آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار جهان پایگاه خبری آبان نیوز ، 
پس از اتمام روز کاری خود در 13 نوامبر 2002، خاویر سار، ملوان 20 ساله در منطقه اسپانیایی گالیسیا، با همکارانش در یک بار بود.
آن روز هنگام ماهیگیری از رادیو خبر را شنیده بودند. یکی از قایق ها در راهرو فینیستر مشکل داشت. هیچ چیز خیلی غیر معمولی نیست.
هیچ کس نمی توانست پیش بینی کند که این رویداد به ظاهر قابل کنترل تبدیل به بدترین فاجعه زیست محیطی در تاریخ اسپانیا خواهد شد.
پیش از این هرگز 63000 تن نفت کوره سنگین از سواحل شمال کشور ایبری خارج نشده بود و در نهایت منجر به ایجاد 2000 کیلومتر منطقه آلوده از پرتغال تا اسپانیا و فرانسه شد.
بیست سال پیش اما در غروب 13 نوامبر همه چیز آرام بود.
وضعیت به سرعت به آشوب تبدیل می شود
در ساعات اولیه صبح بود – فقط دو ساعت بعد از شیفت کاری او – که همکار ترسیده خاویر را از خواب بیدار کرد. بوی گازوئیل طاقت فرسا بود.
دو ملوان با تصور اینکه این نشتی از کشتی خودشان است، به سمت موتورخانه رفتند، اما وقتی از راهروها عبور می کردند، متوجه شدند که این بو دیگر چندان قوی نیست.
از کشتی آنها نمی آمد، از دریا می آمد.
سر “ما هیچ چیز در مورد آنچه در جریان است نمی دانستیم. من نمی توانستم تصور کنم که این نفتکش است که چند ساعت پیش 27 مایل (دریایی) فاصله داشت و دچار مشکل شده بود، اما ما شروع به وصل کردن نقطه ها کردیم.” به یورونیوز گفت.
ما صحبت یدک‌کش‌ها را در یک کانال رادیویی شنیدیم و بعد متوجه شدیم. کشتی عملاً در ساحل موکسیا بود.
آن نفتکش پرستیژ بود. این کشتی 243 متری با 27 خدمه از کنترل خارج شد. طوفان شدید باعث نشتی شده بود که 45 درجه کشتی را پاشنه کشید و نفتی که حمل می کرد به دریا نشت کرد.
بلافاصله پس از آن، سار تماسی از وزیر شیلات منطقه ای گالیسی دریافت کرد — مقامات محلی نگران بودند.
او پرسید که وضعیت چیست؟
سار به او گفت: “بی نظم.
“آینده ای تاریک”
پرستیژ یک کشتی 26 ساله و تک بدنه بود که به تازگی گواهی ناوبری خود را از طبقه بندی کننده ABS آمریکا پس از تعمیر در چین دریافت کرده بود.
کارشناسانی که این پرونده را بررسی کردند گفتند که کشتی در همان قسمتی که تعمیر شده بود دچار شکست بدنه شد.
پس از نجات بیشتر خدمه کشتی – کاپیتان و چند ملوان دیگر برای کمک به یدک کشی داخل کشتی ماندند – مقامات تصمیم گرفتند آن را از ساحل دور کنند و با کمک یدک کش ها آن را خارج کردند. به دریا.
مانوئل سانتوس، سخنگوی صلح سبز گفت: «این یک فاجعه بود که می‌توانست به چند کیلومتر خط ساحلی کاهش یابد، اما دور کردن کشتی باعث آلودگی تقریباً 2000 کیلومتری شد و آن را به یک فاجعه در سراسر قاره تبدیل کرد.»
این تصمیم توسط وزیر فواید عمومی در آن زمان، فرانسیسکو آلوارز کاسکوس، اتخاذ شد که دستور داد کشتی از ساحل به سمت شمال کشیده شود، که مقامات فرانسوی و بریتانیایی را نگران کرد.
جلسات کابینه بحران از 14 آبان آغاز شده بود و چندین گزینه روی میز گذاشته شد.
به گفته فدریکو تریلو، وزیر دفاع، کابینه حتی احتمال بمباران نفتکش را با جت های جنگنده قبل از غرق شدن در نظر گرفت.
سانتوس با اشاره به اشتباهات در مدیریت بحران گفت: “هیچ کس در میان افرادی که در دریا کار می کنند در گالیسیا از انتقال کشتی حمایت نکرد. این فاجعه را به حداکثر می رساند.”
او می افزاید: «اطلاعات نادرست زیادی از سوی سیاستمداران وجود داشت، حتی وجود لکه نفتی را با مشاهده ورود مردم به سواحل و سواحل خود انکار کردند». “این یک کوکتل وحشتناک بود.”
تا اینکه سرانجام شش روز بعد، در 19 نوامبر، پرستیژ غرق شد.
سار گفت: “آینده بازگشت زمین بود، این بهترین راه برای بیان آن است. من در حال ساخت یک قایق بودم و پس از آن حتی به توقف تولید فکر کردیم.”
“خشم و درماندگی”
جریان اقیانوسی مسیر نفت کوره سنگین را به سمت خشکی ترجیح داد. در آن زمان نشت نفت 170 کیلومتر از خط ساحلی را فرا گرفت و در روزهای بعد گسترش یافت.
با وجود آب و هوای بد، هزاران داوطلب و پرسنل ارتش به گالیسیا آمدند تا به پاکسازی سواحل کمک کنند.
“تصویری که از آن روزها در ذهنم دارم، از داوطلبانی است که دلشان را می‌کشند و سواحل را تمیز می‌کنند. و ویرانی که بعد از چند روز، کم و بیش، پس از چند روز، ساحل تمیزی داشتی و روز بعد، به تهی دست رفتی. سار گفت، شما رسیدید و ساحل همان ابتدا بود.
او گفت: “با آن عصبانیت و ناتوانی دوباره برمی گشتی.”
پاکسازی بی نظم بود و داوطلبان حتی وسایل حفاظتی نداشتند.
“مطمقاً هیچ چیز وجود نداشت. اولین باری که پادشاه (اسپانیا) به موکسیا آمد، به او گفتیم که ما مطلقاً هیچ چیز، حتی مواد محافظتی نداریم. روز بعد، یک کامیون در منطقه بندر ظاهر شد و آنها آن را به سیویل بردند. محافظت با دستکش، پوشش و ماسک.»
از طلوع تا غروب خورشید، آنها بیش از 100000 تن از گوه سیاه و قیرآمیز جمع آوری کردند. روزها سخت و شدید بود.
او افزود: “وقتی یک روز آفتابی بود، (روغن) فرارتر شد و می‌بینید که داوطلبان سرگیجه و غش می‌کنند. این شوک‌آور بود.
محاکمه پرستیژ
به گفته سانتوس، این نشت نزدیک به 3000 کیلومتر از خط ساحلی آلوده را تحت تأثیر قرار داد، اما به گفته سانتوس، دادگاه که ده سال پس از نشت آب برگزار شد، تنها برخی از مجرمان را در اسکله قرار داد.
سانتوس گفت: “این محاکمه بزرگترین محاکمه زیست محیطی در تاریخ اسپانیا بود. این یک محاکمه بزرگ بود. تحقیقات آن نه سال به طول انجامید. و پس از یازده سال، هیچ کس مقصر شناخته نشد. در واقع، بسیاری از افراد حاضر نشدند.” سخنگوی صلح سبز گفت.
دادگاه عالی منطقه ای (گالیسیا) در سال 2013 حکمی صادر کرد، اما حتی کسی را به جرم محیط زیست محکوم نکرد.
مارگاریتا ترخو، کارشناس قوانین محیط زیست، گفت: «این فقط ناخدای کشتی را به دلیل نافرمانی شدید از مقامات اسپانیایی در عملیات نجات محکوم کرد.
16 سال طول کشید، تا سال 2008، برای یک جنایت زیست محیطی و زیست محیطی علیه ناخدای کشتی، به دو سال زندان محکوم شد.
ترخو گفت: «همچنین 16 سال طول کشید تا غرامت و غرامت برای دولت اسپانیا و Junta de Galicia و همچنین سایر آسیب‌دیدگان دریافت شود.»
کل مبلغی که دولت اسپانیا برای غرامت به دنبال آن است یک میلیارد دلار است.
یک دادگاه بریتانیا هنوز تعیین نکرده است که آیا بیمه‌گر بریتانیایی پرستیژ – که توسط نیابتی مسئول این فاجعه زیست‌محیطی اعلام شده است – باید به قربانیان غرامت بپردازد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
