ستاره باله متولد بریتانیا، تبعیدیان روسی را در یک رقص سرپیچی متحد می کند | باله

زمانی که رقصنده زاندر پریش به صحنه لندن بازگشت دریاچه قوپنج سال پیش، بازدید از کاونت گاردن به عنوان عضوی از یک شرکت باله مشهور روسی، لحظه ای از پیروزی بود. این ستاره متولد یورکشایر، به هر حال، اولین بریتانیایی بود که توسط باله ماریینسکی – معروف به کیروف در زمان شوروی – پذیرفته شد. و پس از پایین آمدن پرده، شرکت پریش را به مقام رقصنده اصلی ارتقا داد.

چگونه زمان تغییر می کند. پریش ماه مارس به خانه جدید خود در سنت پترزبورگ پشت کرد. او و همسر روسی اش، رقصنده آناستازیا دمیدوا، در اعتراض به حمله به اوکراین در فوریه از کشور گریختند. در 12 نوامبر، پریش قرار بود موضع دیگری اتخاذ کند.

این مرد 36 ساله یک گروه از رقصندگان پیشرو باله را که به اوکراین و روسیه مرتبط هستند، برای اجرا گرد هم آورد. در رقص متحد شدند. اجرای ویژه ای که در کوستا مسا، کالیفرنیا به صحنه رفت، برای نشان دادن غم و اندوه و همبستگی رقصندگان تبعیدی روی صحنه بود.

پریش به او گفت: «من و همسرم آنجا را ترک کردیم زیرا از تهاجم حمایت نمی کنیم مشاهده کننده، “اما این آخر هفته همه ما با رقصندگان دیگری که در سنت باله روسی که هنوز هم دوستش داریم، آموزش دیده اند، رقص را جشن می گیریم. این یکی از ثروتمندترین چیزهایی است که روسیه دارد و من هنوز به آن اعتقاد دارم. او در طراحی برنامه برای نمایش، برخی از قطعات مورد علاقه خود را از رقص روسی و غربی ترکیب کرد. او گفت: “من می خواستم همه ما را جمع کنم تا بتوانم دوباره ما را در عشق خود به رقص متحد کنم.” همه ما بسیار سپاسگزاریم که دوباره به کار برگشتیم.»

مانند پریش، بسیاری از هنرمندان دیگر در واکنش به تهاجم، شرکت‌های باله برجسته روسیه از جمله بولشوی، باله میخایلوفسکی و تئاتر استانیسلاوسکی را ترک کردند. حضور آنها با هم در سالن کنسرت رنه و هنری سگستروم در اورنج کانتی توسط خانواده سگستروم که از خیرین هنر کالیفرنیایی هستند حمایت شده است.. پریش گفت که وقتی شرایط شخصی این تصمیم را مخاطره آمیز می کند از آنها و همه رقصندگان شرکت کننده سپاسگزار است.

«فشار بزرگی بر رقصندگان روسی برای محکوم کردن آنچه در حال رخ دادن است، وجود دارد، قابل درک است، اما این کار دشواری است. من واقعاً به‌عنوان یک غربی که از روسیه بیرون آمده‌ام، به‌طور منحصربه‌فردی می‌توانم صحبت کنم.» “من می توانم هر دو طرف این تصویر را ببینم. من همچنین می بینم که رسیدن به تعادل چقدر دشوار است.

از یک طرف، شما نمی خواهید خود را در حال استخدام فردی برای حمله به یک کشور همسایه بیابید. از سوی دیگر، می دانید هنرها باید تا حدودی از سیاست جدا شوند. برای رقصندگان نیز تعادل خوبی است، اگر آزادی هنری می‌خواهیم، ​​زیرا شما همچنین نمی‌خواهید خود را در حال اجرا در کنار کسی ببینید که طرفدار چیزهایی است که شما با آن موافق نیستید.

بسیاری از مردم اگر خانواده ای در روسیه دارند، نمی خواهند صحبت کنند. این برای وجدان خودشان است که با آن برخورد کند. اجرای ما برای کسانی از ماست که کشور را ترک کرده‌ایم و همچنان می‌خواهیم اجرا کنیم.»

پریش پس از فرار به استونی، اجرای منظم صحنه خود را از دست داد. “من مجبور شدم دوره طولانی رقصیدن را پشت سر بگذارم، که بسیار خسته کننده و دشوار بود. همانطور که اسب های مسابقه نیاز به مسابقه دارند، رقصندگان نیز به رقصیدن نیاز دارند. هر چیزی غیر از این عالی نیست، اگرچه می توانید هر جا که می توانید تمرین کنید. عملکرد یک دایره خودشکوفایی و با فضیلت ایجاد می کند. این مهارت ها و استقامت شما را حفظ می کند.”

این رقصنده که در نورث فریبی متولد شد و برای اولین بار در هال رقصید و قبل از کسب مقام مورد علاقه در مدرسه باله سلطنتی، گفت تصمیم او برای ترک روسیه فوری نبود.

زمانی که تهاجم آغاز شد، دقیقاً مشخص نبود که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، زیرا روسیه برای مدتی در حال انجام بازی‌های سرزمینی بود. زمانی که پروازهای اروپا به طور ناگهانی لغو شد و عاقلانه بود که به آن سوی مرز برویم، آشکارتر شد.

دیگر رقصندگان از آن زمان داستان های وحشتناک فرار را با پریش به اشتراک گذاشته اند. اگرچه ما نسبتاً امن بودیم، اما برای من و همسرم در استونی سخت بود. در برخی از تئاترها فقط به این دلیل که از روسیه آمده بودیم، اجازه حضور در پشت صحنه را نداشتیم، هرچند که به دلیل مخالفت ما را ترک کردیم.

در سپتامبر پریش به باله ملی نروژ در اسلو پیوست. مدیر هنری آنجا، اینگرید لورنزن، کار او را دنبال کرده بود و از او دعوت کرده بود که به آنها بپیوندد.

او از تصمیم اولیه خود برای سفر به روسیه در 12 سال پیش پشیمان نیست. او گفت: “من شگفت انگیزترین ماجراجویی را داشتم که هرگز نمی توانستم حدس بزنم.” «انتظار داشتم حدود شش ماه، شاید یک سال، بمانم تا تجربه ای با نوع تدریس و سنت متفاوتی کسب کنم. میخواستم یاد بگیرم تنها آرزوی من این بود که خودم را به عنوان یک رقصنده بهبود بخشم و سپس به لندن برگردم.

حالا پریش با شهری که خانه شده بود خداحافظی کرده است. من نمی توانم در آینده قابل پیش بینی به عقب برگردم. البته دلم برای روستا و فرهنگ روسیه تنگ شده است. میلیون‌ها چیز وجود دارد که من دوست دارم.»

انتخاب از بایدر، دریاچه قو و کورسیر برای این برنامه انتخاب شدند و همچنین پاکیتایک غذای اصلی روسی و کریستوفر ویلدون بعد از باران. پریش همچنین یک قطعه رقص را برای چایکوفسکی اجرا کرده است آلبوم کودکان. او گفت: «این یک تجدید دیدار بزرگ برای ما است تا آن احساس رفاقت را داشته باشیم و ما را دوباره دور هم جمع کنیم تا دوباره به عنوان یک خانواده اجرا کنیم.»