در سرزمین غول ها: آیا اندازه واقعاً در NBA مهم است؟ | NBA

دبلیوکلمه مرغ شروع به پخش شدن کرد، امید زیادی وجود داشت. این غول 7 فوتی 7 اینچی سودانی به نام مانوته بول در NBA چه کاری می تواند انجام دهد؟ آیا دفاع و مهار ضربه او می تواند خاطرات بزرگ ترین مدافعانی مانند بیل راسل را از بین ببرد؟ نویسنده لی مونتویل در کتاب خود با عنوان Manute: The Center of Two Worlds تلاش هایی را برای آوردن بول از آفریقا به ایالات متحده برای کشف توانایی های او شرح می دهد. با این حال، در پایان، بول یک حرفه افسانه ای نداشت. بله، او مورد علاقه هواداران بود، به طور عجیبی، به همان اندازه که در بازی هایی که در آن چندین ضربات سه امتیازی می زد، به همان اندازه که برای شوت های مهار شده اش شناخته می شد. اما در حالی که بول دو بار در بلاک NBA هدایت NBA را برعهده داشت، او در طول دوران حرفه ای خود به طور میانگین تنها 2.6 امتیاز و 4.2 ریباند در هر بازی کسب کرد. حتی هم تیمی او، چارلز بارکلی بسیار کوچکتر، بول را مسخره می کرد و شوخی می کرد، بدون اینکه نگران مجازاتش باشد.

اما دوران حرفه ای بول – مانند بسیاری از بازیکنان فوق قد بلند، فوق کوتاه و حتی نسبتاً سنگین وزن – یک سوال را ایجاد می کند. در ورزشی که به طور منظم با قد مشخص می شود، اندازه است واقعا در NBA مهم است؟ این موضوع امروز دوباره مورد توجه قرار می‌گیرد و در مورد پتانسیل ویکتور ویمبانیاما، بازیکن فرانسوی 7 فوت 4 اینچی، که مانند ستاره‌های 6 فوتی 8 اینچی جیسون تاتوم روان بازی می‌کند و همچنین می‌تواند از غول‌هایی مانند 7 فوت 1 در سه دفاع کند، دوباره مورد توجه قرار می‌گیرد. رودی گوبرت بازیکن دفاعی سال NBA.

در حالی که NBA بیشتر به خاطر ورزشکاران آسمان‌خراشش شناخته می‌شود، حشرات کوچک آبی نیز وجود دارند که نشان خود را در لیگ گذاشته‌اند. اسامی آشنا عبارتند از: پوینت گارد افسانه ای شارلوت هورنتس، ماگزی بوگس (5 فوت 3 اینچ)، گارد گلزن برنده مسابقه اسلم دانک آتلانتا هاکس، اسپاد وب (5 فوت 6 اینچ) و ستاره بوستون سلتیکس، آیزایا توماس (5 فوت 9 اینچ) که حتی نامزد MVP در 2016-2017، در رای گیری پنجم شد. کالوین مورفی (5 فوت 9 اینچ) همچنین در طول دهه 1970 تقریباً 20 امتیاز در هر بازی کسب کرد و ارل بویکینز (5 فوت 5 اینچ) در اوایل دهه 2000 به طور میانگین دو رقمی در چهار فصل متوالی کسب کرد.

بازیکنان سنگین‌تر نیز روزهای خود را زیر آفتاب سپری کرده‌اند. مهاجمان اولیور میلر، مایک سویتنی و رابرت تراکتور تریلر، همگی در طول دوران حرفه‌ای خود در ورزشی که اغلب به سرعت و سرعت متکی است، نزدیک به (یا بیشتر) 300 پوند وزن داشتند. در مقابل، چت هولمگرن نازک ریلی – که 7 فوت 1 اینچ و 190 پوند وزن دارد – در درفت امسال به عنوان شماره 2 انتخاب شد. رجی میلر، اسطوره NBA و تیرانداز 6 فوتی 7 اینچی، که تنها 185 پوند وزن داشت، اخیراً به یکی از برگزیدگان برتر 75 نفر تبدیل شده است. و جا مورانت کوچک در حال حاضر در ممفیس با گریزلیز تسلط دارد.

با این حال، اندازه نیز می تواند بر سلامت فرد تأثیر منفی بگذارد. تاریخچه بازیکنان بلند قدی وجود دارد که از دنیا رفته اند – از جمله بول – یا در جوانی به شدت آسیب دیده اند. در واقع، شک و تردیدهایی در مورد دوام هولمگرن تا پیش از درفت وجود داشت و طبق گزارشات، او کل فصل را به دلیل آسیب دیدگی از دست خواهد داد. وزن سوئیتنی و تریلر هر دو مانع ماندگاری حرفه آنها شد. تریلر در سال 2011 در 34 سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.

فراتر از فاجعه، بازیکنان قد بلندتر از مشکلات سلامتی دیگری نیز رنج می‌برند، زیرا بدن‌شان بسیار می‌خواهد و تأثیر زیادی می‌گذارد. رالف سامپسون، بازیکن 7 فوتی 4 اینچی که به شدت تبلیغ شده بود، در دهه 1970 از چهار بازی آل استار لذت برد، قبل از اینکه زانوهایش روی او فرود آمد و امتیازش به طرز چشمگیری کاهش یافت. و گئورگه مورشان، مرکز 7 فوتی واشنگتن، که در سال 1996 جایزه بهترین بازیکن لیگ را به دست آورد، قبل از اینکه دوران حرفه ای او به دلیل مصدومیت کوتاه شود، سه سال متوالی گلزنی به صورت دو رقمی داشت. اندرو باینوم، مرکز 7 فوتی و سابق لس‌آنجلس لیکر، به دلیل مشکلات زانو خیلی زود لیگ را ترک کرد.

اما مطمئناً غول هایی با کیفیت آل استار در لیگ وجود داشته اند. آرویداس سابونیس 7ft 3in یکی از بهترین بازیکنان خارجی تمام دوران به حساب می آید. و کریم عبدالجبار 7 فوت 2 اینچی ممکن است بهترین بازیکن NBA باشد. او هنوز هم رکورد گلزنی تمام دوران را در تاریخ لیگ دارد، هرچند که به زودی توسط یک لبرون جیمز (که “فقط” 6 فوت 9 اینچ است، شکسته خواهد شد. ریک اسمیت 7 فوت 4 اینچی، معروف به “هلندی غواصی”، در سال 1997-1998 یک ستاره تمام عیار بود و از سال 95-1994 تا 98-1997 به طور میانگین بیش از 17 امتیاز در هر بازی کسب کرد. Kristaps Porziņģis 7 فوت 3 اینچی در فصل 18-2017 در تیم نیویورک نیکس یک ستاره آل استار بود و به دلیل توانایی منحصر به فردش در بازی در داخل و خارج، به “یونیکورن” ملقب شد. او به طور میانگین در هر بازی 19 امتیاز کسب می کند، اما KP مصدومیت شدیدی را متحمل شد و او را در سال 2018-2019 بیش از یک سال از میادین دور کرد، احتمالاً به دلیل هیکل بزرگش.

با این حال، یائو مینگ بهترین از همه است بزرگترین مردان بزرگ این بازیکن 7 فوت 6 اینچی یک بازیکن هشت بار آل استار و پنج بار در لیگ NBA با میانگین 19 امتیاز و 9 ریباند در دوران حضورش در هیوستون راکتس بود که البته متاسفانه به دلیل آسیب دیدگی پا کوتاه شد.

جک رانسون، یک مربی ورزشی در آکادمی نیروی هوایی ایالات متحده، می‌گوید ضربه فیزیکی نقش مهمی در آسیب‌هایی که یک بسکتبالیست – به ویژه آسیب‌های بزرگ‌تر – متحمل می‌شود، دارد. رانسون که مقاله‌ای در مورد مشخصات فیزیولوژیکی ورزشکاران بسکتبال نوشته است، می‌گوید کسانی که بزرگ‌تر هستند، از بول گرفته تا شاک، می‌توانند بیشتر تحت تأثیر منفی قرار بگیرند، به‌ویژه که قبل از رسیدن به NBA، یک حرفه آماتوری طولانی پشت سر خود دارند.

رانسون به آبان نیوز می‌گوید: «برای یک بازیکن معمول است که در یک سال و پس از درافت NBA در بیش از 200 بازی AAU، All Star و دبیرستان شرکت کند. “[And it has been] نشان داد که زانو مفصلی است که اغلب تحت تأثیر آسیب‌های ورزشی قرار می‌گیرد… بار بیش از حدی که بر روی این بازیکنان جوان قرار می‌گیرد، پنجره را باز می‌کند تا سطح طبیعی انحطاط مفصل و ناهنجاری‌های اسکلتی عضلانی را تسریع کند.

در حالی که رانسون خاطرنشان می کند که بازیکنان در هر اندازه از زانو درد و انحطاط رنج می برند، همچنین بدیهی است که اگر بازیکنی سنگین تر باشد، بدن او به احتمال زیاد دچار مشکلات بیشتری می شود. علاوه بر این، رانسون می‌گوید، بازیکنان قد بلندی مانند بول گاهی اوقات از مشکلات سلامتی نادری مانند سندرم مارفان رنج می‌برند. رانسون می‌گوید: «سندرم مارفان در افرادی با دست‌ها، پاها، انگشت‌ها و ستون فقرات به‌طور نامتناسب بلند ظاهر می‌شود. همراه با بول، یکی از برجسته‌ترین بازیکنان بسکتبال دانشگاه بیلور، 7 فوت 1 اینچ آیزایا آستین، از سندرم مارفان رنج می‌برد. متأسفانه، علیرغم تعداد بالای دانشگاهی، او را حتی از استخدام سربازی باز داشت.

در طول تاریخ لیگ، ده‌ها سکوی هفت پا وجود داشته است، اما از آنجایی که ارتفاعات بالاتر از 7 فوت تا 7 فوت 2 اینچ و فراتر می‌روند، تأثیر روی زمین اغلب به طور متناسب افزایش نمی‌یابد. بنابراین، ارتفاع احتمالاً رمز تقلب بازی نیست که بسیاری ممکن است فکر کنند. در روی دیگر سکه، فقدان قد نیز ممکن است ناقوس مرگ نباشد که بسیاری ممکن است آن را چنین بدانند. اگر از Bogues بپرسید که کوتاه‌قدترین بازیکن تاریخ NBA (البته نه کوتاه‌قدترین بازیکن در تاریخ NCAA) و کسی که به طور مداوم «قلب بیش از قد» را به زبان می‌آورد، مطمئناً اندازه برای یک کار حرفه‌ای بهترین گزینه نیست. ژنرال زمین که از یک دوران حرفه ای 14 ساله لذت می برد، از فصل 90-1989 تا 95-1994، میانگین نزدیک به 10 امتیاز و 10 پاس گل به دست آورد. بوگس حتی نزدیک به 40 بلوک در دوران حرفه ای خود به دست آورد، یک بار با ضربه ای از پاتریک یوینگ، بازیکن 7 فوتی 11 ستاره آل استار.

هنگامی که از او پرسیده شد که آیا اندازه برای بوگ در مورد لیگ مهم است یا خیر، او مختصر می گوید: «نه،» او به آبان نیوز می گوید. “برای من نه، مهم نیست.” برای خنثی کردن هر گونه نگرانی در مورد این موضوع، بوگز می گوید که او به سادگی به “مهارت” خود برای عملکرد در NBA تکیه کرده است، و اغلب مواردی را که برخی ممکن است کمبودها را به عنوان نقاط قوت بدانند تبدیل کند. به عنوان مثال، او خاطرنشان می کند، بسکتبال و بازیکنان بیشتر در زمین هستند تا در هوا. و در حالی که Bogues می‌توانست در صورت تمایل به ارتفاع 4 فوت در هوا بپرد (نگاه کنید به: بلوک یوینگ)، زمانی که بازی روی زمین بود نیز توانایی بیشتری داشت. او به سادگی منتظر بود تا حریف دریبل بزند یا بچرخد قبل از اینکه توپ را شل کند و آن را برای لیآپ ببرد یا به هم تیمی بدهد.

بوگس که در فصل 1987-1988 با بولز در واشنگتن هم تیمی بود، می‌گوید که این دو «درباره مشکل قد» صحبتی نداشتند. Bogues که یکی از دانشجویان این بازی است، می گوید که کلیپ های Wembanyama را دیده است و فکر می کند آینده درخشانی دارد. او می گوید قد یک عامل خواهد بود، اما بیشتر از آن، این بازیکن فرانسوی استعداد فراوانی دارد. بوگس می‌گوید: «میزان مهارت او از جدول خارج است.

در طول تاریخ NBA، بسیاری از بهترین بازیکنان (بخوانید: جیمز، کوبی برایانت، مایکل جردن، مجیک جانسون، لری برد و دیگران) در مقایسه با افراد معمولی قد بلندی دارند. اما آنها بلندترین نیستند در NBA. برایانت مانند جردن در 6 فوت 6 اینچی ثبت شد. جانسون، برد و جیمز همگی در 6 در 9 اینچ فهرست شده بودند. در حالی که برخی از تمام تایمرها مانند جان استاکتون و کریس پل تقریباً 6 فوت بودند، به نظر می رسد این نقطه شیرین بین 6 فوت 4 اینچ و 6 فوت 10 اینچ باشد که ترکیبی از ارتفاع، چابکی، دوام و سرعت را ارائه می دهد. هر بازیکنی که بلندتر باشد، احتمال بیشتری دارد که تحرک کمتری داشته باشد و بیشتر در معرض آسیب قرار بگیرد. اگرچه، البته، برای هر قاعده استثنائاتی وجود دارد، همانطور که هر کسی که با عبدالجبار یا یائو مینگ روبرو شده است به شما خواهد گفت.

و شاید – فقط شاید – ومبانیاما یک تحول جدید را رقم خواهد زد وقتی صحبت از نحوه نگاه لیگ به ترکیب اندازه، استعداد و احتمال یک حرفه طولانی می شود.

بوگ در مورد مرد فرانسوی که بیش از دو فوت از او بلندتر است، می گوید: «او فردی ماهر است. “بزرگ بودن، تاثیرگذار است. من علاقه مند خواهم بود ببینم او در سطح بعدی چه می کند.”