سلطه بر جهان با وجود ثروت فراوان، دوباره از هند در T20 جهانی فرار می کند | جام جهانی T20 2022

کریکت هندی باید بر کریکت جهان مسلط باشد. از نظر موجودی بانکی، همین الان است: آخرین قرارداد لیگ برتر هند به مبلغ بیش از 6 میلیارد دلار آمریکا انجام شد، فصل به زودی به 94 مسابقه افزایش خواهد یافت، بازه زمانی آن بیشتر از فصل جنوبی خواهد خورد و زودتر به ماه مارس و شاید حتی فوریه خواهد رسید. فرنچایزهای آن قبلاً ژانویه را با خرید لیگ های جدید در آفریقای جنوبی و امارات متحده عربی گرفته اند، همان سازمان ها به دنبال The Hundred در انگلیس و Big Bash در استرالیا در صورت دعوت از سرمایه گذاری خصوصی هستند، و با افزایش سقف حقوق آنها به زودی افزایش می یابد. بتواند مبالغی را به بازیکنان بپردازد که حتی ثروتمندترین هیئت های ملی نمی توانند با آنها مطابقت کنند.

با همه اینها، هژمونی در میدان هنوز ایجاد نشده است. منطق نشان می دهد که چنین خواهد شد: موفقیت لیگ برتر هند به این معنی است که پیشاهنگان اکنون در حال گشت و گذار در کشور پهناور خود هستند، به دنبال استعدادهای جدید برای توسعه هستند، در حالی که بازیکنان بیشتری در رقابت های پایین تر تمام تلاش خود را می کنند تا امکان حرفه ای در کریکت را دنبال کنند. بسیاری از مشاغل دیگر موجود است. بازیکنان انتخاب شده در محیط های حرفه ای سطح بالا قرار می گیرند و با برخی از بهترین مربیان و هم تیمی های جهان تمرین می کنند. هر پیشرفتی که توسط یک بازیکن محلی انجام شود به نفع تیم ملی هند است.

لیگ نابغه های ناشناخته ای مانند جاسپریت بومرا پیدا می کند. استعدادهای ناتمام مانند هاردیک پاندیا یا سوریاکومار یاداو را شکوفا می کند. این بازی بازیکنان قبلی مانند دینش کارتیک را احیا می کند. با انجام این کار، عمق نیمکتی را در قالب‌های مختلف ایجاد می‌کند، مانند آنچه توسط واشنگتن ساندار و شاردول تاکور نشان داده شده است که به شکست استرالیا در بریزبن در اولین آزمایش خود کمک می‌کند. بازیکنانی را تولید می کند که جمعیت های بزرگ را می شناسند، موقعیت های فشار را می شناسند و از مرحله بعدی مرعوب نمی شوند.

واقعاً که قبلاً باید منجر به پاکسازی هند در صحنه جهانی می شد. اما نه: آخرین جام هند جام جهانی 2011 بود که توسط یک نسل قبل از IPL در حالی که لیگ فقط برای سه فصل وجود داشت به دست آورد. یک دسته جدید به فینال T20 2014 راه یافت اما زمانی که یووراج سینگ دچار عصبانیت شد به سریلانکا باخت. در نیمه نهایی جام جهانی 2015 بمب بسیار شدیدی رخ داد که تماشاگران هندی در سیدنی نیمه راه را ترک کردند. در نیمه‌نهایی T20 2016 یورش مهاجمان هند غربی و عملکرد طوفانی پاکستان برای بردن جام قهرمانان 2017 رخ داد. نیمه‌نهایی جام جهانی 2019 در دومین روز خود بارید، اما نیوزلند پیش از این هند را شکست داده بود و به زودی آنها را بیرون آورد. فینال مسابقات قهرمانی جهان در سال 2021 نیز به همین ترتیب پیش رفت و در تورنمنت T20 آن سال دوباره نیوزلند بود که با پاکستان ترکیب شد تا هند را در مرحله گروهی شکست دهد.

معترضان آنلاین بهانه ها را به شکایات تبدیل کرده اند. در سال 2021 این ناعادلانه بود زیرا هند باید ابتدا در امارات می زد. ساوتهمپتون در سال 2020 ناعادلانه بود زیرا نیوزلند از برتری زمین خانگی در کشوری در بیش از 18000 کیلومتری کشور خود برخوردار بود. منچستر در سال 2019 هم همینطور بود، زمانی که توپ به ناحق برای کیوی ها چرخید. قرنی که فخار زمان در سال 2017 شکست داد، برای یک بازکننده ناشناخته کاملاً نامعقول بود. باخت 2015 به این دلیل بود که استرالیایی ها همیشه تقلب می کردند، 2016 طاعون قورباغه ها بود، 2014 یا گال بود یا کورک.

اکنون می‌توانیم آدلاید 2022 را به لیست اضافه کنیم، با یک خروجی دیگر از نیمه نهایی جام جهانی T20 برای کشور برتر 20 اور. هیچ کس نمی تواند باخت را سرزنش کند، زیرا تقریباً هر برد در این تورنمنت توسط تیمی که این کار را انجام داده است، لذت برده است. نه اول ضربه زدن، زیرا هر تیم دیگری پس از انجام این کار در آدلاید اووال برنده شد. شاید شکایت از این باشد که فیل سالت، جانشین انگلیسی، دو فصل برای آدلاید استرایکرز بازی کرد و به او اجازه داد تا دانش خانگی صمیمی و عمیقاً غیرمنصفانه ای را از آدلاید اوال به اشتراک بگذارد. کار تمام شد، او شب خود را در اولین بار به عنوان یک تماشاگر گذراند در حالی که بازکننده های او به پیروزی 10 ویکت رسیدند. باخت به انگلیس ثابت می کند که همه اینها به نوعی توطئه است. حالا که ملکه رفته است، ما هرگز نمی دانیم که چقدر عمیق شده است.

حقیقت اصلی این است که هند یک بار دیگر در حالی که تیم آرزوی پیشرفت را داشت سقوط کرد. کاملاً تعریف کردن چرا سخت تر است. تمام آن سال‌ها تمرین IPL به یک درجه عالی کمک نکرد تا تصمیم بگیرد که گلزنی سریع در حالی که زمین‌بازان بالا هستند، راه مطلوبی برای بازی است. هند در پاورپلی به امتیاز 38 برای 1 رسید، قبل از اینکه جاس باتلر و الکس هیلز 63 ران را از آنها حذف کنند. می‌تواند بولینگ خوبی در بالای صفحه وجود داشته باشد، می‌تواند نوسانی برای خنثی کردن و تحویل‌هایی برای احترام وجود داشته باشد. اما همچنین باید ذهنیتی برای حمله به طور پیش فرض وجود داشته باشد، دفاع بر اساس ضرورت. روهیت شارما و ویرات کوهلی برعکس آن را دنبال کردند.

عملکرد ضعیف در این سطح برای همیشه دوام نخواهد داشت. واقعاً دو گزینه وجود دارد: یا لاستیک کریکت هندی کوتاه می‌آید و به درون خود روی می‌آورد تا به ثروت داخلی رضایت دهد، یا دورانی از برنده شدن به‌طور معمول آغاز می‌شود که هر باختی یک انحراف خواهد بود. جذابیت میهن پرستی برای طبقه حاکم، گروهی که از نظر سیاسی یکی و همان مدیران کریکت هستند، نشان می دهد که شکست دادن کشورهای دیگر همچنان مورد نظر خواهد بود. ناگفته نماند که IPL از طریق واردات خارجی های بزرگ که فقط با بازی برای کشورهای خود به نام های بزرگ تبدیل می شوند، پیشرفت می کند. مطمئناً هند همان طور که خاموش است، کنترل زمین را در دست خواهد گرفت. فقط جای تعجب است که هنوز اتفاق نیفتاده است.