دیدگاه گاردین در مورد اقتصاد بریتانیا: حماقت قدیمی یا حماقت جدید | سرمقاله

آ احمق حماقت خود را تکرار می کند، عهد عتیق نشان می دهد، به همان روشی که سگ به استفراغ خود باز می گردد. به نظر می رسد کواسی کوارتنگ مصمم است که ثابت کند این درست است. او روز جمعه دو ادعای نادرست در مورد دوره کوتاه تصدی خود در خزانه داری مطرح کرد. اول این که مینی بودجه 23 سپتامبر او دلیلی برای مشکلات مالی فعلی دولت نبود. مورد دوم این است که لیز تراس در دوره کوتاه نخست وزیری خود سرعت سیاست های اقتصادی را بسیار سخت کرد، در حالی که آقای کوارتنگ، حتی به طور خلاصه صدراعظم او، برای رویکرد کندتر استدلال می کرد.

هیچ یک از این دو ادعا پابرجا نیست. هیچ کس وانمود نمی کند که بودجه کوچک به طور منحصر به فرد مسئول سطوح بالای بدهی عمومی بریتانیا است که اکنون به عنوان توجیهی برای بیانیه در انتظار پاییز هفته آینده مورد استناد قرار می گیرد. دلایل بزرگ دیگری نیز وجود دارد که برخی از آنها جهانی هستند، مانند کووید و هزینه های انرژی، و برخی دیگر به خانه نزدیک تر، از جمله برگزیت. با این حال، بودجه کوچک، اوضاع را بدتر کرد. این امر باعث افزایش قیمت پوند، کاهش قیمت طلا، وضعیت اضطراری خرید بانک مرکزی انگلستان و تشدید بازار وام مسکن شد. در مورد جناح دکترینر حزب محافظه کار آقای کوارتنگ و خانم تراس چیزهای زیادی می گوید که حتی در حال حاضر آنها در مورد چیزی که رای دهندگان از تجربه خودشان واضح تر از این وزرای بی اعتبار می فهمند، انکار می کنند.

خانم تراس و آقای کوارتنگ بدون شک در مورد تاکیدات خاص خود برای رشد اختلاف نظر داشتند. این واقعیت که هرکدام اکنون سعی کرده اند تقصیر اشتباه را به گردن دیگری بیندازند، نشان دهنده آن است. اما این دو نفر از صاحبان این سیاست بودند و از نظر سیاسی در لگن به هم پیوستند. آقای کوارتنگ نمی‌تواند از این واقعیت فرار کند که در آستانه کنفرانس حزب محافظه‌کار، به لورا کوئنسبرگ، خبرنگار بی‌بی‌سی گفت که کاهش‌های مالیاتی بیشتری در راه است. این به عنوان یک فخر گفته شد، نه یک هشدار – و بازارها را به وحشت انداخت. آقای کوارتنگ در تلاش است تا از مسئولیت فاجعه اعمال خود فرار کند. بار دیگر، رای دهندگان قاضی آن خواهند بود.

در حالی که آقای کوارتنگ نسخه خودخواهانه گذشته خود را می چرخاند، بقیه کشور با آینده ای روبرو است که او و حزبش به ارث گذاشته اند. روز جمعه دفتر آمار ملی تایید کرد که اقتصاد بریتانیا در سه ماهه سوم 0.2 درصد کوچک شده است. بخش خدمات که زمانی موتور رشد بود، در مواجهه با بحران هزینه زندگی متوقف شده است. نرخ بهره بالاتر و تورم رکورد به این معنی است که اقتصاد تا پایان سال بیشتر کوچک خواهد شد و بریتانیا را وارد یک رکود رسمی خواهد کرد که احتمالا تا سال 2023 ادامه خواهد داشت.

همچنین در روز جمعه تایید شد که بریتانیا برخی از مشکلات خود را بر سر خود آورده است. تا کنون، این تنها کشور در گروه G7 اقتصادهای پیشرو که اقتصاد آنها در سه ماهه سوم کاهش یافته است. همه کشورهای G7 با بادهای مخالف جهانی مشابه بریتانیا روبرو هستند. با این حال، ایالات متحده، کانادا، فرانسه، ایتالیا و آلمان، همگی همچنان در حال رشد هستند. نتیجه گیری واضح است. وضعیت دشوار بریتانیا منعکس کننده انتخاب های خاصی است که این کشور و دولت هایش انجام داده اند.

جرمی هانت، آخرین صدراعظم از چهار صدراعظم بریتانیا که در این سال از بین رفته است، نسبت به آقای کوارتنگ دیدگاه خزانه داری ارتدوکس تری دارد. بیانیه اقتصادی پاییزی او با این وجود لحظه تعیین کننده مالی و سیاسی دولت ریشی سوناک خواهد بود. پنج‌شنبه آینده نشان خواهد داد که آیا نه تنها از تلاش‌های آقای کوارتنگ برای رشد در زمانی که آقای هانت روی میز کار بود، بلکه از ریاضت طولانی‌مدت در دوران جورج آزبورن زمانی که آقای هانت به عنوان یکی از اعضای ارشد کابینه خدمت می‌کرد، درس‌هایی آموخته است یا خیر. شگون برای تغییر خوب نیست. اما صدراعظم باید به خاطر داشته باشد که بهترین جایگزین برای یک نوع حماقت این است که هرگز دست به نوع دیگری نزنید.