آب و هوای کورنیش برای خدمه فضایی ایالات متحده چالش برانگیز است | کورنوال

آنها به کار در دمای شدید در پایگاه خانگی خود در صحرای موهاوه عادت دارند، اما خدمه و تکنسین های آمریکایی که برای یک ماموریت فضایی تاریخی در بریتانیا هستند با چالش بسیار متفاوتی روبرو هستند – تداوم باران و باد کورنیش.

دینا سانچزیم، مدیر پرتاب، در پاسخ به این سوال که مسائل مربوط به سازماندهی یک ماجراجویی فضایی از جنوب غربی بریتانیا چیست، بلافاصله آب و هوای کورنیش را مشخص کرد. «راستش، عادت کردن به آب و هوا. در جنوب کالیفرنیا گرمای شدیدی داریم. سیستم های ما برای تحمل گرما و رطوبت طراحی شده اند. اینجا فرق می‌کند.»

سانچز گفت که کارکنان سخت تلاش می کنند تا به آب و هوا عادت کنند و باید بررسی های بیشتری روی تجهیزات انجام شود. به علاوه چیزهای زیادی روی چرخ ها وجود دارد که باید به هم متصل شوند. جالب اما سرگرم کننده بود.”

ظرف چند هفته آینده – اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود و یک پنجره آب و هوای مناسب ظاهر شود – یک بوئینگ 747 به نام دختر کیهانی که برای حمل موشکی که برای به حرکت درآوردن ماهواره ها به فضا ساخته شده است، از تاسیسات پیشرفته فضایی کورنوال به پرواز در خواهد آمد. نزدیک نیوکی این هواپیما تا ارتفاع 35000 فوتی اوج می‌گیرد و موشکی را رها می‌کند که 9 ماهواره را به مدار می‌فرستد و اولین پرتاب ماهواره از خاک بریتانیا را تکمیل می‌کند.

در یک روز VIP و مطبوعات در روز سه‌شنبه، بازدیدکنندگان اجازه داشتند به اتاق تمیزی که ماهواره‌ها در آن آماده می‌شوند و آشیانه‌ای که قرار است روی موشک بارگذاری شوند، نگاه کنند. بیرون، دختر کیهانی روی پیش بند نشسته بود که باد و دوش آن را کوبیده بود، اما در یک نقطه با رنگین کمان روشن شد.

آب و هوا تنها سد راه نیست. ماموریت – عملیات با نام رمز Start Me Up پس از اصابت رولینگ استونز – همچنان منتظر است تا سازمان هواپیمایی کشوری بریتانیا (CAA) مجوزی را برای پرواز با موشک و ماهواره به آن اعطا کند. انتظار می رفت این پرواز در تابستان و سپس پاییز انجام شود، اما اکنون به نظر می رسد که این ماموریت تا دسامبر انجام نشود.

یان آنت، معاون مدیر عامل آژانس فضایی بریتانیا، در پاسخ به این سوال که آیا قطعاً قرار است این اتفاق بیفتد، پاسخ داد: “البته.” او گفت که فرآیند صدور مجوز “بسیار پیچیده” بود زیرا این کاری بود که برای اولین بار در بریتانیا انجام می شد، اما تاکید کرد: “ما در مسیر ارائه پرتاب در سال 2022 هستیم که همیشه هدف ما بوده است.”

دان هارت، مدیر عامل Virgin Orbit، شرکتی که این ماموریت را رهبری می کند، گفت که این در مورد ارائه خدمات به مشتریانی است که می خواهند ماهواره های خود را در مدار قرار دهند، اما همچنین در مورد باز کردن یک “دروازه به فضا” در کورنوال است. هارت گفت که شرکت “مضطرب” است که این پرواز در اسرع وقت انجام شود. ما در حال حاضر در یک نقطه دشوار هستیم اما در حال پیشرفت هستیم.

هارت گفت که بخش فضایی بریتانیا برای دهه‌ها جامعه‌ای پرجنب‌وجوش بوده و پیشرو در توسعه ماهواره‌های کوچک بوده است – همان‌گونه که این مأموریت به فضا ارسال می‌کند. او افزود: «این آغاز یک فشار بزرگ به جلو است.

لوسی ادج، مدیر عامل منجنیق کاربردی ماهواره‌ای که برای رشد اکوسیستم فضایی بریتانیا کار می‌کند، می‌گوید: «ما در ساخت ماهواره‌های کوچک، آزمایش آن‌ها واقعاً خوب هستیم و در بهره‌برداری از آن‌ها و کار کردن با آن بسیار خوب هستیم. داده ها. اما ما قبلاً توانایی راه اندازی آنها را نداشتیم. این باعث بسته شدن زنجیره تامین می شود.”

در حالی که آنها منتظر صدور مجوز هستند، خدمه به انجام آزمایشات و آموزش ادامه می دهند. دیل الکساندر، 29 ساله، از آتلانتا، جورجیا، مهندس اصلی پرتاب در این پرواز، آب و هوا را نیز مطرح کرد. “باران یک چالش بوده است. ما عادت نداریم زیر باران کار کنیم. برخی از تجهیزات ما آنقدر که لازم بود ضد آب نبودند.»

او همچنین به مشکلی اشاره کرد که سایر بازدیدکنندگان از ایالات متحده می توانند در بریتانیا با آن مواجه شوند. در آمریکا ما از ولتاژ متفاوتی استفاده می کنیم. مشکل سخت‌تر از آن چیزی بود که ما پیش‌بینی می‌کردیم.»

در همین حال، اعضای خدمه در حال گشت و گذار، گشت و گذار و نمونه برداری از لذت های میخانه های نیوکای هستند، که بیشتر از صحرای کالیفرنیا هستند. «کارهای مختلفی برای انجام دادن وجود دارد. در موهاوه کاری برای انجام دادن نیست.

اسکندر مشتاقانه منتظر پرواز است، حتی لحظه ای که موشک رها می شود و هواپیما به شدت دور می شود. “در آن نقطه تقریباً به بی وزنی رسیدیم. ما بطری های آب را به این طرف و آن طرف پرتاب کرده ایم و آنها روی آن شناور می شوند. شما برای 30 ثانیه یا بیشتر بی وزن هستید. خوش می گذرد.”