چگونه دفاع قهرمانی جام جهانی T20 استرالیا تکه تکه از هم پاشید | جام جهانی T20 2022

اسo پایان نه با یک انفجار، بلکه با یک سری ناله ها به پایان رسید. مدافع عنوان قهرمانی، تیم میزبان، و هنوز از جام جهانی بیست 20 در مرحله گروهی حذف شده بود، پایان زودهنگام استرالیا تکه تکه به پایان رسید.

میزبان نتوانستند ایرلند یا افغانستان را از شکست دویدن بازدارند و نتوانستند امتیاز کافی برای برتری کسب کنند. شکست زمانی تایید شد که یک انگلستان لنگی از سریلانکا گذشت و به نوبه خود استرالیا را پشت سر گذاشت و در نیمه نهایی جایگاهی را کسب کرد که هیچ یک از تیم ها واقعاً شایسته آن نبودند.

البته از زمانی شروع شد که استرالیا توسط نیوزلند در بازی افتتاحیه برچیده شد. نه به این دلیل که آنها باختند، و نه حتی به این دلیل که 200 امتیاز را واگذار کردند، بلکه به این دلیل که آنها در حال تعقیب برای 111 بودند از هم جدا شدند.

نقطه‌ای بود که بازی از بین می‌رفت، اما هنوز هم می‌توانست بر حاشیه‌ها تأثیر بگذارد، و افزودن 40 ران دیگر ممکن بود تمام تفاوت را در آن معیار حیاتی نرخ خالص اجرا ایجاد کند. اما استرالیایی‌ها به‌جای غلبه بر اور، به طرز وحشیانه‌ای تاب خوردند و با بولینگ بیرون رفتند.

از آنجا، تیمی که هرگز در تورنمنت راحت به نظر نمی رسید، از گروه خود عبور کرد. با توجه به امتیازات بزرگی که آنها در هفته های آماده سازی قبلی مقابل هند و انگلیس کسب کرده بودند، غیرمنتظره بود و با توجه به این واقعیت که تقریباً تیم مشابه کمتر از یک سال پیش در دبی جام قهرمانی را کسب کرده بود، در حالی که بسیار کمتر برای آن شرایط مناسب بود. .

موفقیت آن کمپین تا حدی به یک حمله با سرعت آزمایشی میچل استارک، پت کامینز و جاش هزلوود بود که توسط آدام زامپا، یک پیکربندی غیر متعارف در آسیا پشتیبانی می‌شد. این رونق داشت، سریع ها 25 ویکت گرفتند در حالی که زامپا 13 ویکت.

پیروزی استرالیا در سال 2021 تا حدی به برنده شدن شش پرتاب از هفت و هر بار اول بولینگ، ایجاد روشی برای اعمال فشار و سپس تعقیب و گریز بود. و تا حدودی به دیوید وارنر، دوم در رقابت با 289 دوش رسید و تقریباً هر بار استرالیا را شروع خوبی داشت.

به اندازه کافی منصفانه بود که فکر کنیم این فرصت خوبی برای کار دوباره به این زودی پس از آن دارد. وارنر رکورد فوق العاده ای در زمین خود دارد، در حالی که شرایط سریعتر و پرشورتر باید برای سریع های استرالیا مناسب باشد.

فقط کار نکرد. جایی که کمپین در امارات متحده عربی میانگین 24 دوش و 18 تحویل در هر ویکت را داشت، کمپین خانگی امسال به طور میانگین 32 و 24 بود. یک اوور اضافی در هر ویکت در فرم کوتاه بازی قابل توجه است. در همین حال، وارنر، 44 دوش را به سختی شش در هر اوور انجام داد.

دوراندیشی همیشه حاد است، مانند انتقاد از دعوت به حضور کین ریچاردسون برای مسابقه افغانستان قبل از اینکه او 48 دوش را واگذار کند. ریچاردسون در کمپ استرالیا به عنوان بهترین توپ‌زن دفاعی T20 شناخته می‌شود، و انتخاب او در نهایت به معنای کنار گذاشتن نام بزرگ‌تر با ادعای قوی برای رسیدن به نتیجه بود. اگر ناتان الیس به عنوان متخصص T20 دیگر تیم را انتخاب می کرد، همین امر صدق می کرد.

Starc ناوشکن اصلی توپ سفید است، Hazlewood از نظر فرمت پیشرفته ترین در جهان است، و Cummins تجربه فراوانی از IPL دارد و می تواند خفاش کند. حذف هر یک از آنها همیشه سخت بود. استرالیا فقط تیمی به نظر می‌رسید که هیچ وقت بازی نمی‌کرد، و آنقدر مضطرب بود که ریسک‌های مورد نیاز این موقعیت را بپذیرد.

آرون فینچ زمانی که نیاز به شکست دادن ایرلند برای کسب نرخ خالص داشت، در نیمه اول اینینگ ها در یک حرکت توپی قبل از اینکه امتیاز خود را با یک اوور بزرگ به نمایش بگذارد و بیرون بیاید، خزیده بود. زمانی که ایرلند 25 به ازای 5 نفر است، بولرها به توپ‌های طول لورکان تاکر که او مدام برای مرزها ضربه می‌زد، تغذیه می‌کنند. به همین ترتیب، زمانی که رشیدخان همه چیز را برای افغانستان می‌پرداخت، بول‌بازها به تهیه مهمات ادامه می‌دادند.

در زمان‌های دیگر، استرالیا مانند تیمی به نظر می‌رسید که دیگران حداقل در حال حاضر به آن رسیده‌اند. بازی سریلانکا قبل از اینکه گلن ماکسول و مارکوس استوینیس آن را پس بگیرند به سمت فاجعه پیش می رفت. نیاز به گلزنی بزرگ مقابل افغانستان یک چیز بود، اما بولینگ دفاعی حریفان آنها خیلی خوب بود. آنها اکنون بدون ترس، بولرهای سریع خوبی دارند. فضلحق فاروقی در نیویورک لیزر کرد. نوین الحق توپ های آهسته تری را به قدری اسفنجی و حلقه می زد که هیچ کس نمی توانست به آنها ضربه بزند. تغییر ترتیب ضربه زدن در استرالیا احتمالاً تفاوتی ایجاد نمی کرد.

همانطور که در کریکت استرالیا عادت دارد، یک کمپین شکست خورده منجر به پاکسازی خواهد شد. تقریباً تقریباً هر بازیکنی که در شمال سد 30 قرار دارد، بیرون خواهد رفت. استیو اسمیت، فینچ، متیو وید، شاید حتی وارنر به پایان راه رسیده اند. کامینز و هازلوود احتمالاً برای دو طرف تست و ODI بسیار ارزشمند خواهند بود و Starc ممکن است نیاز به نشان دادن مقداری سم داشته باشد.

گلن ماکسول، مارکوس استوینیس و میچل مارش کار خود را با چوب انجام دادند و احتمالاً ادامه خواهند داد، در حالی که تیم دیوید پس از اینکه تنها با 18 توپ در مسابقات روبرو شد، مستحق یک ضربه بیشتر است. کریکت T20 فرار و همیشه در حال تغییر است. شاید ما نباید تعجب کنیم که انتخاب ثبات کارساز نبود.