هیچ رابطه ای ارزش بدبختی را ندارد. راسل وستبروک و لیکرز تفاوتی ندارند | لس آنجلس لیکرز

Lقبل از اینکه به چیزی نزدیک شوم که بتوانم آن را به عنوان یک متخصص در NBA در نظر بگیرم، من یک متخصص در روابط بودم. من همیشه تعامل انسانی را جذاب می‌دانستم (و این حتی قبل از سال‌های درمان بود). به همین ترتیب، یکی از تپه های بسکتبالی که من مستعد مرگ در آن هستم این است که این یک تجارت روابط است. شیمی، رفاقت و کلی حالات خوب نه تنها برای موفقیت تیم مهم هستند. آنها هستند همه چيز. بنابراین، نیازی به گفتن نیست، زندگی در لس آنجلس در چند سال گذشته باعث نزدیکی جالب توجه به یکی از جالب‌ترین مطالعات موردی در مورد روابط شکسته در لیگ شده است: آن بین راسل وستبروک و لس‌آنجلس لیکرز.

لیکرز امروزی، به زبان انگلیسی ساده، درهم و برهم است. مقصر دانستن این موضوع دقیقاً بر دوش وستبروک جیوه‌دار به طرز تاسف‌باری تقلیل‌دهنده است و قطعاً داستان کامل را بیان نمی‌کند. برای شروع، راب پلینکا، مدیر کل لیکرز به تازگی قرارداد خود را تمدید کرد، که با توجه به میزان موفقیت کمتر او در سال‌های پس از قهرمانی این تیم در سال 2020، تا حدودی گیج‌کننده است (اگرچه برخی استدلال کرده‌اند که نظر لبرون جیمز در فهرست بازیکنان سنگین بوده است. در تصمیم گیری نیز). حتی به زمانی قبل از امضای قرارداد جیمز با لیکرز در تابستان 2018 باز می گردد، صنعت در مورد بی کفایتی ظاهری دفتر اصلی انتقاد کرده است. اما دستمزد 47 میلیون دلاری وستبروک مطمئناً تیم را تحت فشار قرار داده و هر گونه توانایی عملکردی را برای ایجاد حول ستاره های درجه یک خود در جیمز و آنتونی دیویس محدود کرده است. برای در نظر گرفتن 47 میلیون دلار: این تقریباً 3 میلیون دلار بیشتر از درآمد خود جیمز در این فصل است، و به طرز شگفت انگیزی، بیشتر از درآمد سایر اعضای تیم به غیر از جیمز و دیویس است. ترکیب شده. به طور مستقیم یا غیرمستقیم، وستبروک خود را در اصل موضوع می بیند.

مانند بسیاری از روابط، لیکرز و وستبروک از همان ابتدا احساس شکست کردند. مطمئناً، هنگامی که وستبروک در سپتامبر سال گذشته برای کمپ تمرینی به لس آنجلس، که اتفاقا شهر زادگاهش است، رسید، این گارد کهنه کار از یک فصل تاثیرگذار با واشنگتن ویزاردز بیرون می آمد. اما مشکلات تناسب با فهرست موجود، به خصوص جیمز و دیویس، از قبل آشکار بود. وستبروک هرگز به خاطر دقت شوت‌زنی‌اش معروف نبوده و به دلیل بهترین بازی در موقعیت‌هایی که می‌تواند گلزن اصلی توپ و ارکستر کننده حمله باشد، بدنام است. او همچنین هرگز در دفاع فوق العاده نبوده است. پس از 20 فصل تماشای جیمز در NBA، یک فرمول در نبرد آزمایش شده و ثابت شده است: او را با تیراندازهایی محاصره کنید تا از زمین فاصله بگیرند، چند مدافع مشتاق و سخت گیر، و او بقیه را اداره خواهد کرد. همانقدر که وستبروک MVP یک بار NBA ممکن است با استعداد باشد، در واقع هیچ یک از موارد فوق را ندارد. این یک دستور العمل برای فاجعه بود، و یک فاجعه بود. از همان اوایل کریسمس گذشته، طرفداران شروع به داد و ستد برای معامله کردند، و تعامل وستبروک با آن طرفداران، و نمایندگان آنها در رسانه ها، بیشتر و بیشتر متشنج شد.

البته مشکل این بود که تا زمانی که مشخص شد این زوج هرگز به یک رکورد برنده منتج نمی‌شود، لیکرز باید یک تیم را تشویق می‌کرد تا وستبروک را از دستشان بردارد، یعنی تنها دو نفر خود را در آن قرار دهند. پیش نویس دور اول قابل معامله باقی مانده در این دهه (به ترتیب در سال های 2027 و 2029). و به نظر می رسد که آنها به شدت تمایلی به انجام این کار ندارند، به ویژه بدون تجارت آشکاری که می تواند آنها را وارد مناقشه کند. شایعاتی در مورد مبادله احتمالی با هیوستون برای جان وال، نگهبان کناره‌گیری شده در آن زمان در فصل گذشته منتشر شد، اما هرگز نتیجه نداد. و به این ترتیب یکی از آخرین فصل های ماندگار جیمز NBA آمد و رفت، بدون حضور در مسابقات پلی این. مطمئناً، همه تماشاگران تصور می‌کردند که لیکرز برای دومین فصل متوالی یکی از بزرگترین استعدادهای بسکتبالی که تا به حال روی زمین راه رفته است، بازی نمی‌کند. شایعات تجاری از زمزمه هایی که در طول فصل تکرار می شد به فریادهای تمام عیار در تابستان تغییر یافت. اما لیکرز در تمام فصل خارج از فصل روی وستبروک ایستادگی کرد و در عوض تغییراتی عمدتاً جانبی برای بازیگران مکمل انجام داد: تالن هورتون تاکر و استنلی جانسون را با جاز با پاتریک بورلی، شمع‌های لکه‌دار عوض کردند، و برخی از کهنه‌کارهای کهنه‌کار را که نیمکت را کامل کردند، عوض کردند. سال گذشته برای استعدادهای جوان تر، و جایگزینی فرانک ووگل با اولین سرمربی، داروین هام.

لیکرز فصل را با نتیجه 2-10 آغاز کرد که بدترین رکورد تیم از طریق 12 بازی از فصل 16-2015 است، زمانی که آنها 17-65 را به پایان رساندند. هام، به اعتبار او، به نظر می رسد که پس از یک ماه اول فاجعه بار، چشم انداز سرسختانه خوش بینانه خود را حفظ کرده است. پس از باخت به کلیپرز که با تلاش بی‌جانش در نیمه دوم مشخص شد و تیم را به 2-9 رساند، هام، در حالی که به وضوح ناامید شده بود، قدردانی خود را برای این موقعیت دو چندان کرد و در پاسخ به این سوال که چگونه استرس را مدیریت می‌کند. گفت: “من خوبم، مرد. من سرمربی لس آنجلس لیکرز هستم. من برکت دارم من هر روز صبح از خواب بیدار می شوم و خورشید را در لس آنجلس می بینم. من می توانم با یک سری افراد زیبا سر کار بروم. من ناامید می شوم، اما هرگز پایین نمی روم.» اگر توپی از آتش را برای نگه داشتنش به او بدهند، او واقعاً مانند آن مردی به نظر می رسد که به خاطر سرد نبودن خود قدردانی می کند. اما، حتی با نگرش تهاجمی آفتابی و به ظاهر تزلزل‌ناپذیر خود، او اشاره کرده است که فهرست محدودیت‌های خود را دارد، حتی تا آنجا پیش می‌رود که مالکیت لیکرز نگرانی‌هایی در مورد مالیات لوکس دارد.

یکی از اقدامات اولیه مربیگری هام که در ابتدا امیدوارکننده بود، تصمیم به بیرون آوردن وستبروک از روی نیمکت بود. این بازیکن در ابتدا به طرز شگفت‌آوری با تغییر ظاهر شد و تقریباً بلافاصله دقایق تأثیرگذاری را در چند بازی اول در نقش جدید خود به لیکرز داد. پس از باخت در چهار بازی اول خود در فصل، تیم دو برد متوالی را با وستبروک به دست آورد که واحد دوم را اداره می کرد، و هوای امیدواری در رختکن ملموس بود. هام پس از یک پیروزی بسیار دلچسب در وقت اضافه مقابل نیواورلئان پلیکانز، تایید کرد که انتقال به نیمکت دائمی خواهد بود و اعتراف کرد: “یکی از اهداف من، خودخواهانه، این است که او را در گفتگو برای ششمین مرد سال قرار دهم. “

اما حتی در لحظات امیدوارکننده تر، مشخص بود که این حرکت ممکن است راه حلی برای مشکلات تیم نباشد. وستبروک برای تمام وقت های اضافه ذکر شده نیمکت نشین شده بود، و به نظر می رسید که او پس از بازی با رسانه ها صحبت کرد، حتی با این انتخاب که منجر به ایجاد یک بریدگی در ستون پیروزی برای تیم شکست خورده شد، از این موضوع خیلی خوشحال نبود. به نظر می‌رسید که هام به طور ضمنی مشکل خود را که باعث آزار MVP سابق شده است، با تمجید از او و سپس اضافه کردن: «شما باید بدانید که، دوباره، تیم اول است. نام در قسمت جلوی پیراهن. کمی قدیمی و کلیشه ای به نظر می رسد، اما نام جلوی پیراهن، این چیزی است که بیشترین اهمیت را دارد. چون فصل طولانی است.»

تا آنجا که 13 بازی می تواند باشد، این یک فصل طولانی برای طرفداران لیکرز بوده است. در طول چند ثانیه آخر باخت به خصوص روحیه‌آمیز در خانه مقابل ساکرامنتو کینگز که باعث شد تیم به 2-10 برسد، جیمز با تعجب سرش را بین دستانش فرو کرد و یکی از هواداران پشت سر من فریاد زد: «با انتخاب‌های لعنتی معامله کن!» بورلی و وستبروک هر دو پرش شوت های پشت سر هم از دست دادند. حتی در همین اوایل فصل، لیکرز چنان حفره عمیقی برای خود حفر کرده است که برخی استدلال کرده اند که معامله با وستبروک یک موضوع بحث برانگیز است، و با توجه به انفعال تیم تا کنون، به نظر می رسد که ممکن است دفتر لیکرز موافقت کند.

حرکت نیمکت نشینی حداقل به نظر می رسد به نوعی بالاخره کار می کند و تیم فقط دو انتخاب ارزشمند دور اول در زرادخانه خود دارد. اما حرکت نکردن وستبروک در طول این فصل گذشته به نوعی شبیه ساختن خانه ای در یک محل دفن باستانی خالی از سکنه است و بعد از باز شدن کمدها در نیمه شب شگفت زده می شوید. خسارت قبلاً وارد شده است. راس به وضوح هیچ علاقه ای به تیم یا مالکیت آن احساس نمی کند: همه نشانه ها نشان می دهد که او قبلاً از نظر ذهنی، عاطفی و معنوی حرکت کرده است.

این پدیده جدایی تقریباً آسیب‌شناختی شاید با در دسترس بودن رسانه‌های وستبروک پس از باخت به کلیپرز به بهترین شکل نشان داده شد. وستبروک وارد اتاق مطبوعات شد به معنای واقعی کلمه پوزخند و زمزمه کردن Beyonce’s Break my Soul. به نظر می رسد هیچ ارتباطی بین روحیه وستبروک و رکورد برد- باخت تیم وجود ندارد. برعکس، به نظر می رسد کاملاً به نحوه بازی او در آن شب بستگی دارد، و اینکه آیا دقایقی که احساس می کند لیاقتش را دارد به او تعلق می گیرد یا نه.

سخت است که وستبروک را به خاطر احساس ابهام نسبت به فرنچایز و طرفداران آن و حتی کمی سرکشی نسبت به آن سرزنش کنیم. شعارهای “وست بریک” به سرعت فراموش نمی شوند، حتی اگر امسال جایی پیدا نشوند. اما این در مورد تلاش برای پی بردن به اینکه چه کسی درست است یا اشتباه، یا با انگشت اشاره نیست. حقیقت دو چیز است: این یکی از آخرین فصول پرمعنی دوران حرفه ای جیمز است، و رابطه بین وستبروک و لیکرز غیر قابل تعمیر است. بله، او روی نیمکت بهتر بوده است. اما اگر تصمیم گرفتید اجاره آپارتمان خود را بشکنید و از شریک زندگی خود جدا شوید زیرا اساساً در مورد ایده تک همسری اختلاف نظر دارید، آیا واقعاً اگر آنها شروع به شستن ظروف کنند خیلی مهم است؟

بقیه بازیگران مکمل لیکرز البته در بهترین حالت کم رنگ هستند. حرکت‌هایی که در آن انجام می‌شود نیز احتمالاً به حق امتیاز خواهد رسید (یک تجارت بورلی که او را به مینه‌سوتا بازگرداند، به نظر یک پیروزی بالقوه برای هر دو طرف است). اما کنار گذاشتن فصل با عدم جابجایی وستبروک و صرف انتظار تا پایان قراردادش، سرپرستی کاملا غیرمسئولانه در گرگ و میش حرفه جیمز است، مسئولیتی که پلیکا است. این تابستان به مطبوعات اطمینان داد که او آن را ساده نمی گیرد. حتی فراتر از آن، با توجه به اینکه انتخاب دور اول آنها در سال آینده به پلیکانز تعلق دارد، لیکرز و هوادارانشان نمی توانند از فصل دردناک دیگری که عملکرد ضعیفی دارند، به جز افزایش هزینه به درمانگران مربوطه خود، چیزی به دست آورند. و به همان اندازه که برنامه ریزی برای آینده یک اولویت قابل درک برای فرنچایزهای NBA است، قرار دادن محصولی با این کیفیت ضعیف در کف Crypto.com Arena دو سال متوالی حتی از وفادارترین حامیان نیز درخواست زیادی است.

تعیین کمیت اینکه چه چیزی یک رابطه را ارزشمند می کند، دشوار است. هر فرد بزرگسالی می‌تواند به شما بگوید که وضعیت مالی، راحتی و بدن گرم برای خوابیدن در کنار هم در تداوم برخی شراکت‌ها بیشتر از آنچه که باید باشد، نقش داشته است. اما زندگی خیلی کوتاه است و هیچ رابطه ای ارزش بدبختی را ندارد. و کاملاً واضح است که تا زمانی که تغییرات شدیدی در این فهرست ایجاد شود، از جمله، اما نه محدود به جابجایی وستبروک، خود او، بقیه هم تیمی‌هایش و پایگاه هواداران لیکرز در واقع بسیار بدبخت خواهند بود.