ایگا سویاتک پس از فصل برتر جایگاه خود را در صدر تنیس جهان می گیرد | ایگا سویاتک

آایگا سویاتک یکشنبه شب ورزشگاه Dickies Arena در فورت ورث تگزاس را ترک کرد و با طرفداران خداحافظی کرد که تا پایان نام او را فریاد می زدند، او به خودش اجازه داد لبخند کوتاهی بزند. این طوری نبود که سویاتک بسیاری از تورنمنت‌های این فصل پر زرق و برق را به پایان رساند و ست سوم را با نتیجه 6-1 به آرینا سابالنکا در نیمه‌نهایی فینال WTA واگذار کرد، اما خستگی ذهنی مدت‌ها به وجود آمده بود. آنچه او قبلاً به دست آورده بود. امسال کافی بود

اعداد به تنهایی نشان دهنده اهمیت دستاوردهای Swiatek در سال جاری، یکی از بهترین فصل های قرن بیست و یکم است. لهستانی دو عنوان گرند اسلم، از جمله اولین قهرمانی خود را در زمین های سخت در مسابقات آزاد آمریکا به دست آورد. او هشت ماه است که شماره 1 بوده است و در مجموع امتیازات او 11085 بیش از دو برابر امتیاز اونس جابور شماره 2 است که 5055 امتیاز دارد.

بین فوریه و ژوئن، سویاتک یک برد 37 بازی را تثبیت کرد که شامل شش عنوان متوالی بود. او در مجموع 8 عنوان قهرمانی کسب کرد و تنها یک فینال را از دست داد. پس از سقوط به شماره 1 آن زمان، اشلی بارتی، در آدلاید در ژانویه، او یک برد 15 مسابقه ای را در برابر 10 بازیکن برتر آغاز کرد و فصل را با تحمیل 22 ست 6-0 “شیرینی” به حریفان خود به پایان رساند.

یکی از به یاد ماندنی ترین جنبه های این موفقیت، نحوه به وجود آمدن آن بود. یک سال پیش، در همین رویداد در گوادالاخارا، سویاتک در حالی که در مرحله گروهی 2-0 شکست خورد در زمین اشک می ریخت. او فصل جدید را با رتبه نهم شروع کرد و هنوز در زمین‌های سخت راحت نیست. درست زمانی که فرم او تغییر کرد و یک شروع عالی او را به شماره 2 رساند، هنوز خیلی پایین تر از بارتی، زمین ناگهان در زیر او جابجا شد. بارتی بازنشستگی خود را اعلام کرد.

سویاتک زمانی متوجه بازنشستگی بارتی شد که تیمش اواخر شب از اتاق هتلش در میامی به درب او زدند. برای برخی، فشار و نشانگان فریبنده ناشی از چنین صعود زودرس می‌توانست به اندازه‌ای آسیب‌رسان باشد که بر مسیر حرفه‌شان تأثیر بگذارد.

برای سویاتک، این یک فرصت بود. او در مسابقه بعدی خود برنده شد تا رتبه 1 را قطعی کند و سپس با آن فرار کرد و به طور روشمند رگه های برد خود را ایجاد کرد. او حریفان را با مجموعه‌ای از سلاح‌ها خفه می‌کرد که به اندازه سلاح‌های هر بازیکن دیگری در تور، شرورانه هستند، فورهند رعد و برق و سنگین او با یک بک هند بسیار قوی، متنوع و قابل اعتماد تکمیل شد. سویاتک به مدت چهار ماه در یک مسابقه شکست نخورد.

توانایی‌های تهاجمی او و ورزش‌کاری‌اش هرگز مورد تردید نبوده است، اما او با تبدیل شدن به یکی از بهترین بازیکنان دفاعی جهان به این ویژگی‌ها کمک کرده است، و یاد می‌گیرد که چگونه زمین را باریک کند و تا آنجا که ممکن است توپ‌ها را با سرعت و کشش کامل بازیابی کند. به طور مداوم دفاع در برابر حمله را تسخیر می کند.

او اکنون گزینه های زیادی را که در اختیار دارد و نحوه استفاده از آنها بسته به موقعیت را می داند. سویاتک دومین قهرمانی خود در اوپن فرانسه را در ژوئن با تخریب زمین، با واگذاری تنها یک ست به دست آورد، اما در مسابقات آزاد آمریکا در سپتامبر، او اغلب بهترین بازی خود را نشان نداد. او به سادگی از لحظات مهم به خوبی عبور کرد. او در ست سوم نیمه نهایی خود در برابر سابالنکا با نتیجه 2-4 شکست خورد و دیگر خطای اجباری مرتکب نشد.

همانطور که حرفه تنیس او شکوفا شده است، دیدن اینکه یک جوان 21 ساله قدرت خود را در خارج از زمین درک می کند نیز جذاب بوده است. بسیاری دیگر از شماره 1 های سابق، اغلب خود را تنها به عنوان یک تنیس باز دیده اند. سویاتک می‌داند که بهترین تنیسور زن در جهان، چهره برجسته‌ترین ورزش زنان، یک نقش کاملا سیاسی است. در طول این سال، او از موقعیت خود برای توجه به تلاش های کمک به اوکراین پس از تهاجم روسیه استفاده کرده است.

پس از یک سال که هیچ بازیکن دیگری نتوانست با او همراه شود، موفقیت سویاتک باید زنگ خطری برای بقیه میدان باشد.

او هنوز تنها 21 سال دارد و هنوز تا یک محصول نهایی فاصله دارد. او می تواند به طور قابل توجهی سرویس خود را بهبود بخشد، در محوطه جلویی راحت تر شود و یاد بگیرد که چگونه در زمین های چمن حرکت کند، و بسیاری چیزهای دیگر. بازیکنانی وجود دارند که به اندازه کافی استعداد دارند تا با او مبارزه کنند و رقابت های کاملی را شکل دهند، اما بسیاری از آنها حتی به بهترین فرم نزدیک نیستند. نائومی اوزاکا در رتبه 42 و بیانکا آندریسکو در رتبه 45 قرار دارند. در صورتی که هیچ کس قدمی نگذارد، سویاتک خود را برای ادامه سلطه خود در موقعیتی قرار داده است.

با پایان یافتن فصل سویاتک، کارولین گارسیا، زن 29 ساله فرانسوی، با شکست دادن سابالنکا در فینال، توانست بزرگترین عنوان دوران حرفه ای خود را در تگزاس کسب کند. داستان گارسیا به خودی خود جذاب است. او از دوران جوانی امیدوار بود، اما با وجود تمام استعدادهای ورزشی و توپ زنی اش، اغلب سرش مانع می شد. وقتی جوانتر بود، درخواست بازی در کورت سوزان لنگلن در رولان گاروس را داشت، بنابراین او از صحنه های بزرگ می ترسید.

گارسیا این فصل را در رتبه 74 شروع کرد، اما در نیمه دوم امسال یک افشاگری بود. او با تبدیل شدن به هجومی‌ترین بازیکنی که می‌توانست باشد، یک کرنر را تغییر داد، در هنگام برگشت سرویس در نیمه راه ایستاد، توپ را خرد کرد و به هر قیمتی به جلو حرکت کرد. با پیروزی در تگزاس، گارسیا به رتبه چهارم حرفه ای خود بازگشت.

باید دید که آیا سبکی که گارسیا اتخاذ کرده است پایدار است و به اندازه کافی متنوع است که دائماً در یک دوره طولانی تر مسیرهای عمیق را مشخص کند و مرتباً شماره 1 جهان را به دردسر بیندازد. اما سرانجام، بیش از یک دهه پس از ظهور او، او دقیقاً همان جایی است که او باید باشد.