قوی بود و سعی داشت آنها را بترساند.»

یک لحظه سیگنال در دوره دوم ریاست جمهوری کلیولند در سال 1894 اتفاق افتاد، زمانی که او نیروهای فدرال را برای سرکوب کارگران اعتصابی راه آهن در شیکاگو، حتی به دلیل مخالفت فرماندار ایلینویز، یکی از هموطنان دموکرات، اعزام کرد. کلیولند در آن زمان گفت: «اگر کل ارتش و نیروی دریایی ایالات متحده برای تحویل یک کارت پستال در شیکاگو لازم باشد، آن کارت تحویل داده خواهد شد.»

گرهارت این سؤال را مطرح کرد که آیا «چهار سال فرصت برای نشستن و فکر کردن در مورد آن» در دوران میان‌سلطنت، بر سبک حکومتی احتمالاً بیش از حد فعال کلیولند پس از بازگشت او به کاخ سفید تأثیر گذاشته است. همه ما ممکن است در مورد رئیس جمهور دیگری که یک بار و شاید آینده باشد، همین فکر را داشته باشیم.

چه بخوانیم

• هنوز زود است، اما چندین حامی مالی جمهوری خواه در جیب عمیق خود نشان می دهند که می خواهند از دونالد ترامپ خارج شوند.

• جاناتان وایزمن می نویسد، در دنیای ترامپ، من برنده، دم، تو باخت، همه موفقیت ها نصیب او می شود و هر شکستی تقصیر شخص دیگری است – انتخابات میان دوره ای 2018، شکست ریاست جمهوری او در 2020، و اکنون ناامیدی جمهوری خواهان در سال 2022. .

• دوازده جمهوری‌خواه سنا به دموکرات‌ها پیوستند تا قانون احترام به ازدواج را پیش ببرند، و حمایت‌های فدرال از ازدواج همجنس‌گرایان را در مسیر تبدیل شدن به قانون در گرگ و میش کنگره تحت کنترل دموکرات‌ها قرار دادند. آنی کارنی جزئیات را دارد.

از شما برای خواندن در مورد سیاست و برای اینکه مشترک نیویورک تایمز هستید متشکریم. – بلیک

نسخه های گذشته خبرنامه را اینجا بخوانید.

اگر از مطالبی که می خوانید لذت می برید، لطفاً آن را به دیگران توصیه کنید. آنها می توانند در اینجا ثبت نام کنند. همه خبرنامه های مختص مشترکین ما را اینجا مرور کنید.

بازخورد دارید؟ ایده هایی برای پوشش؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما در onpolitics@nytimes.com ایمیل بزنید.