به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
گلبول های قرمز رشد یافته آزمایشگاهی در اولین کارآزمایی بالینی در جهان به داوطلبان تزریق شد که می تواند به انقلابی در درمان بیماران مبتلا به بیماری سلول داسی شکل و تالاسمی کمک کند.
سلولهای خونی ساختهشده از سلولهای بنیادی اهداکنندگان رشد کردهاند، که در آینده میتواند به خون اهداکننده اجازه گسترش به حجمهای بسیار بزرگتری برای انتقال خون بدهد. این کارآزمایی طول عمر سلول های رشد یافته آزمایشگاهی را در مقایسه با تزریق گلبول های قرمز استاندارد از یک اهداکننده مطالعه می کند.
پروفسور اشلی توئی، از دانشگاه بریستول و محققی که در این کارآزمایی حضور داشت، گفت: «این آزمایش چالش برانگیز و هیجان انگیز یک پله بزرگ برای ساخت خون از سلول های بنیادی است. این اولین باری است که از آزمایشگاه خون تولید می شود [from donor stem cells] تزریق شده است و ما هیجان زده هستیم که ببینیم سلول ها در پایان کارآزمایی بالینی چقدر خوب عمل می کنند.
به عنوان بخشی از آزمایش Restore که به طور مشترک توسط NHS Blood and Transplant و دانشگاه بریستول هدایت میشود، تاکنون به دو داوطلب سالم، سلولهای قرمز رشد یافته آزمایشگاهی تزریق شده است. هیچ عارضه جانبی منفی گزارش نشده است.
دو مزیت کوتاه مدت بالقوه استفاده از خون رشد یافته در آزمایشگاه وجود دارد. اول، این رویکرد میتواند کمبود اهداکنندگان را برای کسانی که دارای گروههای خونی نادری هستند که نیاز به تزریق منظم خون دارند، مانند بیماران مبتلا به بیماری سلول داسی شکل و تالاسمی، برطرف کند.
ثانیاً، انتظار میرود که خون رشد یافته در آزمایشگاه بهتر از خون اهداکننده استاندارد باشد. گلبول های قرمز خون حدود 120 روز طول عمر دارند و اهدای خون طبیعی حاوی سلول هایی در سنین مختلف است. در مقابل، سلول های خونی رشد یافته در آزمایشگاه همگی تازه هستند، بنابراین باید عملکرد بهتری داشته باشند و ماندگاری بیشتری داشته باشند. این می تواند دفعات تزریق را برای بیمارانی که به طور منظم به خون نیاز دارند کاهش دهد و به جلوگیری از اضافه بار آهن کمک کند.
پروفسور سدریک قوارت، محقق ارشد دانشگاه کمبریج، گفت: “امیدواریم گلبول های قرمز رشد یافته آزمایشگاهی ما بیشتر از گلبول های اهداکنندگان خون دوام بیاورند.” اگر آزمایش ما، اولین آزمایش در جهان، موفقیتآمیز باشد، به این معنی است که بیمارانی که در حال حاضر نیاز به تزریق خون طولانیمدت منظم دارند، در آینده به تزریق خون کمتری نیاز خواهند داشت و به تغییر مراقبتهای آنها کمک میکند.»
افراد مبتلا به اختلالات خونی مانند تالاسمی یا بیماری سلول داسی شکل به تزریق منظم خون یا تبادل گلبول های قرمز وابسته هستند – برخی از افراد به 12 واحد خون در هر چهار تا شش هفته نیاز دارند. همچنین کمبود اهداکنندگان از جوامع قومیتی سیاهپوست و اقلیت وجود دارد که میتوانند بهترین خون منطبق بر قومیتی را برای تعداد فزاینده بیماران مبتلا به اختلالات خونی که برخی از آنها نیز در این گروهها شایعتر هستند، فراهم کنند.
خون رشد یافته آزمایشگاهی از سلول های بنیادی بالغ گرفته شده از خون اهداکننده ساخته می شود. سلول های بنیادی به مدت 18 تا 21 روز در محلول غذایی قرار می گیرند که سلول ها را تشویق می کند تا تکثیر شوند و به سلول های بالغ تری تبدیل شوند. حدود 24 لیتر محلول غذایی برای تولید یک تا دو قاشق غذاخوری گلبول قرمز لازم است.
سلولها با یک ردیاب برچسبگذاری شدهاند که به آنها اجازه میدهد در نمونههای خون شرکتکنندگان در آزمایش در شش ماه پس از تزریق اولیه سلولها شناسایی شوند.
انتظار میرود حداقل 10 شرکتکننده دو تزریق کوچک با فاصله حداقل چهار ماه دریافت کنند، یکی از گلبولهای قرمز اهدایی استاندارد و دیگری از گلبولهای قرمز رشد یافته آزمایشگاهی، تا مشخص شود که آیا گلبولهای قرمز جوان ساخته شده در آزمایشگاه بیشتر از سلولهای ساخته شده در آزمایشگاه دوام میآورند یا خیر. بدن
پروفسور مارک ترنر، مدیر سرویس ملی انتقال خون اسکاتلند، که در این کارآزمایی شرکت ندارد، آن را “گامی واقعا مهم در مسیر” به سوی جاهطلبی ساخت خون در آزمایشگاه برای استفاده بالینی گستردهتر توصیف کرد. او گفت: “این یک چشم انداز معقول در دراز مدت است.”، اما افزود که اهداکنندگان خون برای آینده قابل پیش بینی ضروری خواهند بود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.