ال گور می گوید که اصلاحات بانک جهانی با محوریت آب و هوا می تواند ظرف یک سال انجام شود بانک جهانی

به گفته ال گور، معاون سابق رئیس جمهور ایالات متحده، اصلاحات اساسی بانک جهانی می تواند ظرف یک سال تکمیل شود تا هزینه های آن بر بحران آب و هوا متمرکز شود و سهم آن در “استعمار سوخت های فسیلی” پایان یابد.

گور، یکی از مبارزان قدیمی بحران آب و هوا پس از ترک سیاست، در مصاحبه با آبان نیوز در اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد Cop27 گفت: «نمی دانم چرا باید بیش از یک سال طول بکشد. “ما یک وضعیت اضطراری در دست داریم.”

او گفت که این بانک در کمک به “استعمار سوخت های فسیلی” از طریق تلاش آفریقا برای گاز مقصر است و خواستار اصلاحات اساسی فوری شد که تریلیون ها دلار برای مقابله با بحران آب و هوا فراهم کند. “[The World Bank] باید با افزایش زیاد و حق برداشت ویژه دوباره پر شود [a means of creating new money]،” او گفت. آنها به تریلیون ها نیاز دارند نه میلیاردها. آنها باید ماموریت خود را بر روی انرژی های تجدیدپذیر متمرکز کنند.”

گور که قبلاً خواستار برکناری رئیس بانک، دیوید مالپاس از سمت خود شده بود، بازسازی بانک را به اولویت اصلی کمپین خود در زمینه آب و هوا تبدیل کرده است.

درخواست‌های او برای تغییر به درخواست‌های بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در Cop27 می‌پیوندد، از جمله چهره‌های کلیدی مانند میا موتلی، نخست‌وزیر باربادوس، که آن را محور سخنرانی خود در Cop27 در شرم‌الشیخ، مصر قرار داد.

این موضوع به یکی از داغ ترین موضوعات در Cop27 تبدیل شده است، حتی اگر در دستور کار رسمی مذاکرات قرار نداشته باشد – و نمی تواند باشد. سازمان ملل متحد یک نهاد مجزا از بانک جهانی و شرکت های تابعه آن است که تحت چارچوب برتون وودز که توسط متحدان جنگ جهانی دوم در سال 1944 ایجاد شد، ایجاد شد.

موتلی گفت: «موسسات ساخته شده در اواسط قرن بیستم نمی توانند در دهه سوم قرن بیست و یکم مؤثر باشند. آنها مسائل قرن 21 را توصیف نمی کنند. در آن زمان عدالت اقلیمی مطرح نبود [when the bank was set up]”

از نظر گور، مالپاس «برای مدت طولانی منکر آب و هوا بوده است. او به عنوان منکر آب و هوا در کنگره نامزد شد. او اظهارات متعددی را در طول سال‌ها بیان کرده است که نشان می‌دهد او فقط تردید جدی دارد که بحران آب و هوا واقعی است.

گور افزود: هیچ چشم اندازی در سیستم بانک جهانی وجود ندارد. و هنگامی که شما یک منکر آب و هوا مسئول آن هستید، چیزی که آنها می بینند انتقال انرژی نیست، آنها دوستان خود را در شرکت های سوخت فسیلی و بانک ها می بینند که با شرکت های سوخت فسیلی نیز مرتبط هستند.”

مالپاس، که می‌گوید منکر آب و هوا نیست، به دنبال شفاف‌سازی دیدگاه‌های خود بوده و یادداشتی را برای کارمندان بانک جهانی ارسال کرده است که تاکید می‌کند این بانک بر بحران آب و هوا متمرکز است. وی در سخنرانی خود در دانشگاه استنفورد در 28 سپتامبر گفت: “انتشار گازهای گلخانه ای ساخته دست بشر باعث تغییرات آب و هوایی می شود که به نوبه خود اثرات غم انگیزی بر توسعه از طرق مختلف دارد.”

هنگامی که یک خبرنگار آبان نیوز در Cop27 در مورد دیدگاه های آب و هوایی خود سؤال شد، مالپاس گفت: “شما می دانید که من نیستم. [a climate denier] پس آن را اشتباه گزارش نکنید.» یک سخنگوی گفت که این بانک 32 میلیارد دلار کمک مالی برای آب و هوا در سال 2022 ارائه کرده است.

با این حال، گور این موضوع را بسیار فراتر از رئیس جمهور می داند. این موضوع بسیار بیشتر از او به عنوان یک فرد است. این در مورد بانک جهانی به عنوان یک موسسه و سیستم بانک جهانی به عنوان یک ابزار سیاست است.

این بانک پس از توافق پاریس به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های سوخت فسیلی ادامه داده است و تامین مالی پروژه‌های مقابله با بحران آب‌وهوایی به‌عنوان بسیار کم و هدف‌گذاری ضعیف مورد انتقاد قرار گرفته است.

یکی از مسائل کلیدی برای کشورهای در حال توسعه که مایل به پیشبرد انرژی های تجدیدپذیر هستند، این است که آنها با هزینه سرمایه بالایی روبرو هستند، زیرا سرمایه گذاران بخش خصوصی آنها را حامل ریسک بالاتری می دانند.

گور مثال زد. او گفت: “اگر می خواهید یک مزرعه خورشیدی بزرگ جدید در نیجریه بسازید، می تواند بسیار سودآور باشد.” اما اگر سعی کنید آن را با سرمایه خصوصی تامین کنید، نرخ های بهره ای را هفت برابر بیشتر از کشورهای OECD پرداخت خواهید کرد. و بنابراین آنها این کار را انجام نمی دهند.»

در مقابل، تامین مالی سوخت های فسیلی ارزان و به آسانی در دسترس است. گور نقش بانک جهانی اصلاح شده را به عهده گرفتن بخشی از ریسک پروژه ها از جانب بخش خصوصی می داند و سرمایه گذاری شرکت ها در انرژی های تجدیدپذیر و سایر پروژه های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را ارزان تر و آسان تر می کند و راه هایی برای کمک به کشورها دارد. خود را با تأثیرات فروپاشی آب و هوا سازگار کنند.

گور گفت که آفریقا، جایی که Cop27 در حال برگزاری است، یکی از قربانیان این هزینه بالای سرمایه است. در حال حاضر تعداد خطوط لوله سوخت فسیلی در آفریقا بیشتر از آمریکای شمالی در حال ساخت است – این خط لوله گاز است. این استعمار سوخت فسیلی است.

او بانک جهانی را متهم کرد که در ایجاد این مشکل نقش داشته است. او گفت: «بانک جهانی به طور ضمنی از این استعمار سوخت‌های فسیلی حمایت کرده است و به‌طور کامل نتوانسته است این لایه‌های بالای ریسک را از پشته حذف کند تا کشورهای در حال توسعه بتوانند از انتقال انرژی حمایت مالی کنند.» و اگر بانک جهانی و سایر بانک های توسعه چندجانبه این کار را انجام ندهند، انجام نخواهد شد.

او گفت که وضعیت اسفبار آفریقا یک مشکل برای جهان است. اگر جهان به طور کلی به دیوار کشی آنها ادامه دهد [African countries] دور از هرگونه دسترسی معنادار به سرمایه خصوصی، برای این پروژه‌های سودآور – مطمئناً در کشوری سودآور خواهند بود که می‌توان آن‌ها را تأمین مالی کرد – پس ما به خودمان آسیب می‌زنیم و نه فقط به کشورهای در حال توسعه».

او افزود: «آنها در عوض تحت فشار قرار می‌گیرند تا با این خط تیره برای گاز بروند و با دارایی‌های سرگردان و هرج و مرج اقلیمی گیر می‌افتند. و من به نوعی از این موضوع ناراحتم.»