فاش شد: ایالات متحده و بریتانیا میلیاردها دلار از «سهم منصفانه» بودجه آب و هوا فاصله دارند | امور مالی آب و هوا

تحلیل‌ها نشان می‌دهد که ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و استرالیا میلیاردها دلار از «سهم منصفانه» بودجه آب‌وهوایی خود برای کشورهای در حال توسعه کمتر شده‌اند.

این ارزیابی که توسط Carbon Brief انجام شده است، سهم تامین مالی بین‌المللی آب و هوا توسط کشورهای ثروتمند را با سهم آنها از انتشار کربن تا به امروز مقایسه می‌کند، که معیاری از مسئولیت آنها در قبال بحران آب و هوا است.

کشورهای ثروتمند متعهد شدند تا سال 2020 سالانه 100 میلیارد دلار تأمین کنند، اگرچه این هدف نادیده گرفته شده است. سهم ایالات متحده از این میزان، بر اساس انتشارات گذشته، 40 میلیارد دلار خواهد بود، اما در سال 2020، آخرین سالی که اطلاعات در دسترس است، تنها 7.6 میلیارد دلار ارائه کرد. استرالیا و کانادا تنها حدود یک سوم بودجه نشان‌داده‌شده در این تحلیل را دادند، در حالی که بریتانیا سه‌چهارم را تامین کرد، اما همچنان ۱.۴ میلیارد دلار کاهش یافت.

موضوع تامین مالی آب و هوا برای پیشرفت در نشست Cop27 که روز یکشنبه در مصر آغاز شد، حیاتی خواهد بود. کشورهای در حال توسعه برای ایجاد شرایط اضطراری آب و هوایی کار چندانی انجام ندادند و بودجه کشورهای ثروتمند را برای ایجاد اعتماد مورد نیاز برای اقدامات مشترک جهانی ضروری کردند. کشورهای ثروتمند می پذیرند که کشورهای آسیب پذیر با “وضعیت مرگ یا زندگی” روبرو هستند و به بیش از 100 میلیارد دلار نیاز دارند، اما تحویل پول بحث برانگیز و کند بوده است.

100 میلیارد دلار برای حمایت از کاهش انتشار کربن و کار برای سازگاری جوامع با آب و هوای شدید ناشی از گرمایش جهانی در نظر گرفته شده است. با این حال، مجموعه‌ای از گزارش‌های هفته گذشته نشان می‌دهد که این سیاره چقدر به فاجعه اقلیمی نزدیک است، بدون هیچ مسیر معتبری. [of carbon cuts] تا 1.5 درجه سانتیگراد در محل، محدودیت دمای توافق شده بین المللی برای جلوگیری از بدترین بحران آب و هوا.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، روز پنجشنبه در مورد بودجه برای سازگاری گفت: “ما برای نجات جان میلیون ها نفر از قتل عام آب و هوا به یک افزایش جهانی در سرمایه گذاری سازگاری نیاز داریم.” با این حال، برخی از اثرات آب و هوایی آنقدر شدید هستند که نمی‌توان آنها را با آن سازگار کرد، و در Cop27، کشورهای آسیب‌پذیر برای بازسازی پس از بلایای طبیعی، خواهان پیشرفت در بودجه «خسارت و خسارت» خواهند بود. کشورهای ثروتمند در گذشته به دلیل ترس از مسئولیت نامحدود چنین درخواست هایی را رد کرده اند.

تجزیه و تحلیل جدید 24 کشور «ضمیمه II» را پوشش می دهد که 40 درصد از انتشارات تاریخی را تشکیل می دهند و موظف به تأمین مالی آب و هوا تحت معاهده آب و هوای سازمان ملل هستند، از جمله همه اقتصادهای بزرگ G7. این نشان می‌دهد که برخی از کشورها بیش از سهم ۱۰۰ میلیارد دلاری که انتشار گازهای گلخانه‌ای گذشته آن‌ها نشان می‌دهد، داده‌اند.

بودجه سوئیس بیش از چهار برابر و فرانسه و نروژ بیش از سه برابر این مقدار بود. ژاپن، یکی از بزرگترین تامین کنندگان بودجه، 13 میلیارد دلار، بیش از دو برابر میزان ذکر شده، تامین کرد. با این حال، کمک های مالی ژاپن و فرانسه عمدتاً به صورت وام بود، در حالی که از ایالات متحده، کانادا، استرالیا و بریتانیا بیشتر کمک های بلاعوض بود. کشورهای در حال توسعه که اغلب در حال حاضر دارای سطح بالایی از بدهی هستند، کمک های مالی را به شدت ترجیح می دهند.

محمد نشید، رئیس‌جمهور سابق مالدیو، گفت: «عدالت اساسی ایجاب می‌کند که مسؤولان بحران آب‌وهوایی باید از کسانی که بیشترین آسیب را در خط مقدم تغییرات اقلیمی متحمل می‌شوند حمایت مالی کنند. هر سال شاهد قوی‌تر شدن طوفان‌ها و بلندتر شدن امواج هستیم.»

نشید به آبان نیوز گفت: «تحلیل ما برای گروه V20 از اکثر کشورهای آسیب‌پذیر آب‌وهوایی نشان می‌دهد که کشورهای ما قبلاً 500 میلیارد دلار ضرر به دلیل تأثیرات آب‌وهوایی متحمل شده‌اند.

در حال حاضر ما با بحران بدهی روبرو هستیم زیرا بسیاری از دارایی‌هایی که برای پرداخت آن وام گرفته‌ایم در اثر تغییرات آب و هوایی از بین می‌روند. بار بدهی را کم کنید و همه ما می توانیم نقش خود را ایفا کنیم.» V20 نماینده 1.5 میلیارد نفر در 58 کشور آسیب پذیر است.

ادی پرز، مدیر Climate Action Network Canada، می گوید: «کانادا، ایالات متحده و استرالیا بدهی هنگفتی به کشورهای در حال توسعه انباشته اند. این یک رسوایی مطلق است. این آلاینده های ثروتمند نه تنها کمک بسیار کمی به تامین مالی آب و هوا کرده اند، بلکه تا حدی مسئول افزایش منابع مالی بین المللی سوخت های فسیلی نیز هستند.

Nafkote Dabi، مسئول سیاست تغییر آب و هوا در آکسفام بین‌المللی، گفت: «این تحلیل جدید نشان می‌دهد که کشورهای ثروتمند همچنان در اجرای تعهد طولانی‌مدت ۱۰۰ میلیارد دلاری خود در سال شکست می‌خورند. وقتی در نظر بگیرید که 100 میلیارد دلار در مقایسه با آنچه که برای رسیدگی به بحران آب و هوا مورد نیاز است، ناچیز است، شکست شدیدتر می شود.

“کشورهای ثروتمند تا حد زیادی مسئول بحران آب و هوا هستند – آنها باید برای تامین سهم منصفانه خود در تامین مالی آب و هوا پاسخگو باشند.”

گزارش پیشرفت تحویل 100 میلیارد دلار در آستانه Cop27 توسط دولت های آلمان و کانادا منتشر شد. نماینده ویژه آلمان در امور آب و هوای بین‌المللی گفت: کاملاً واضح است که سرمایه‌گذاری‌های جهانی مورد نیاز برای پاسخ به تهدید تغییرات آب و هوایی بسیار بیشتر از 100 میلیارد دلار است و ما باید توجه خود را به تعیین یک هدف مؤثر مالی پس از 2025 معطوف کنیم. اقدام، جنیفر مورگان، و وزیر تغییرات آب و هوای کانادا، استیون گیلبولت، در پیشگفتار.

آنها می گویند: «شکی نیست که نیازها بسیار زیاد است و برای آسیب پذیرترین کشورها جلوگیری، به حداقل رساندن و پرداختن به خسارات و آسیب ها یک گزینه نیست، یک وضعیت مرگ یا زندگی است».

گزارش پیشرفت نشان داد که تنها پنج کشور – ژاپن، ایتالیا، هلند، نروژ و سوئد – تعهدات مالی خود را از سال 2021 افزایش داده اند. رئیس Cop26، آلوک شارما، که این گزارش را سفارش داده است، گفت که در مجموع به تریلیون ها دلار نیاز است.

در پاسخ به این تحلیل، سخنگوی دولت کانادا گفت: “کانادا بر تعهد خود برای همکاری با دیگران برای رسیدن به هدف جمعی 100 میلیارد دلاری در اسرع وقت و تا سال 2025 ثابت قدم است. . به همین دلیل است که کانادا از سال 2021، بودجه بین‌المللی آب و هوایی خود را دو برابر کرده و به 5.3 میلیارد دلار در یک دوره پنج ساله می‌رساند.

دولت های ایالات متحده، بریتانیا و استرالیا به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند. دولت بریتانیا اخیراً به دلیل عدم پرداخت 300 میلیون دلار بودجه وعده داده شده برای آب و هوا قبل از Cop27 مورد انتقاد قرار گرفت.

“همانطور که از آن زمان همیشه اینطور بوده است [UN] آلدن مایر، در اندیشکده E3G گفت: فرآیندی که در سال 1992 در ریو آغاز شد، عامل فعال کننده حیاتی برای تحقق وعده‌های آب و هوایی، امور مالی است.

ریچل سایمون، در Climate Action Network Europe، گفت: «جهان در حال تماشا است و ساعت در حال تیک تیک است. ما دولت ها را در Cop27 پاسخگو خواهیم کرد تا اطمینان حاصل کنیم که آنها در مسیر درست قرار می گیرند. پول وجود دارد – این یک مسئله اراده سیاسی است.