منچستریونایتد: داستان متوسط ​​و طمع که پاداش خود را پیدا می کند | منچستر یونایتد

به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،

این سنگ های دیواری شگفت انگیز هستند. سرنوشت آنها را شکست. پیاده روها شکسته شد. کار غول ها رو به زوال است.

شعر انگلیسی قرون وسطی چیزی را بهتر از یک ویرانه زیبا دوست نداشت: پوسیدگی پوشیده از خزه، عظمت در حال مرگ، آتشگاه خالی. اگرچه، انصافاً، انگلستان قرون وسطی نیز سرد، مرطوب و مستعد غارتگران خشن بود.

پس جای تعجب نیست که شاعران انگلیسی قرون وسطی از فکر پوسیدگی خیس و ناتوانی در روشن کردن آتش اندکی اشک بریزند. اما منصفانه به نظر می رسد که بگوییم آنها منبعی از الهامات متعالی را در تکرار فاسد کنونی منچستریونایتد پیدا کرده اند: بازوهای تکان دهنده، چهره های شکنجه شده، غم و اندوه عجیب آن نورهای سرد سفید وسط هفته.

یک روز قبل از پیروزی 1-0 اتلتیکو مادرید در منچستر، شکستی که نه تنها بر فصل جاری یونایتد بلکه فصل بعدی نیز سایه افکنده است، این خبر منتشر شد که اولدترافورد ممکن است مسطح شده و از پایه بازسازی شود.

این احتمالاً منطق اقتصادی خوبی دارد. اما یک نگرانی زیبایی‌شناختی نیز وجود دارد، زیرا زیبایی مقاومت‌ناپذیری در غرق‌ها، دیوارهای کمان‌دار، تکیه‌گاه‌های قالب‌سازی، ویرانه‌های دو دهه مالکیت انگلی وجود دارد. فقط دوباره به آن زوزه‌ها گوش دهید، آکوستیک‌هایی که هر صدا، هر آهنگ، هر تلاشی برای شادی بخشیدن به این خرابه‌های پسا صنعتی مانند یک ریف باس خالی دردناک Joy Division است. شاید اندی برنهام باید یک پلاک آبی روی این مکان بزند قبل از اینکه بولدوزرها را به داخل بخوانند. زیرا این نیز نوعی هنر است.

ناگفته نماند، زمانی که دفاتر بیش از حد خرج و کم‌موفقیت محاسبه شد، نوعی عدالت طبیعی است. خوشحال باشید، زیرا منچستریونایتد امسال دیگر هیچ چیزی را نخواهد برد. و به نظر می رسد که ورزش نخبه یا حداقل بخشی که ما در زمین می بینیم، هنوز نوعی منطق دارد.

این قبیله گرایی یا اظهار نظری در مورد تناسب حکمرانی فوتبال در جای دیگر نیست. سایر ساختارهای مالکیت عمیقا بدبینانه لیگ برتر نیز در دسترس هستند. اما موضوع اینجا برداشت منحصر به فرد اولدترافورد است که در آن فوتبال نخبگان خود را پیدا می کند. و این بیش از همه، حکایتی از حد وسط و طمع است که پاداش خود را پیدا می کند.

منچستریونایتد اکنون 5 سال گذشته را بدون کسب جام طی خواهد کرد. در طول این مدت باشگاه سه مدیر به طرز خنده‌آمیزی به کار گرفته است، هیچ کاری برای ارتقا یا محافظت از زیرساخت‌های خود انجام نداده است، در یک جامبالای نامنسجم از بازیکنان ستاره پراکنده می‌شود، سعی می‌کند به یک سوپر لیگ بپیوندد و به عنوان نوعی حواس پرتی، انتخاب شده است که نیمی از آن را پرداخت کند. یک میلیون پوند در هفته به یک سلبریتی غیر ضروری 37 ساله.

چنانچه در روزنامه نگاری فوتبالی می گوییم، چه پیامی ارسال می کند، چه الگوی قرار می دهد، اگر چنین ناتوانی چندلایه ای به موفقیت منجر شود؟ برخلاف جوایز عادلانه غم انگیز و شکست سینمایی؟

اشتباه نکنید، این عمیق است. هنوز این وسوسه وجود دارد که با نمایش شب پره‌خورده، منظره ریو فردیناند و پل اسکولز که مانند خدایان غمگین باستانی در حال مرگ دور میز کارشناس تلویزیون نشسته‌اند، شگفت‌زده شویم و به دنبال راه‌حل‌های بیش از حد ساده تک‌شات باشیم.

اسکولز که در چت پس از بازی واقعاً روح‌افکن به نظر می‌رسید، مدام پیشنهاد می‌کرد که «یک مربی واقعاً خوب» می‌تواند مشکلات یونایتد را در زمین حل کند. حتی اشاره ای به وسواس گذشته، با آن سرزمین بزرگ فرگی از دست رفته در آسمان وجود دارد. باشگاه ها دیگر توسط یک شخصیت واحد اداره نمی شوند. موفقیت از خط مشی، وضوح، در هم تنیده شدن سطوح شرکتی ناشی می شود.

اما اسکولز یک نکته دارد. از زمانی که الکس فرگوسن بازنشسته شد، یونایتد سه مربی را به خدمت گرفته است، از جمله دو مربی گذشته، که هرگز یک عنوان قهرمانی لیگ بزرگ را کسب نکرده اند. لوئیس فن خال و ژوزه مورینیو تلاش هایی محکوم به شکست برای وارد کردن موفقیت فوری بودند. رالف رانگنیک، تقریباً لمس‌کننده، تلاشی محکوم به فنا برای تقویت روح، روش، احساس کسی است که در اینجا واقعاً برنامه‌ای دارد. بله، بیایید یکی از آن بچه های روش را وارد کنیم. یک آلمانی حساس برای من بیاورید.

هری مگوایر
هری مگوایر در این فصل با مشکل مواجه شده است، اما فقدان سازماندهی دفاعی به آن کمک نکرده است. عکس: پیتر پاول/EPA

مسئله واقعی این است که سرمربی تنها بخشی است که می توانید ببینید. به جرات می توان گفت که همان سطح شایستگی برای هر سطحی در این بین اعمال شده است. تیم بازی این هفته بارها به عنوان “گران‌ترین تیم مونتاژ شده تا کنون” توصیف شد، اما این واقعیت پرداخت بیش از حد به فوتبالیست‌های مورد تمجید را نادیده می‌گیرد.

هری مگوایر با یک مایل مطلق گران ترین مدافع انگلیسی است. آیا او بهترین مدافع انگلیسی است؟ آیا او حتی مدافع بسیار خوبی است؟ آیا او در حقیقت یک فوتبالیست بازی‌دار و مشتاق است که قبل از اینکه این گلدسته غیرقابل توضیح روی پیشانی دال‌مانند او گذاشته شود و بازی غیرقابل برد شود، در سطح مناسبی برای هال (54 بازی) و لستر (69) بازی کرده است؟

بازیکنان در این سردرگمی آسیب دیده اند. پیشنهاد نوعی بیماری، شخصیت‌های سمی، گروهی که به سادگی تلاش نمی‌کنند، پس از شکست 4-1 از منچسترسیتی، به اوج خود رسید، که توسط برخی از بازیکنان کلاسیک – دایره‌ای – دور یک بازیکن – تحریک شد. و-بگو-نگاه کن-او به سبک کارشناس تلویزیونی اجرا نمی شود.

واقعیت این است که بازیکنان انسان های فاسد و ناقصی نیستند. مانند باشگاه های کمتر معروف، منچستریونایتد نیز می تواند با خوب نبودن شکست بخورد. زمانی که اتلتیکو گل پیروزی خود را در روز سه‌شنبه به ثمر رساند که ماهرانه کار شده بود، مگوایر و دیوگو دالوت گمشده، مغلوب، و با شدت و دقت بیشتر شکست خورده به نظر می‌رسیدند. آیا این به دلیل بیماری عمیق فرهنگی رختکن است؟ یا به این دلیل است که آنها هری مگوایر و دیوگو دالوت هستند که از آنها خواسته می شود بدون هیچ احساس واقعی از یک سیستم یا برنامه اجرا کنند؟

بعداً، در حالی که یونایتد بازی‌ای را تعقیب می‌کرد که همیشه دور از دسترس آنها بود، رانگنیک نمانیا ماتیچ، ادینسون کاوانی و خوان ماتا (سن ترکیبی: 101) را به میدان فرستاد. آیا یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اینگونه است؟ آیا این چشم انداز موفقیت شایستگی شکست دادن یادداشت های عمیق و تاریک هیجان انگیز اتلتیکو را دارد که دستمزد آن کمتر از نصف میزبانان فاسد و بی روحشان است، اما حداقل تصویری منسجم ارائه می دهند. نوعی احساس تیم سازی، از راه هایی که ورزش می تواند نشاط آور و آموزنده باشد؟

همانطور که فردیناند در BT Sport اشاره کرد، یک راه حل “کل نگر” مورد نیاز است. اما کمی اعتبار بدهید. چیزی که یونایتد در حال حاضر تولید می کند یک دیدگاه کاملاً پیوسته و منحرف منطقی از عدم انسجام است، از خلاء بین سرمربی و مالکان که توسط افراد شناور بی پایان پر شده است (بسیاری از افراد)، تا وسواس در مورد برندسازی و چشم و هم چشمی که هر قسمت از این ارگانیسم را آلوده کرده است.

هرگز به کیفیت بی‌روح و برجسته فوتبال، تهی بودن برنده شدن در بازی‌های کافی با ایجاد لحظات درخشش کافی اهمیت ندهید. این یک چشم انداز کاملاً تحقق یافته از ضایعات سودجویانه است، چشم اندازی که تنها با چشم انداز دور تغییر مالکیت می تواند قطع شود. حتی نوعی زیبایی، شکوهی در آن بنای ویران وجود دارد. هرچند که خیلی زود، بدون کمی مراقبت و اندکی عشق، خود را در خاک محو می‌کند.

این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.

منبع

درباره ی aban_admin

مطلب پیشنهادی

PC سابق Met می گوید که در مورد فلش قاب وین کوزنز اشتباه کرده است | وین کوزنز

به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ، افسر سابق پلیس مت که …