این جام جهانی چیزی فراتر از فوتبال است. من تابوت ها را دیده ام | جام جهانی 2022

Oدر گوشه ای از میز من یک پشته بزرگ از هارد دیسک های اکسترنال قرار دارد. آنها تقریباً یک دهه گزارش از زندگی کارگران مهاجر نپال در کشور میزبان جام جهانی، قطر، را، گیگابایت پشت گیگابایت، در اختیار دارند.

در یکی، اخیراً عکسی از ژوئیه 2013 از تیلاک بیشواکارما پیدا کردم که تصویری از پسرش گانش در دست دارد. گانش زمانی که خانه خود را به مقصد قطر ترک کرد، نوجوانی بود که امیدوار بود مقداری پول برای حمایت از خانواده فقیر خود به دست آورد. دو ماه بعد جسد او را در تابوت به خانه آوردند.

عکس دیگری را باز کردم که یک تکه کاغذ پاره شده را نشان می داد و اسامی 22 کارگر نپالی دیگر را که در ژوئیه آن سال در قطر جان باختند، درج شده بود. در کنار هر نام علت مرگ نوشته شده است: برق گرفتگی، سقوط، تصادف جاده ای. در 17 جولای نام گانش آمد. علت مرگ: ایست قلبی

زندگی کوتاه گانش بخشی از یک تحقیق بزرگ در مورد رفتار با نیروی کار مهاجر کم‌دستمزد قطر بود (تقریباً 90 درصد جمعیت این کشور را کارگران مهاجر تشکیل می‌دهند). این کاتالوگ وحشتناکی از سوء استفاده‌ها را فاش کرد – شلوغی، محل‌های کثیف، مصادره پاسپورت و عدم پرداخت دستمزد – که در برخی موارد ممکن است به کار اجباری، شکل مدرن برده‌داری، تبدیل شده باشد.

هنگامی که آبان نیوز در سپتامبر 2013، پس از اینکه من تابوت کارگران نپالی را که از خلیج به خانه بازمی‌گشتند، دیدم، داستان انحصاری خود را منتشر کرد، در سرتاسر جهان خبرساز شد. فوتبال به معنای واقعی کلمه به موضوع مرگ و زندگی کاهش می یافت. چیزی عمیقا توهین آمیز در مورد استثمار برخی از فقیرترین مردم جهان به نام یک جشنواره ورزشی وجود داشت.

فیفا بلافاصله اعلام کرد که “بسیار نگران” است، اگرچه به وضوح به اندازه کافی نگران نیست که بررسی های لازم را انجام دهد. روز بعد، سازمان‌دهندگان جام جهانی قطر نامه‌ای به هیئت حاکمه این بازی ارسال کردند و به آن اطمینان دادند که یافته‌های آبان نیوز را با “جدی‌ترین جدیت” مشاهده می‌کنند. ضمیمه نامه یک صفحه ای “منشور کارگران” بود که به شکل کلی تعهد آنها به حقوق کارگران را بیان می کرد.

برای 9 سال آینده، این تعهد بی وقفه توسط گزارش آبان نیوز مورد آزمایش و چالش قرار خواهد گرفت. (اگر برای پیگیری جدی ما برای عدالت، ایمنی و انصاف ارزش قائل هستید، لطفاً همین امروز از روزنامه نگاری ما حمایت کنید.)

ما نشان دادیم که چگونه کارگران کره شمالی در حال ساختن یک بلوک برج – که اکنون هتلی مجلل توسط هواداران فوتبال رزرو شده است – تحت شرایطی که احتمالاً کار برده را تشکیل می‌دهند، می‌سازند.

ما دستمزدهای فقری را که به مردانی که استادیوم‌های جدید را می‌سازند پرداخت می‌کنیم. در سال 2014 یکی به ما گفت که حقوق اضافه کاری معادل 45 پنس در ساعت دریافت می کند. چهار سال بعد یکی دیگر گفت که دستمزد پایه او 60 پنس در ساعت کار می کند – 10000 برابر کمتر از درآمد گزارش شده لیونل مسی.

ما فاش کردیم که هزاران کارگر جنوب آسیا در یک دهه پس از کسب حق میزبانی جام جهانی در قطر جان باختند که بسیاری از آنها به دلایل ناگهانی و غیرقابل توضیح بود. مقامات قطری برای تحقیق در مورد این مرگ‌ها کم کاری کرده‌اند و تعداد بی‌شماری از خانواده‌های متوفی از کارفرمایان خود غرامت دریافت نکرده‌اند.

سال گذشته کارگرانی را یافتیم که در هتل‌های مجلل مورد تایید فیفا کار می‌کردند که در دام بدهی‌های استخدامی و کارفرمایان سرکش گرفتار بودند و در یک ماه کمتر از هزینه یک اتاق استاندارد برای یک شب درآمد داشتند.

و در ماه سپتامبر فاش کردیم که برخی از کارگران در استادیوم‌های جام جهانی در کابین‌های محقر و بدون پنجره در لبه صحرا زندگی می‌کنند.

کارگران مهاجر کم دستمزد با یک انتخاب ظالمانه روبرو هستند: در خانه بمانند و رنج بکشند، یا ریسک کنند و به خارج از کشور بروند. برای برخی قمار نتیجه می دهد – پول به خانه فرستاده می شود، خانه ها بازسازی می شوند و بچه ها به مدرسه فرستاده می شوند – اما برای بسیاری از آنها شرطی است که می بازند.

تهیه گزارش از قطر آسان نیست، اما تنها راه برای گفتن واقعی این داستان این است که روی زمین باشید، گرمای شدید را احساس کنید، اردوگاه‌های پرجمعیت کار را ببینید و گوش دهید. و این سخت ترین قسمت است. مردم از صحبت کردن می ترسند، زیرا شرایط آنها هر چقدر هم که سخت باشد، به کار نیاز دارند، پس چرا آن را به خطر بیندازیم تا با یک روزنامه نگار صحبت کنیم؟

قبل از هر سفر، در صورت بازداشت (همانطور که تعدادی از روزنامه نگاران بوده اند) با سردبیرم پروتکل هایی را به توافق می رسانم. زمانی که در قطر هستم، مدام به صورت استعاری و تحت اللفظی از روی شانه هایم نگاه می کنم. مصاحبه ها در شب انجام می شود، یا در خیابانی ساکت یا پشت یک رستوران غیرقابل توصیف پارک می شود. اما با کار مستقل و مخفیانه توانسته ایم آنچه را که آنها امیدوار بودند پنهان نگه دارند، فاش کنیم.

بنابراین با شروع جام جهانی، اگر به خواندن در مورد اقدامات در استادیوم‌ها و همچنین درباره افرادی که آنها را ساخته‌اند، اهمیت می‌دهید، لطفاً حمایت از یک سازمان خبری را که مصمم به افشای حقیقت در پشت روابط عمومی بی‌نظیر فوتبال بزرگ و نفت‌سالاران خلیج است، در نظر بگیرید. . شما می توانید از امروز فقط از 1 پوند به کار ما کمک مالی کنید. اگر می توانید، لطفاً هر ماه یا سال کمی بیشتر بدهید.

تفاوت ایجاد می کند. فشار تجمعی گزارش‌های ما، در کنار کار گروه‌های حقوق بشر و اتحادیه‌های کارگری، مقامات قطری را وادار کرد تا با تأخیر تعدادی قوانین جدید را معرفی کنند که پتانسیل ایجاد تغییرات واقعی برای کارگران کم‌دستمزد را دارد.

سیستم کافالا که طبق آن کارگران نمی توانند بدون اجازه کارفرما تغییر شغل دهند، بر روی کاغذ لغو شده و حداقل دستمزد در نظر گرفته شده است.

اصلاحات نه به اندازه کافی پیش رفته اند و نه با دقت اجرا شده اند. اما به همین دلیل این کار اهمیت دارد. زمانی که مقامات قطری و فیفا در مورد آنچه به دست آورده اند ادعاهای زیادی کنند، ما آنها را به چالش خواهیم کشید.

خبرنگاران ما می دانند که این موضوع بسیار بیشتر از آنچه در زمین اتفاق می افتد است.

امروز از روزنامه نگاری حیاتی و تحقیقی آبان نیوز حمایت کنید.