رستگاری برای استوکس در حالی که انگلیس از پاکستان گذشت و فینال جام جهانی T20 را برد | جام جهانی T20 2022

پیش بینی ها اشتباه کردند و انگلیس آن را درست انجام داد، زیرا بارش باران پیش بینی شده متوقف شد و این تیم جاس باتلر بود که در ملبورن سلطنت کرد. به ناچار این بن استوکس بود، مردی که همیشه موفق می شود راه خود را به یک موقعیت بزرگ باز کند، که اینینگ های تعیین کننده را ایجاد کرد تا کشورش را با پنج ویکت به پیروزی برساند و دومین قهرمانی جام جهانی T20 را به دست آورد.

البته آخرین باری که انگلیس در سال 2016 به فینال جام جهانی T20 رسید، استوکس بود که فینال فاجعه‌بار را پشت سر گذاشت، زیرا برای تیمش قهرمانی تمام شد. و این استوکس بود که شش سال بعد تیمش را برد.

سردار آزمون انگلیس یک آهنربای نمایشی غیرقابل جبران است و این یک زمان جهنمی برای کسب اولین T20 بین المللی در نیم قرن بود. پاکستان ضعیف ضربه زد، اما به طرز باشکوهی توپ زد، ویکت های اولیه مورد نیاز را گرفت، و بازی به سمت پایانی هیجان انگیز پیش می رفت که در همان لحظه ای که در ابتدا به نظر می رسید، شانس پیروزی ناگهان از بین رفت.

گاهی اوقات تعیین نقطه عطف در یک بازی دشوار است، اما نه اینجا. تلاش پاکستان برای دفاع از آن پس از اینکه در مجموع کم بود، با روحیه ای درخشان و غالباً درخشان بود – نسیم شاه با یک طلسم قابل توجه بولینگ سریع که به طرز مفتضحانه ای بدون پاداش پایان یافت، مهاجمان انگلیس را به وحشت انداخت.

سپس در میانه‌های اوور سیزدهم اینینگ انگلیس، هری بروک توپ را با سیلی زد و در نهایت شاهین افریدی توپ را به خوبی گرفت. اما این بازیکن 22 ساله که به خاطر آسیب دیدگی رباط زانو به سرعت برگشته بود، به جای اینکه به سرعت دور شود، برای جشن گرفتن کمک خواست. او از زمین خارج شد و دیدن او که ظاهراً بدون دردسر برگشت و سعی کرد خود را از یکی دیگر عبور دهد، غافلگیرکننده بود. این یک توپ طول کشید و این بار که او لنگان لنگان از زمین خارج شد دیگر برگشتی وجود نداشت.

هر چه استوکس در حالی که افتخار احمد برای تکمیل آن آماده می شد احساس همدردی نداشت. او بی‌رحمانه حمله کرد، یک چهار و یک گل زد و وقتی معین علی دو توپ اول اور بعدی را با بول محمد وسیم به مرز زد، انگلیس 18 توپ از چهار توپ به ثمر رساند و بازی به طور غیرقابل برگشتی به سود آنها تغییر کرد.

استوکس در پایان شب یخ ​​خنک بود، اما هر چیزی جز در شروع بود. ارسال ابتدایی او بدون توپ بود و دومی او واید، و زمانی که کریس ووکس توپ زیر را روی توپ زد، او نیز با یک واید شروع کرد. در این مرحله به نظر می رسید که فشار مناسبت بر همه درگیر کننده ها غلبه کند.

حضور آنها در این گرداب، بازی عادل رشید و سام کوران را بیش از پیش چشمگیر می کند. چهار اور کوران، که شامل دو اور در مرگ پاکستان بود، سه ویکت و تنها 12 ران به ارمغان آورد. رشید دو ویکت و 22 دوش را به ثمر رساند.

به غیر از تک آهنگ زمانی که شان مسعود به بازی بولینگ لیام لیوینگستون حمله کرد، پاکستان نتوانست تجاوز مداوم نشان دهد. و وقتی احساس کردند چاره ای جز انجام این کار ندارند، یک نفر تمایل به بیرون رفتن داشت.

نتیجه یک مجموع کوچک بود، از نوعی که، به ویژه در برابر تیمی با عمق ضربه زدن به اندازه انگلستان، تنها بهترین حمله بولینگ احتمالاً می توانست از آن دفاع کند. و شاید، در نهایت، آنها فقط یک لغزش دور بودند.