“در منطقه”: اوون فارل مشتاق عمل است نه کلمات همانطور که 100th cap اشاره می کند | سری ملل پاییز

افیا تمام ویژگی های اوون فارل، تعریف کردن یکی از آنها نیست. او به راحتی این را اعتراف می کند و در حالی که خود را برای بردن صدمین بازی ملی خود در انگلیس مقابل نیوزلند در این آخر هفته آماده می کند، فارل کمی بیشتر از همیشه مشتاق برای شنبه است. برای اینکه هیاهو متوقف شود، تابش نور کانون از بین برود و در انبوه اکشن گم شود.

زیرا فارل هرگز شادتر از زمانی نیست که خود را بین خطوط سفید گم می کند. فارل در طول یک دوره حرفه ای بین المللی که 10 سال و 99 بازی برای کشورش انجام داده است، به این احساس رسیده است که بسیاری از ورزشکاران نخبه دارند. وقتی ذهنش روشن است، وقتی به نظر می رسد همه چیز در اطرافش کند می شود، وقتی وارد “منطقه” می شود. فارل طوری صحبت می‌کند که انگار تقریباً اعتیادآور است، او آن را با روز عروسی‌اش مقایسه می‌کند، به گونه‌ای که به شکلی مبهم می‌گذرد و با همه سیاه‌پوستان که در روز شنبه از توئیکنهام بازدید می‌کنند، تنها برای سومین بار از زمانی که فارل حرفه بین‌المللی خود را آغاز کرده است. صحنه برای او آماده شده است تا دوباره خود را از دست بدهد.

بهترین بخش بازی ها این است که وقتی در آن گم می شوید چقدر جذاب هستند. فارل می گوید وقتی فکر نمی کنی. “این بهترین است، جایی است که هیچ چیز دیگری در جریان نیست، جایی که هیچ نگرانی وجود ندارد، هیچ چیزی وجود ندارد. شما فقط در آن هستید. و این همان چیزی است که همه وقتی از اجراهای بزرگ صحبت می کنند از آن صحبت می کنند. این چیزی است که همه وقتی در منطقه هستند یا جریان بازی در مورد آن صحبت می کنند. این درگیری در آن طرف از مسائل است، این چیزی است که مردم در نهایت به دنبال آن هستند. گاهی اوقات اگر خیلی سخت تعقیبش کنید، نمی‌آید، بنابراین می‌توانید رها کنید.

«به نظر می رسد همه چیز کندتر است. به نظر می رسد آرامشی در آن وجود دارد، اما هنوز هم تهاجمی است. بی زمان است. همه چیز کند است اما زمان خیلی سریع می گذرد. من فقط می توانم تصور کنم که به این دلیل است که شما کاملاً در آنچه اتفاق می افتد غرق شده اید. مثل هر روز بزرگی است. بگویید روز عروسی شما یا چیزی شبیه به آن به این سرعت می گذرد. عالی بوده است، اما نمی‌دانید گاهی اوقات چه اتفاقی می‌افتد.»

همان‌قدر که او می‌خواهد آن را نادیده بگیرد، نقطه عطف فارل در این آخر هفته قابل توجه است و تنها سومین بازیکن مردان انگلیس است که به سه رقمی می‌رسد. فقط از مادرش، کولین، بپرسید که به جای رفتن به دوبلین برای تماشای بازی اندی ایرلند در برابر استرالیا، در جایگاه ها حضور خواهد داشت. جمعه شب هم تیمی های او – به احتمال زیاد آنها از ساراسنز – برای فارل سخنرانی خواهند داشت، همانطور که برای بیشتر مکان های دیدنی مرسوم است، اما ادی جونز به این نکته اشاره کرد که پس از پیروزی آخر هفته گذشته مقابل ژاپن چقدر ناراحت کننده است و گفت: «گاهی اوقات می تواند به یک بار تبدیل شود.» فارل افزود: “من در گوش دادن به مطالب مربوط به خودم خیلی خوب نیستم.” هر چه زودتر وارد آن شویم، بهتر است. عادت نداری، نه؟ به شنیدن حرف های خوب مردم در مورد شما عادت ندارید. بسیاری از آن‌ها معمولاً ناگفته می‌مانند.»

از نظر فارل، احترام همتایان و مخالفانش کافی است و با توجه به ادای احترامات درخشان این هفته، می توان گفت که او این کار را به دست آورده است. همچنین جالب است که او توضیح دهد که چگونه دن کارتر در بین بازیکنانی است که بیشتر از همه به خاطر توانایی نیوزیلندی در کنترل خود بدون توجه به آنچه روی اسکوربورد اتفاق می افتد تحسین می کند. برای حفظ کنترل همیشه کت و شلوار قوی فارل نبوده است، به ویژه در هنگام برقراری ارتباط با داوران، اما این همان طناب محکمی است که او تلاش می کند راه برود و تعادل بین پرخاشگری و خونسردی را پیدا کند. فارل می‌گوید: «کسی که همیشه فکر می‌کردم در کنترل به نظر می‌رسید، همیشه دن کارتر بود. پس از یک اشتباه، او همیشه یکسان به نظر می رسید. بعد از انجام یک کار خوب، او هنوز همان طور به نظر می رسید، هنوز کنترلش را در دست داشت، هنوز هم به نظر می رسید که زمان زیادی در اختیار دارد، او هرگز عجله به نظر نمی رسید.

“ورزش می تواند سخت باشد، و می تواند کاملاً هدفمند باشد. و رقابتی است و احترام دیگران صرف نظر از همه اینها احتمالاً یک تعریف و تمجید است. همه بازیکنانی که من تماشا کرده ام یا در برابر آنها بازی کرده ام، بزرگترین چیز این است که برای مدت طولانی به آنها احترام گذاشته ام. این بزرگترین تعریف و تمجیدی بود که هر کسی می توانست بپردازد.»