فین راسل بازمی گردد زیرا اسکاتلند همه چیز را در جستجوی فرمول کامل به خطر می اندازد | تیم اتحادیه راگبی اسکاتلند

افمسافرخانه راسل بحث و گفتگو. کاری که کم و بیش تمام کسانی که در راگبی اسکاتلند در چند هفته گذشته انجام داده اند. بحث و گفتگو، با مهربانی، 80 دقیقه در روز یکشنبه متوقف خواهد شد، زمانی که نابغه مرکوری کار خود را در موریفیلد در برابر آل بلکز انجام خواهد داد، که از ناکجاآباد در شماره 10 بازگردانده شده است. سپس، بدون شک، بحث به طور جدی از سر گرفته خواهد شد. تعیین می شود که جیوه از هر راهی که جریان داشته باشد.

فقط دو هفته پیش ما در مورد پایان دوران حرفه ای بین المللی راسل که به کلی از ترکیب گرگور تاونسند تنها یک سال مانده به جام جهانی بعدی حذف شد، گمانه زنی می کردیم. تاونسند در دوران بازی خود یک نابغه جیوه بود، اما خیلی واضح به نظر می رسید که وقتی نقره زنده او با راسل تماس پیدا کرد، واکنش سمی شده بود. ما در این مورد بیشتر خواهیم دانست که ساعت چهار بعد از ظهر یکشنبه بعد از ظهر است.

زمانی که او راسل را در پاییز از تیمش کنار گذاشت، تاونسند مفاهیم فرم و ثبات را در نتیجه آشکارتر از دست ندادن خود برای اولین آزمون مقابل استرالیا، که خارج از پنجره بین المللی بود، ذکر کرد. یا در واقع توطئه مورد علاقه دیگر این بود که راسل زمانی که پس از ساعت ها در پی پیروزی اسکاتلند بر ایتالیا در شش ملت، در میان افراد مشروب الکلی بیرون آمده بود، جنایتی که ظاهراً به دلیل آن به دادگاه کنار گذاشته شد، نمونه درستی از خود نشان نداد. نیمکت نشینی در آخرین بازی اسکاتلند در رقابت های قهرمانی مقابل ایرلند.

تاونسند و راسل در مسابقه‌های خود قرار داشته‌اند، اما نامناسب بودن فرم عالی راسل در پاریس برای مسابقه 92، تاونسند را به این چرخش در شماره 10 رسانده است. اما او در برد غیرقابل قبول اسکاتلند مقابل فیجی در آخر هفته گذشته مصدوم شد.

راسل تقریباً در همان زمان از روی نیمکت برای راسینگ بیرون آمد و کسری نیمه نیمه مقابل پرپینیان را به شکست 20-44 تبدیل کرد و 16 امتیاز در این روند به دست آورد. این که تحت آن شرایط او را فرا نخوانده بودم، کاملاً بیانیه پاییزی بود.

اما تاونسند مجبور نبود او را به ترکیب اصلی منجنیق کند. پنالتی از دست رفته بلر کینگ‌هورن در برابر استرالیا به قیمت پیروزی اسکاتلند تمام شد، اما این بازیساز ظریف در غیر این صورت تحت تاثیر قرار گرفته است. راه کمترین مقاومت ممکن بود بازگرداندن او به ترکیب اصلی باشد.

در عوض، تاونسند مستقیماً راسل را وارد میدان کرده است، که تأثیر ناراحت‌کننده‌ای مضاعف دارد و باعث می‌شود مربی طوری به نظر برسد که او با خودش در تضاد است و به کینگ‌هورن رنج کشیده توهین می‌کند. ممکن است چیز نابغه ای باشد، می تواند انفجاری باشد که در انتظار وقوع است. کمی شبیه رابطه این دو. کمی شبیه اسکاتلند.

اگر اولی، اولین برد برای اسکاتلندی ها در مقابل همه سیاه ها دور از ذهن نیست. نیوزلند همان هاله گذشته را ندارد و امسال چهار بار شکست خورده است. آنها آخر هفته گذشته مقابل ولز به خوبی پیروز شدند، اما تغییرات زیادی ایجاد کردند، هیچ کدام این تصور را ایجاد نکردند که آنها این مسابقه را آزمایشی ترین مسابقه تور خود می دانند.

مارک تله، وینگر اوکلند، اولین بازی خود را انجام می دهد و یک جفت جدید در مرکز دیوید هاویلی و آنتون لینرت-براون وجود دارد. برادران بارت، بودن و جوردی، به چرخش آشنای خود در خط دفاعی ادامه می‌دهند و این بار به ترتیب در خط دفاعی و فول‌بک قرار می‌گیرند. اما چشم اسکاتلندی به مردی که در نیمه اول اسکرام است، یعنی فینلی کریستی خواهد بود.

پس از سال‌ها تحمل خنده‌های آشکار مفسرانی که به دنیا یادآوری می‌کنند فلان بازیکن آبی‌پوش ممکن است در اسکاتلند به دنیا نیامده باشد – سندروم “مرد بزرگ از واگا واگا” که ممکن است آن را بنامیم – اسکاتلندی‌ها منتظر کنایه‌های متعدد خواهند بود. به مرد کوچکی از پیبلز. کریستی در مرزها به دنیا آمد اما والدینش او را در هفت سالگی به نیوزیلند بردند. سپس بیماری همه گیر شانس او ​​را برای امضای قرارداد با گلاسکو محروم کرد. از زمانی که او نردبان کیوی اسکرام نیمه ها را محدود کرده و با لباس سیاه در موریفیلد جلوی آن والدین بسیار اسکاتلندی بیرون خواهد آمد.