چرا اندی و اوون فارل زوج پدر و پسری هستند که شبیه هیچکس نیستند | اتحادیه راگبی

تیلیست پدران و پسران موفق ورزشی بریتانیا آنقدرها هم که فکر می کنید طولانی نیست. Redknapps و Cloughs در فوتبال، دیمون و گراهام هیل در مسابقات اتومبیل رانی و سر ایان و لیام بوتهام در کریکت شاید شناخته شده ترین آنها باشند. در اتحادیه راگبی، سلسله های یانگ و وونیپولا، مانند قبیله گسترده هاستینگز، به موفقیت های زیادی دست یافته اند.

آیا تا به حال دو نفری وجود داشته است که با اندی و اوون فارل برابری کند؟ به عنوان مثال، خاطرات آخر هفته را در نظر بگیرید: اندی در فهرست نهایی جایزه بهترین مربی سال جهان قرار دارد که قرار است روز یکشنبه در مونت کارلو اعلام شود، در حالی که اوون قرار است در روز شنبه صدمین بازی ملی خود در انگلیس را در برابر آل بلکز در تویکنهام ببرد. همانطور که دو برابر می شود، این یک کالای کلکسیونی واقعی است.

هر کسی که کوچکترین شناختی از هر یک از این دو نفر داشته باشد، البته از قبل می‌داند که تحسین‌های فردی برایشان اهمیت کمتری نسبت به اعداد روی تابلوی امتیازات در عصر شنبه دارد. اگر ایرلند روز شنبه در دوبلین به استرالیا ببازد، “بیگ فاز” آن را به عنوان خنثی کردن همه کارهای خوب پاییز امسال خواهد دید. و اگر انگلیس چند ساعت زودتر توسط نیوزلند مغلوب شد، موفق باشید با استخراج بیش از حد جملات احساسی پس از بازی از آخرین سنتوریون آنها.

با این وجود، این هنوز یک نقطه عطف جمعی است که باید با صدای بلند تشویق شود. حتی اگر این افراد دیگری باشند که نیاز به ارائه شهادت دارند. به خصوص روزی که اوون وارد اتاق مصاحبه می‌شود، پاهایش را روی میز می‌گذارد و امیدها و ترس‌های خود را با هرکسی که آماده شنیدن است در میان می‌گذارد، احتمالاً مدتی باقی مانده است. این یک پیشرفت بزرگ چند سال پیش بود که او اجازه داد یک توله سگ جدید داشته باشد: رایج تر این است که او پیام سختگیرانه “من فقط می خواهم بهتر شوم” را به روش های مختلف ارائه می دهد.

با این حال، ادی جونز روز گذشته به خوبی در مورد فارل جونیور صحبت کرد و ویژگی هایی را برجسته کرد که او را برای تیم ملی بسیار ارزشمند می کند. اگر اوون را نداشته باشیم، درصد زیادی از مبارزه خود را از دست می دهیم. او پرانرژی ترین و یکی از متعهدترین بازیکنان راگبی است که تا به حال دیده ام. می دانید اوون سومین امتیازآورترین امتیاز در تاریخ راگبی است؟ او یکی از بزرگان تمام دوران بازی است. او تمام جام های جهان را به غیر از جام جهانی راگبی برده است – و یک مدال نقره هم به دست آورده است که بد نیست. گاهی اوقات فکر نمی‌کنم او اعتباری را که لایقش است دریافت کند.»

سرمربی انگلیس به وضوح یک امتیاز دارد. به 99 تست قبلی اوون برای انگلیس از فوریه 2012 فکر کنید و از خود بپرسید که چه تعداد از آنها یا به طرز فاجعه‌باری اشتباه کرده‌اند و یا درگیر شکست گلزنی او تحت فشار موقعیت بزرگ بوده‌اند. جواب زیاد نیست. اگر او در ملاء عام بیشتر لبخند می زد، به داوران ظاهراً کار سختی نمی داد یا فقط با حریفان در اطراف مچ پا مقابله نمی کرد، احتمالاً یک گنج ملی خواهد بود.

اما این اوون نیست، یا حداقل اوون درون زمینی نیست. خارج از آن هم تیمی های جدید اغلب غافلگیر می شوند. لوئیس ریس زمیت ولز پس از تور سال گذشته با شیرها در آفریقای جنوبی گفت: “من هر روز در اتوبوس کنار او می نشستم و او واقعاً خنده خوبی داشت.” “من واقعاً چنین انتظاری نداشتم.” روز دیگر حتی فارل پذیرفت که شخصیت او در زمین ممکن است همیشه لطف زیادی به او نکند. من می‌توانم بگویم چالش برای من نحوه ارائه خودم در زمان‌هایی است که در حال انجام بازی هستم.»

در هر صورت نشانه کمی از یک نیرو در حال کاهش وجود دارد. در هر صورت، بهترین ها ممکن است هنوز در راه باشند. بله، بازی هایی بوده اند که همه چیز طبق برنامه پیش نرفته است، فینال جام جهانی 2019 از جمله آنهاست. با این حال، تماشای او برای ساراسینز در این فصل، برای دیدن بازیکنی بوده است که هیچ نشانه ای از آرام شدن نشان نمی دهد. او به راحتی می تواند جانی سکستون بعدی باشد که در 37 سالگی همچنان به طور ماهرانه لینستر و ایرلند را هدایت می کند. فارل تنها در سپتامبر 31 ساله شد و هنوز هم آرزوی حضور در جام جهانی 2027 را دارد.

جایی که مسیرهای شغلی منحصر به فرد پدر و پسر شروع به پیچیده تر شدن می کند. سرپرستی اندی فارل در ایرلند به قدری خوب پیش می‌رود که تیم او برای تمام جام‌های مهم جهان در باقی‌مانده دوران حرفه‌ای فارل جونیور تلاش می‌کند. چیزی که طرف ایرلندی ممکن بود از نظر قوای جسمانی ثابت و سختی ذهنی فاقد آن باشد، اکنون به وفور از آن برخوردار است. از کجا آمده است؟ آنها نرم افزارهای زیادی را به عنوان کاپیتان تیم لیگ راگبی بریتانیا منصوب نمی کنند و فارل در سن 21 سالگی این نقش را به دست آورد.

اینکه او متعاقباً در رشته‌های ورزشی متفاوت به عنوان بهترین مربی سال جهان شناخته شود، احتمالاً قابل توجه‌تر خواهد بود. سایر نامزدهای فهرست نهایی عبارتند از فابین گالتیه فرانسوی، مربی زنان انگلیس، سیمون میدلتون، و شماره مقابلش سرخس سیاه، وین اسمیت، اما موفقیت فارل در هدایت ایرلند به یک پیروزی تاریخی در نیوزلند، مطمئناً باید به او فرصت مناسبی بدهد.

در مورد پسرش، شاید همیشه مقدر بوده که یک تراشه از بلوک قدیمی باشد. فارل جونیور یک بار گفت: «تنها چیزی که به یاد می‌آورم تماشای بازی پدرم و وضعیت اوست، نه فقط کارهایی که انجام می‌داد. “شما باید یک صدا باشید، باید بتوانید صحبت کنید.” در حالی که انگلیس برای رویارویی با All Blacks در Twickenham در روز شنبه آماده می شود، کدام یک از موارد زیر برای راگبی ترسناک تر است: هاکا یا خانواده فارل؟ این روزها به طور فزاینده ای دومی است.