کشف “اتاق شکنجه” ادعایی روسیه در خرسون آزاد شده | اوکراین

بازرسان اوکراینی یک «اتاق شکنجه» ادعایی را در شهر خرسون کشف کرده‌اند که گفته می‌شود ده‌ها مرد در آن بازداشت، برق گرفتگی، ضرب و شتم و برخی از آنها کشته شدند.

پلیس گفت که سربازان روسی مرکز بازداشت نوجوانان را تصرف کردند
در اواسط ماه مارس و آن را به زندان مردانی تبدیل کرد که از همکاری با آنها خودداری می کردند یا متهم به فعالیت حزبی بودند.

سه همسایه و دو مغازه دار محلی گفتند که حدود شش هفته پس از اینکه دیدند سربازان روسی ساختمان را تسخیر کردند، صدای جیغ شنیدند. شاهدان گفتند که شروع به دیدن افرادی کردند که کیسه‌هایی بر روی سر داشتند و برخی اجساد را بیرون آوردند.

میکولا ایوانوویچ که بالکن آن مشرف به حیاط پشتی است
مرکز بازداشت، گفت که او دو جسد را دید که به گاراژهای پشت مرکز انداخته شده بودند. آبان نیوز در اولین ورود به سایت در کنار مطبوعات و دادستان بود و اجساد خارج شده بودند.

آنها کتک خورده بیرون می آمدند […] ایرا که یک کیوسک در خارج از بازداشتگاه دارد، گفت. آنها می‌آمدند اینجا و راهنمایی می‌خواستند و ما برای اتوبوس به آنها پول می‌دادیم.»

شاهدان گفتند که هرگز چهره مردانی که مسئول آن بودند را ندیده اند
در وسط، در حالی که کلاه‌هایی به تن داشتند و سر تا پا سیاه پوشیده بودند.

سربازان روسی اواخر به خانه ویتالی سردیوک در سن بازنشستگی آمدند
مرداد. آنها محل را وارونه کردند و با اعتراض همسایه ها به هوا شلیک کردند، سپس سردیوک را به بازداشتگاه بردند.

سردیوک در چهار روز بازداشت به قدری مورد ضرب و شتم قرار گرفت که همسرش النا گفت که او در دو ماه گذشته از ترک خانه می‌ترسیده است.

به او گفته شد این ضرب و شتم برای پسرش، سرباز در حال خدمت در ارتش اوکراین بوده است. پسرش که در زمان اشغال خرسون نبود، اخیراً در حین جنگ مجروح شد.

ژنیا درمو، متخصص فناوری اطلاعات، به دلیل نداشتن سیگار برای دادن به سربازان، در یک ایست بازرسی به پیشانی اش اصابت کرد و جای زخمی همچنان قابل مشاهده بود. سپس روس ها او را به بازداشتگاه بردند.

درمو گفت: “آنها فقط کمی مرا کتک زدند – من خوش شانس بودم، اما هم سلولی هایم به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.” او گفت که سربازان روسی «یک الکترو میله را به او وصل کردند [cellmate’s] توپ و دیگری به آلت تناسلی او.

او گفت: «سپس دو ساعت آنجا می‌نشستم و به فریادش گوش می‌دادم. “تا به امروز شب ها بد می خوابم.”

درمو گفت که فقط افراد سلولش را می‌دید، اما در سلولش هشت نفر بودند و مرتب عوض می‌شدند. او گفت که او شنیده است که در مجموع 23 سلول وجود دارد، که نشان می دهد حدود 180 نفر می توانند در هر زمان در آنجا نگهداری شوند.

درمو گفت: «زنانی هم آنجا بودند. «حداقل دو سلول زن وجود داشت. ما یک دوست داشتیم، آنا، که آنجا بود. او مورد تجاوز قرار نگرفت، اما سرش را تراشیدند.»