در عصر رویارویی، بایدن و شی به دنبال تعیین شرایط هستند

تنها چند هفته پس از آنکه پرزیدنت بایدن و همتای چینی‌اش، شی جین پینگ، دیدگاه‌های رقابتی را در مورد چگونگی رقابت ایالات متحده و چین برای برتری نظامی، تکنولوژیکی و سیاسی مطرح کردند، اولین دیدار رو در رو آنها به عنوان رهبران ارشد، آزمایش خواهد کرد که آیا آنها می توانند مارپیچ نزولی را متوقف کنند که روابط را به پایین ترین سطح از زمانی که رئیس جمهور نیکسون نیم قرن پیش آغاز به کار به پکن کرد، رسانده است.

نشست برنامه ریزی شده آنها در روز دوشنبه در اندونزی ماه ها پس از آن برگزار می شود که چین پتانسیل نظامی خود را برای خفه کردن تایوان نشان داد و ایالات متحده یک سری کنترل های صادراتی را اعمال کرد تا توانایی چین برای تولید پیشرفته ترین تراشه های کامپیوتری – لازم برای جدیدترین تجهیزات نظامی این کشور را کاهش دهد. و برای رقابت در بخش هایی مانند هوش مصنوعی و محاسبات کوانتومی بسیار مهم است.

تشدید تنش، مشارکت پکن با مسکو است که حتی پس از تهاجم روسیه به اوکراین نیز ثابت قدم مانده است. با این حال، این رابطه که توسط دولت بایدن محکوم شده است، چنان مبهم است که مقامات آمریکایی در مورد ماهیت واقعی آن اختلاف نظر دارند.

بسیاری در واشنگتن بر این باورند که این یک مشارکت راحت باشد یا یک اتحاد قوی، پکن و مسکو علاقه فزاینده ای به ناکام گذاشتن دستور کار آمریکا دارند. به نوبه خود، بسیاری در چین ترکیبی از کنترل صادرات ایالات متحده و حمایت ناتو از اوکراین را پیش‌نمایه‌ای از چگونگی تلاش واشنگتن برای مهار چین و جلوگیری از ادعاهایش در مورد تایوان، جزیره‌ای خودگردان، می‌دانند.

ایوان اس. مدیروس، استاد دانشگاه جورج تاون که مشاور ارشد پرزیدنت اوباما در امور آسیا و اقیانوسیه بود، گفت: «این به یک معنا اولین نشست ابرقدرت ها در جنگ سرد نسخه 2.0 است. آیا هر دو رهبر، حتی به طور ضمنی، در مورد شرایط همزیستی در میان رقابت بحث خواهند کرد؟ یا به طور پیش‌فرض، سگ‌های رقابت نامحدود را رها خواهند کرد؟»

مقامات آمریکایی اخیراً با کاهش انتظارات در مورد نشست با آقای شی، به خبرنگاران گفتند که انتظار دارند بیانیه مشترکی در مورد نقاط توافق ظاهر نشود. با این حال، واشنگتن آنچه را که آقای شی به طور علنی و خصوصی می گوید، به ویژه در مورد روسیه، اوکراین و تایوان تجزیه و تحلیل خواهد کرد.

در این ماه، آقای شی به نخست وزیر آلمان، اولاف شولز، گفت که چین با “تهدید یا استفاده از تسلیحات هسته ای” مخالف است.

یکی از مقامات ارشد دولت خاطرنشان کرد، اگر آقای شی نتواند چیزی شبیه به یک رئیس جمهور آمریکا را در کنارش بگوید، گویا خواهد بود. چین روسیه را به عنوان وزنه تعادلی حیاتی در برابر قدرت غربی می بیند و آقای شی ممکن است در انتقاد از پوتین در مقابل آقای بایدن تردید کند.

هو وی، محقق سیاست خارجی در شانگهای گفت: «اگر پوتین از سلاح هسته‌ای استفاده می‌کرد، به دشمن عمومی نوع بشر تبدیل می‌شد که همه کشورها از جمله چین با آن مخالفت می‌کردند». اما وی افزود: اگر پوتین سقوط کند، ایالات متحده و غرب بر روی مهار استراتژیک چین تمرکز خواهند کرد.

برای مقامات آمریکایی، رابطه شی و بایدن موضوع بحث داخلی است. کالین کاهل، مقام شماره 3 در پنتاگون، روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که رهبران چین “بسیار مایل بوده اند که نشان دهند که این موضوع به سمت یک اتحاد می رود و نه یک مشارکت سطحی.” آقای بایدن مشکوک به نظر می رسد. او روز بعد گفت: “فکر نمی کنم چین برای روسیه یا پوتین احترام زیادی قائل باشد.”

آقای شی و بایدن در 18 ماه گذشته پنج بار تلفنی صحبت کرده اند. این متفاوت خواهد بود: برای اولین بار از زمان تصدی ریاست جمهوری، آقای بایدن “در یک اتاق با شی جین پینگ می نشیند، مثل همیشه با او مستقیم و روراست خواهد بود و در مقابل از شی نیز همان انتظار را دارد.” سالیوان، مشاور امنیت ملی، روز پنجشنبه در یک نشست خبری در کاخ سفید گفت.

آقای سالیوان گفت: “فقط هیچ جایگزینی برای این نوع ارتباط رهبر به رهبر در هدایت و مدیریت چنین رابطه ای وجود ندارد.”

طی سه دهه گذشته، سفر روسای جمهور آمریکا به پکن و روسای جمهور چین به واشنگتن نسبتاً عادی شده است. مبادلات آزمایشی بر سر اختلافات اغلب با وعده همکاری در زمینه های مورد علاقه متقابل، اعم از تغییرات آب و هوایی یا مهار برنامه هسته ای کره شمالی، متعادل می شد. در حال حاضر، تصور برگزاری جلسه ای در هر دو پایتخت، به ویژه با چین که هنوز تحت کنترل شدید کووید است، دشوار است.

نشست‌های سران در زمین‌های بی‌طرف، مانند این نشست در بالی پیش از نشست رهبران گروه 20، احساس جنگ سرد فزاینده‌ای دارد: بیشتر درباره مدیریت درگیری‌های احتمالی تا یافتن زمینه‌های مشترک. بی اعتمادی کینه توزانه به این معنی است که حتی تثبیت و همکاری کوتاه مدت در چالش های مشترک، مانند توقف همه گیری ها، می تواند شکننده باشد.

هیچ یک از طرفین آن را جنگ سرد نمی نامند، اصطلاحی که جهانی تقسیم شده بین اردوگاه های غربی و شوروی پر از زرادخانه های هسته ای را تداعی می کند. و تفاوت‌ها بین آن دوره و عصر کنونی، با جریان‌های تجاری گسترده و تجارت فناوری بین چین و قدرت‌های غربی، واقعی است.

آیفون اپل و بسیاری دیگر از لوازم اصلی زندگی آمریکایی تقریباً به طور کامل در چین مونتاژ می شوند. به جای تلاش برای ایجاد یک بلوک رسمی از متحدان مانند شوروی، پکن به دنبال تأثیرگذاری بر کشورها از طریق پروژه‌های بزرگی است که وابستگی ایجاد می‌کند، از جمله اتصال آنها به شبکه‌های ارتباطی ساخت چین.

با این حال، بیانیه‌های مربوط به انتصاب آقای شی برای سومین دوره ریاست‌جمهوری و استراتژی‌های جدید امنیت ملی، دفاع و هسته‌ای آقای بایدن، دورانی از عدم اطمینان جهانی رو به رشد را توصیف می‌کند که به دلیل رقابت – اقتصادی، نظامی، فنی، سیاسی – بین کشورهایشان تشدید شده است.

به گفته پنتاگون، نگرانی‌ها با برنامه‌های چین برای توسعه و نوسازی زرادخانه هسته‌ای نسبتاً محدود خود به زرادخانه‌ای که می‌تواند تا سال 2030 به حداقل 1000 کلاهک برسد، تشدید شده است. چین تهدیدهایی را در ابتکارات امنیتی تحت رهبری آمریکا می بیند، از جمله پیشنهادهایی برای کمک به ساخت زیردریایی های هسته ای برای استرالیا.

پروفسور مدیروس گفت: «ممکن است جنگ سرد، با حروف C و W، مانند بازتاب تجربه ایالات متحده و شوروی، نباشد. اما او افزود: «به دلیل توانایی‌های قابل توجه چین و گستردگی جهانی آن، این جنگ سرد از بسیاری جهات چالش‌برانگیزتر از جنگ قبلی خواهد بود».

دولت بایدن ماه گذشته محدودیت‌های جدید گسترده‌ای را برای فروش فناوری نیمه‌رساناها به چین با تمرکز بر ماشین‌های چند میلیون دلاری مورد نیاز برای ساخت تراشه‌هایی با کمترین مدار و سریع‌ترین سرعت، صادر کرد. این تلاشی آشکار برای کند کردن پیشرفت چین در یکی از معدود حوزه‌های فناوری بود که هنوز در حال پیشرفت است.

آقای بایدن در یک سند ۴۸ صفحه‌ای استراتژی امنیت ملی نوشت که چین «تنها کشوری است که هم قصد دارد نظم بین‌المللی را تغییر دهد و هم به طور فزاینده‌ای، قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و فناوری برای پیشبرد این هدف را دارد». هفته‌ها بعد، مقاله استراتژی دفاع ملی ایالات متحده اعلام کرد که چین «پیامدترین رقیب استراتژیک ما برای دهه‌های آینده باقی می‌ماند».

پس از آن که آقای شی 69 ساله سومین دوره پنج ساله رهبری حزب کمونیست را در اکتبر به دست آورد و یک صف رهبری قاطعانه وفادار را ایجاد کرد که احتمالاً او را حتی بیشتر از آن در قدرت نگه دارد، خطرات برای این رابطه افزایش یافت. در کنگره حزبی که تاجگذاری آقای شی را برعهده گرفت، او نسبت به جهانی خطرناک‌تر هشدار داد، جایی که دشمنان ناشناس – بطور ضمنی، ایالات متحده و متحدان – در تلاش برای “باج گیری، مهار، محاصره و اعمال حداکثر فشار بر چین” هستند.

از آن زمان، آقای شی و مقاماتش هشدارهای مشابهی را تکرار کردند. آقای شی با پوشیدن لباس های استتار برای بازدید از مرکز فرماندهی ارتش آزادیبخش خلق، به ارتش چین گفت که برای تشدید چالش ها، تجهیز شود. دینگ ژویانگ، یکی از دستیاران ارشد آقای شی، در پیپلز دیلی، روزنامه اصلی حزب، نوشت: «نیروهای متخاصم» برای جلوگیری از ظهور چین تلاش کردند.

در مقاله‌ای در Guangming Daily، یکی دیگر از روزنامه‌های برجسته حزبی، آمده است: «ایالات متحده کشور ما را به‌عنوان اصلی‌ترین رقیب استراتژیک و جدی‌ترین چالش درازمدت خود می‌داند و تمام تلاش خود را برای مهار و شکست ما انجام می‌دهد.

سخنرانی ماه گذشته آقای شی در کنگره نشان داد که ارزیابی وی از روندهای بین المللی تیره تر شده است. این تغییر ممکن است منعکس کننده نگرانی ها در مورد عواقب جنگ در اوکراین باشد و امیدها مبنی بر اینکه آقای بایدن رویکرد ملایم تری نسبت به دولت ترامپ در قبال چین داشته باشد را از بین برد.

حمایت دولت بایدن از تایوان به یک نقطه دردناک تبدیل شده است.

در اوایل ماه اوت، پس از بازدید نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از جزیره تایوان، چین تمرین‌های نظامی خطرناکی را در اطراف تایوان آغاز کرد. آقای بایدن پیشنهاد کرده است که اگر چین بخواهد با زور از تایوان استفاده کند، ایالات متحده از نظر نظامی حمایت خواهد کرد که عبارتی محکم تر از موضع رسمی واشنگتن است. هر بار که او در مورد دخالت مستقیم در دفاع از تایوان صحبت کرده است، دستیارانش عجله کرده اند تا اطمینان حاصل کنند که سیاست تغییر نکرده است، در حالی که بحث نکردن با آقای بایدن باعث شده است که این سیاست کمتر مبهم باشد.

آقای هو، محقق سیاست خارجی گفت: «تفاوت بین بایدن و ترامپ این است که ترامپ می‌خواست یک دست با چین بجنگد. در مقابل، او گفت، آقای بایدن «اهمیت خاصی برای اتحاد در رقابت استراتژیک با چین قائل است».

آقای سالیوان، مشاور امنیت ملی، اشاره کرد که دولت بایدن تایوان را در مورد نتایج نشست شی جین‌پینگ معرفی خواهد کرد.

با وجود اختلافات، آقای بایدن و آقای شی می‌خواهند از تنش‌های سرکوب‌شده و تبدیل شدن به بحرانی که می‌تواند ویرانی اقتصادی به بار آورد، جلوگیری کنند.

آقای بایدن روز چهارشنبه در مورد رابطه خود با شی به خبرنگاران در کاخ سفید گفت: “من به او گفتم: من به دنبال رقابت هستم، نه – نه درگیری.” روابط آنها به بیش از یک دهه قبل باز می گردد، زمانی که هر دو معاون رئیس جمهور بودند.

آقای بایدن گفت که او و شی ممکن است درباره «آنچه معتقد است در راستای منافع ملی چین است، آنچه را که من می‌دانم منافع حیاتی ایالات متحده است و تعیین اینکه آیا آنها با یکدیگر در تضاد هستند یا نه بحث کنند. . و اگر انجام دهند، چگونه آن را حل کنند و چگونه آن را حل کنند.”

قبل از این دیدار، آقای شی نیز رفتار دوستانه تری داشته است.

او به کمیته ملی روابط ایالات متحده و چین گفت که می‌خواهد «راه درستی برای کنار آمدن پیدا کند». ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت خارجه چین، این نکته را در یک نشست منظم روز جمعه تکرار کرد و گفت که پکن از “حاکمیت، امنیت و منافع توسعه” خود دفاع خواهد کرد و افزود که “ایالات متحده و چین باید به سمت یکدیگر حرکت کنند، مدیریت و کنترل اختلافات به شیوه ای مناسب و ترویج همکاری های متقابل سودمند».

آقای شی می‌خواهد پس از ضربات سنگین محدودیت‌های کووید و مشکلات در بازار مسکن، رشد چین را به مسیر خود بازگرداند. او همچنین می‌خواهد از قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای خرید فناوری‌های پیشرفته جلوگیری کند که می‌تواند سرمایه‌گذاران را ترسانده و برنامه‌های او برای ارتقای اقتصاد را کند کند.

آقای شی «برای طیفی از تنش‌ها و درگیری‌ها آماده می‌شود، اما چین قرار نیست تمام آسیب‌پذیری‌های سیستم خود – در بخش مالی، قرار گرفتن در معرض سیستم دلار آمریکا، قرار گرفتن در معرض وابستگی‌های فناوری – را تنها ظرف چند سال برطرف کند. اندرو اسمال، نویسنده کتاب «بدون محدودیت: داستان درونی جنگ چین با غرب» گفت.

او افزود: «آنها می‌خواهند از لغزش بیش از حد دور و سریع جلوگیری کنند، و این ممکن است لحظه‌ای برای بررسی اینکه آیا می‌توانند اوضاع را تثبیت کنند یا خیر.»

کلر فو گزارش کمک کرد