به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
داده های جدید حاکی از آن است که تا سال 2030 هر سال حدود 2 تریلیون دلار (1.75 تریلیون پوند) برای کمک به کشورهای در حال توسعه برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با اثرات خرابی آب و هوا مورد نیاز است.
بر اساس گزارشی که به طور مشترک توسط دولت بریتانیا و مصر تهیه شده است، پول نقد مورد نیاز است تا کشورهای فقیر بتوانند از سوختهای فسیلی دور شوند، در انرژیهای تجدیدپذیر و سایر فناوریهای کم کربن سرمایهگذاری کنند و با تأثیرات آب و هوای شدید مقابله کنند. ، و در اجلاس آب و هوایی سازمان ملل متحد Cop27 ارائه شد.
این ارقام که نیازهای همه اقتصادهای در حال توسعه جهان به جز چین را پوشش می دهد، بسیار بالاتر از هر گونه بودجه مالی اقلیمی است که هنوز برای کمک به کشورهای فقیر ارائه شده است.
این گزارش میگوید: «به طور منطقی میتوان انتظار داشت که تقریباً نیمی از تأمین مالی مورد نیاز از منابع محلی تأمین شود، از تقویت مالیه عمومی داخلی و بازارهای سرمایه داخلی، از جمله بهرهبرداری از منابع مالی بزرگ محلی که بانکهای توسعه ملی میتوانند آنها را بسیج کنند».
با این حال، تامین مالی خارجی و همچنین بانک جهانی و سایر بانک های توسعه چندجانبه نیز باید نقش کلیدی ایفا کنند.
نیکلاس استرن، اقتصاددان آب و هوا که در سال 2006 مروری بر اقتصاد تغییرات اقلیمی نوشت، نویسنده اصلی این گزارش بود. وی گفت: «کشورهای ثروتمند باید بدانند که با توجه به تأثیرات شدید ناشی از سطوح بالای انتشارات فعلی و گذشته، سرمایهگذاری در اقدام اقلیمی در بازارهای نوظهور و در حال توسعه به نفع منافع حیاتی آنها و همچنین یک موضوع عدالت است. کشورها.
بیشتر رشد زیرساختها و مصرف انرژی که پیشبینی میشود در دهه آینده رخ دهد، در بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه خواهد بود و اگر آنها به سوختهای فسیلی و گازهای گلخانهای وابسته شوند، جهان نمیتواند از تغییرات خطرناک آب و هوایی اجتناب کند. آسیب رساندن و نابودی میلیاردها زندگی و معیشت در کشورهای ثروتمند و فقیر.”
تامین مالی رشد اقتصادی کم کربن در کشورهای فقیر به رهایی میلیاردها نفر از فقر، ایجاد شغل و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کمک می کند.
این پول همچنین برای کمک به کشورهای فقیر برای سازگاری با اثرات بحران آب و هوا، به عنوان مثال با ایجاد زیرساخت های قوی تر، و حفاظت هایی مانند دیوارهای دریایی و سیستم های هشدار اولیه، مورد نیاز است. برای شدیدترین تأثیرات فروپاشی آب و هوا، که کشورها نمی توانند با آن سازگار شوند، که به عنوان ضرر و زیان شناخته می شود، این پول به نجات افراد در معرض خطر، ترمیم زیرساخت های حیاتی و کمک به بهبود بافت اجتماعی – خدماتی مانند بهداشت و آموزش – کمک می کند. کشورهایی که توسط آب و هوای شدید، مانند سیل های ویرانگر، خشکسالی، طوفان و موج گرما از هم پاشیده شده اند، که احتمالاً در نتیجه خرابی آب و هوا بدتر می شوند.
ضرر و زیان یکی از اولویتهای اصلی مورد بحث در اجلاس Cop27 در شرم الشیخ است که از روز یکشنبه آغاز شده و به مدت دو هفته ادامه خواهد داشت.
از سال 2009 به کشورهای فقیر قول داده شده است که تا سال 2020 حداقل 100 میلیارد دلار در سال برای کمک به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با تأثیرات آب و هوای شدید دریافت خواهند کرد. اما این هدف بارها نادیده گرفته شده است و احتمالاً تا سال آینده محقق نخواهد شد.
لرد استرن گفت: با توجه به فشار بر بودجه های عمومی در همه کشورها، نقش بانک های توسعه چندجانبه، از جمله بانک جهانی، در افزایش مقیاس تامین مالی خارجی برای کشورهای در حال توسعه و کشورهای در حال توسعه و کاهش هزینه ها حیاتی خواهد بود. سرمایه برای سرمایه گذاران جریان مالی از این موسسات باید سه برابر شود از حدود 60 میلیارد دلار در سال امروز به حدود 180 میلیارد دلار در سال در پنج سال آینده. این امر مستلزم حس جهت گیری و حمایت قوی از سوی سهامداران کشور و رهبری واقعی از سوی بالای این نهادها است.»
بانک جهانی در ماههای اخیر به دلیل ناتوانی در هدایت بودجه کافی به سمت بحران آبوهوایی مورد انتقاد فزایندهای قرار گرفته است. بانک در Cop27 وارد بحث خواهد شد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.