ریو فردیناند: نژادپرستی در ذهن بازیکنان در شرایط پرفشار جام جهانی خواهد بود | ریو فردیناند

“مناگر شما یک بازیکن سیاهپوست هستید که پنالتی‌زن بزرگی است، مانند ایوان تونی، این در ذهن شما خواهد بود. هفته اگر تونی وارد ترکیب شود، یکی از اولین بازی های او در جام جهانی می تواند پنالتی باشد. شکی در ذهن من نیست که او فکر می کند: “لعنت، من می دانم چه اتفاقی افتاده است [Bukayo] از، [Jadon] سانچو و [Marcus] راشفورد.”

این فوتبالیست‌های جوان سیاه‌پوست در ضربات پنالتی از دست رفتند که پیروزی ایتالیا را مقابل انگلیس در فینال مسابقات قهرمانی اروپا در سال گذشته تضمین کرد. آنها از آزار نژادی مداوم آنلاین رنج می بردند که نمونه ای افسرده کننده از روشی است که در آن تعصب هنوز هم رواج دارد. فردیناند که 81 بازی ملی برای انگلیس انجام داد و در دو جام جهانی بازی کرد، چند سال اخیر را در ساخت سه گانه فیلم صرف کرده است. دو مستند در مورد نژادپرستی و جنسیت به بررسی چگونگی غلبه بر تعصبی می‌پردازد که فوتبال را زخمی می‌کند، در حالی که سومی به بررسی پیامدهای سلامت روان در بازی‌ای می‌پردازد که فردیناند معتقد است به “نقطه اوج” رسیده است.

جام جهانی به شدت در پلتفرم های تب دار رسانه های اجتماعی پخش خواهد شد و فردیناند می داند که نفرت و تعصب بیشتر محتمل است. او می‌گوید: «به همین دلیل است که قوانین باید تغییر کنند تا بازیکنان احساس کنند در صورت شکست یا اشتباه، عواقبی از نقطه‌نظر نژادی وجود ندارد». اما در حال حاضر قوانینی برای محافظت از بازیکنان وجود ندارد. بنابراین مطمئناً فکر می‌کنم که این در ذهن بازیکنان خواهد بود که در موقعیت‌های پرفشار جام جهانی قرار می‌گیرند. فقط انگلیس نیست. همه بازیکنان رنگین پوست در سراسر جهان به این فکر خواهند کرد.”

لایحه ایمنی آنلاین ممکن است دو سال دیگر طول بکشد تا تصویب شود. در این میان، همانطور که فردیناند تکرار می کند، شرکت های رسانه های اجتماعی ابزاری برای مسدود کردن و افشای سوء استفاده نژادپرستانه و همجنس گرا هراسی دارند. او می‌گوید: «مشکل این است که آنها بر رفتار سمی و سخنان نفرت انگیز تکیه می‌کنند تا آن عنصر را از بین نبرند. «نژادپرستی و همه اشکال تبعیض در رسانه های اجتماعی مورد استقبال قرار می گیرد زیرا این تعامل برابر با پول تبلیغات بیشتر است. با کووید دیدیم که اگر پیامی نیاز به انتشار در رسانه‌های اجتماعی دارد، الگوریتم‌ها و فناوری‌هایی برای این شرکت‌ها وجود دارد که تغییر ایجاد کنند. اما آنها نمی توانند با تبعیض مقابله کنند. بنابراین نشان می دهد که قصد واقعی برای تغییر وجود ندارد. با هم صحبت کردیم [the social media giants] اما شما بازخوردهای دلپذیر دریافت می کنید: “آره، ما تمام تلاشمان را می کنیم.” نه تو نیستی.”

فردیناند در بخش قدرتمندی از مستند خود درباره نژادپرستی، با کارشناسان فناوری در یک شرکت داده به نام Signify ملاقات می کند و آنها به او نشان می دهند که ردیابی پیام های توهین آمیز و شناسایی افراد مسئول آن پست ها چقدر آسان است. آنها حتی می توانند مشخص کنند که این نژادپرستان کجا زندگی و کار می کنند. فردیناند برخی از یافته های خود را با واحد پلیس فوتبال به اشتراک گذاشت و تا کنون 12 مورد جنایت نفرت نژادپرستانه در حال بررسی است.

Signify همچنین پیشنهاد می کند که 50 درصد از سوء استفاده های نژادی آنلاین مربوط به فوتبال متوجه سه بازیکن است: رحیم استرلینگ، ویلفرد زاها و آدبایو آکینفنوا که در ماه می بازنشسته شدند. فردیناند با زاها و آکینفنوا ملاقات می کند و آنها موافقت می کنند که به گروه فوتبالیست های اجتماعی واتس اپ بپیوندند که او با روملو لوکاکو تشکیل داده است. فردیناند تاکید می کند که همانطور که با توانایی ستارگان NBA مانند لبرون جیمز و کریس پل در مقابله با نژادپرستی در ایالات متحده نشان داده شده است، قدرت واقعی در اختیار بازیکنان فعلی است که شهرت و دنبال کنندگان رسانه های اجتماعی را دارند تا هیئت های حاکمه را مجبور به اقدام کنند.

فردیناند می‌گوید: «بیش از اینکه دوباره مسائل را برجسته کنیم، می‌خواستیم یک مستند مبتنی بر راه‌حل بسازیم. من آنقدر احمق نیستم که فکر کنم یک مستند قرار است به این مسائل پایان دهد. اما این واقعیت که ما در پارلمان لابی کرده‌ایم و اکنون در جلسات هیئت‌مدیره در لیگ برتر شرکت می‌کنیم به این معنی است که ما در آن میزهای تصمیم‌گیری هستیم و بازیکنان فعلی و بازیکنان سابق را دور هم جمع می‌کنیم تا صحبت کنند.»

فردیناند با ریچارد مسترز، مدیر اجرایی لیگ برتر دیدار می کند تا تاکید کند که کمپین های گاه به گاه و اظهارات حمایتی برای مبارزه با تعصب در فوتبال کافی نیست. تا زمانی که مستندها در دسترس باشند، در جلسه هیئت مدیره لیگ برتر حضور خواهم داشت تا درباره این موضوعات صحبت کنم. الان توپ در حال چرخش است اما به من مربوط نیست. من می خواهم آن در را با لگد باز کنم و به بازیکنان فعلی بگویم “بیا” زیرا آنها مشکلات را می دانند. آنها هر روز با آنها زندگی می کنند و نفس می کشند. بنابراین آنها باید شنیده شوند.»

آیا مسترز تمایل فردیناند برای مشارکت دادن بازیکنان فعلی در نبرد علیه نژادپرستی را دارد؟ این واقعیت که او من را به جلسه هیئت مدیره دعوت کرده است گامی در مسیر درست است. اما او باید خودش را ثابت کند. اغلب اوقات ما افرادی را در این موقعیت‌ها داشته‌ایم که در تمرین‌های نشانه‌گرایی و علامت‌گذاری باکس شرکت می‌کنند. امیدوارم او و لیگ برتر به قول خود وفادار باشند.”

فردیناند در ارتباط نزدیک درباره نژادپرستی با بیش از 50 بازیکن فعلی از سراسر اروپا و انگلیس است. ما به سراغ ذینفعان بازی می رویم تا در مورد اقدامات معنادار بحث کنیم.»

جنسیت زمینه ای است که فردیناند هنگام مبارزه علیه تعصب کمتر آشنا است. با این حال، او را باید به خاطر مواجهه با همجنس‌گرا هراسی گذشته‌اش تحسین کرد. در مستند دوم، او به دیدار خواهرش، رمی، که همجنس‌گرا است، می‌رود و یک کلیپ صوتی برای او پخش می‌کند که در آن در مصاحبه‌ای با کریس مویلز در سال 2006 از زبان همجنس‌گرا هراسی استفاده می‌کند. یادآوری آن رفتار شرم آور برای فردیناند ارسال شد که در توییتر از او پرسید که چرا هیچ فوتبالیست لیگ برتری تا به حال به عنوان همجنس گرا ظاهر نشده است.

“این [interview] خیلی وقت پیش انجام شد و فرهنگ و زبان اکنون بسیار متفاوت است.» «بله، فیلمبرداری صحنه ناخوشایندی بود، اما خواهرم آشکارا می‌داند که من چقدر در مورد مسائل جنسی صادق هستم. او از زمانی که به من و برادرم آنتون و پدرمان گفت که شنیدن برخی از زبان‌هایی که در دوران رشد ما به کار می‌رفتند چقدر سخت بوده است، گام‌هایی برداشته‌ام. بنابراین اعتراف به آن برای من دشوار بود، اما این آسیب‌پذیری احتمالاً باعث می‌شود دیگران فکر کنند: “این من نیز بودم.” راهی را به طرف مقابل نشان می دهد [of homophobia] تا زمانی که خودتان را آموزش دهید و همدلی داشته باشید.»

در لحظه افشاگر دیگری، فردیناند می پرسد که آیا شرکت در «شوخی»، که مرز همجنس گرا هراسی است، در یک شرکت مستقیم قابل قبول است؟ او به سرعت پیشنهاد را به عنوان کاملا غیرقابل قبول خاموش می کند. او اکنون می گوید: «حتی پرسیدن هم دیوانه کننده است. “اگر شما همین سوال را در مورد نژاد پرسیدید، می دانید که درست نیست. آن را به سمت جنسیت برگردانید و چرا متفاوت است؟ بنابراین برای من این قطعا یک تجربه یادگیری است.”

به عنوان بخشی از این فرآیند آموزشی، فردیناند با فوتبالیست های همجنس گرا در سطح پایه، از جمله بازیکنان باشگاه Stonewall FC، و همچنین کولین مارتین، در آمریکا، و جاش کاوالو در استرالیا، ملاقات می کند. در کنار جیک دنیلز، نوجوانی که در کتاب های بلکپول مشغول به کار است، مارتین و کاوالو از معدود همجنس گرایان حرفه ای هستند که در حال حاضر در فوتبال مردان بازی می کنند. دو سال پیش، لاندون دونوان، ملی پوش سابق ایالات متحده که سن دیگو لویال را مدیریت می کند، تیمش را پس از اینکه مارتین مورد توهین همجنسگرا هراسی قرار گرفته بود، از زمین خارج کرد. فردیناند ستایش دونوان را برای ایستادگی در برابر تعصبات با سرنوشت دارن وایلدمن، رئیس آکادمی اسکلمرزدیل یونایتد در لیگ برتر شمالی مقایسه می کند.

دارن به عنوان مربی در انتهای هرم بود و یکی از بازیکنانش به خاطر تمایلات جنسی اش مورد آزار قرار گرفت. حرف های همجنس گرا زده شد و دارن بازیکنانش را از زمین خارج کرد. او این موضوع را به داور گزارش داد اما تیم دیگر خوشحال نبودند و به یکباره زندگی او تغییر کرد زیرا او مورد آزار قرار می گرفت. اتحادیه فوتبال انگلیس پس از آن به او این احساس را داد که وقتی در واقع سعی می‌کند از تیمش و یک بازیکن انفرادی محافظت کند، مجرم است. او به دلیل ترک بازی محروم و جریمه شد. این غیر قابل باور است. وقتی او را دیدیم مثل یک مرد شکسته بود.»

به وایلدمن در توییتر گفته شد که باید “مثل یهودیان گاز گرفته می شد” زیرا یهودی ستیزی با همجنس گرا هراسی ادغام شد.

فردیناند می‌گوید: «به لاندون دونوان نگاه کنید که به درستی در چراغ‌ها قرار گرفته بود، به خاطر شیوه‌ای که او با همین موقعیت کنار آمد. دیدن خروج تیمش از زمین شگفت‌انگیز بود، اما این تفاوت با آنچه اینجا اتفاق افتاد، وجود داشت.»

اگر یک فوتبالیست همجنس گرا در لیگ برتر به طور خصوصی به او بگوید که در نظر دارد بیرون بیاید چه توصیه ای به فردیناند می دهد؟ من می گویم که این موضوع بسیار به شبکه افراد اطراف شما بستگی دارد. یک هسته قوی از افراد می تواند مقداری از فشار را کاهش دهد. سخت و سخت خواهد بود، اما تجربیات [of coming out] من شنیده ام که بسیار مثبت هستند. من می گویم شما چیزهای زیادی به دست خواهید آورد، اما برای سختی آن آماده باشید.”

واضح است که چرا مسائل بهداشت روانی زیادی در مورد فوتبال وجود دارد – به ویژه در میان بازیکنان جوانی که توسط آکادمی های حرفه ای آزاد می شوند. 80 درصد از این بازیکنان رد شده دچار افسردگی می شوند و فردیناند توضیح می دهد که از 1.5 میلیون پسری که در انگلیس فوتبال نماینده جوانان بازی می کنند، تنها 180 نفر به لیگ برتر راه می یابند. او نرخ 0.012% را “دیوانه” توصیف می کند و اذعان می کند که دو پسر نوجوانش که در آکادمی برایتون هستند، در تلاش برای بازی کردن فوتبال در سطح نخبگان با آن روبرو هستند.

فردیناند همچنین با برخی از هم تیمی های سابق خود در آکادمی وستهم ملاقات می کند که به اندازه کافی خوش شانس نبودند تا با موفقیت او برابری کنند. این مرد 43 ساله می‌گوید: «لی بویلان کسی است که برای من متمایز است. او در وستهام با من و فرانک لمپارد در یک تیم بازی کرد. او بهترین گلزن ما در تیم جوانانی بود که دو سال بعد قهرمان لیگ شد. در شهر کوچک اسکس که در آن بزرگ شد، یک مینی سوپراستار بود. اما لی به تیم اصلی وستهام نرسید. او با اضطراب شدید دچار افسردگی می شود و از هم می پاشد. او هرگز واقعاً بهبود نمی‌یابد و می‌توانید ببینید که هنوز واقعاً از آن تجربه زخمی است.»

فردیناند تمام آکادمی های پیشرو را به یک انجمن دعوت می کند تا در مورد نحوه برخورد با مشکلات سلامت روان در بین بازیکنان جوان بحث کنند و وقتی تنها چهار باشگاه در آن حضور دارند، ناامید می شود. آنها در مقابل رسانه ها بسیار مراقب هستند. اما موضوع باید همه اینها را نادیده می گرفت.»

هر یک از سه مستند فردیناند با همین مشکل روبرو بودند. چه در تلاش برای جذب فوتبالیست ها، نمایندگان یا باشگاه ها برای بحث در مورد نژادپرستی، جنسیت و سلامت روانی، حتی بازیکن سابق معروفی مانند فردیناند برای ایجاد گفتگوهای آزاد تلاش می کرد. تلاش برای نفوذ به اکوسیستم فوتبال بسیار دشوار بود. حتی با سابقه من در فوتبال، باز هم می‌توانستید ببینید که درها بسته می‌شوند و مردم تمایلی به صحبت کردن ندارند. عواملی که مانع می شوند یا بازیکنانی که نمی خواهند صحبت کنند، زیرا آنها درگیر این مسائل بوده اند. داشتم فکر می کردم؛ “چه جهنمی؟ چرا نمی خواهید بخشی از فرآیندی باشید که فقط به برجسته کردن موضوع نیست بلکه تلاش برای یافتن راه حل است؟

زاها، لوکاکو و آکینفنوا تعصب زیادی نسبت به آنها داشته اند. اما آنها گوش دادند و سؤالات خوبی پرسیدند. به محض اینکه شنیدند ما به دنبال راه حلی هستیم، می خواستند بخشی از آن باشند. اما به اندازه کافی افراد شجاع مانند آن وجود نداشت.»

Rio Ferdinand’s Tipping Point در آمازون در دسترس است