به عنوان یک دی جی، می دانم که دولت باید برای نجات صنعت شبانه مداخله کند | دیو هسلام

شب‌های بیرون رفتن در باشگاه مورد علاقه‌مان – به‌ویژه در سال‌های شکل‌گیری ما – اغلب به ایجاد حس هویت و جایگاه ما در جهان کمک می‌کند. و بخشی از حافظه جمعی ما شوید.

من همه اینها را از ارتباط طولانی مدتم با Hacienda در منچستر می دانم، یک کلوپ شبانه که 23 سال پیش تعطیل شد اما در یک مستند یک ساعته BBC2 به یادگار ماند.

Haçienda زندگی را تغییر داد. مکان های دیگر به همان اندازه تأثیرات شدید داشته اند. چه تونل در گلاسکو، چه باشگاه کوئه در بیرمنگام یا اسپایدرز در هال، بهترین باشگاه در جهان همان باشگاهی است که زندگی شما را تغییر داد.

اگر زندگی پس از تاریکی تقریباً به صفر می رسید و مکان ها و کلوپ ها ناپدید می شدند، چه؟ این می تواند به واقعیت تبدیل شود. بخش‌هایی از اقتصاد شبانه در معرض تهدید هستند: بارها، رستوران‌ها، مکان‌های موسیقی زنده، کلوپ‌های شبانه. کسب‌وکارها پس از مبارزه با همه‌گیری، وارد دوران هرج و مرج اقتصادی، تورم فزاینده و ورود قریب‌الوقوع نسخه‌ی فوق‌العاده ریاضت‌کشی جرمی هانت می‌شوند.

مداخله فوری است. هفته گذشته انجمن صنایع شبانه (NTIA) فاش کرد که در حال حاضر 1068 کلوپ شبانه در بریتانیا وجود دارد که از 1446 کلوپ شبانه در دسامبر 2019، قبل از شروع همه‌گیری کاهش یافته است. نرخ تعطیلی به دلیل افزایش هزینه‌هایی که اپراتورها نمی‌توانند به مشتریانی که قبلاً اثرات بحران هزینه زندگی را احساس می‌کنند، منتقل کنند، در حال افزایش است.

کد در شفیلد ماه گذشته بسته شد – به هیچ وجه یک مؤسسه خاص نبود، زیرا به مدت هشت سال برای یک جمعیت معمولی و دانشجویان معامله کرده بود. مدیریت توضیح داد که افزایش 500 درصدی قیمت برق تا حدودی عامل تعطیلی باشگاه بوده است.

مانند هر چیز دیگری – رمان ها، فیلم ها، غذاها – خوب و بد وجود دارد، و باشگاه هایی با کمترین مخرجات مشترک وجود دارد، اما همچنین فضاهای دیگری محل فعالیت های واقعاً جالب، هنری و بدیع است. به علاوه همیشه نقش اساسی کلوپ های شبانه در زندگی ما وجود دارد – این که به عنوان راه های فرار شادی از دنیای تلخ روزمره عمل کنیم. در اینجا Easybeats در آهنگ Friday On My Mind از سال 1967 آمده است: من هیچ چیز دیگری نمی دانم که مرا آزار دهد / بیشتر از کار کردن برای مرد ثروتمند / هی، یک روز آن صحنه را تغییر خواهم داد / امروز ممکن است دیوانه باشم / فردا خوشحال خواهم شد / چون جمعه را در ذهنم خواهم داشت.

در تمام طول هفته، شهرهای طبقه کارگر همیشه صحنه های رقص درخشانی را پرورش داده اند – از جمله کاونتری (لوکارنو و کسوف) و استوک-آن-ترنت (مشعل طلایی، پلیس، شلی).

من شک دارم که آیا استادان سیاسی ما که سال‌های شکل‌گیری خود را در ایتون گذرانده‌اند، تا به حال گرسنگی یا تخیل این را داشته‌اند که آخر هفته را با چنین شور و حرارت زندگی کنند. دیدار والدینشان با هدیه یک مشت تنر برای فروشگاه تاکسی مدرسه شبانه روزی شاید؟ نه برای آنها هیجان هذیان رقص یا حتی شکوه نامطمئن اتوبوس شبانه به خانه. در بهترین حالت، رقص‌ها بیانی از ارتباطات ما با یکدیگر هستند – بستری برای پرورش استعدادهای خلاق. هر هنرمندی باید از جایی شروع کند.

Bicep دو نفری هستند که در سال‌ها با بازی در شب‌های کلوپ زیرزمینی صدای خود را توسعه داده‌اند و مخاطبان خود را ایجاد کرده‌اند (من اولین بار بازی آنها را در سال 2009 شنیدم). در سال 2017 آنها آهنگی ساز و مینیمالیستی بریک‌بیت محور با ملودی زیبا منتشر کردند. چسب یکی از خارق العاده ترین رکوردهای 10 سال اخیر است. Bicep، در هفته گذشته یا بیشتر، در توری حضور داشته است و هزاران نفر را در پاریس، آنتورپ، کلن و فرانکفورت بازی کرده است.

آنچه در یک کلوپ شبانه می گذرد می تواند تاریخ موسیقی را شکل دهد. در لندن، این شامل صحنه، یک پاتوق مد پر از آمفتامین در هم یارد، سوهو، در سال‌های اول دهه 1960 است. شب Metalheadz در Blue Note در Hoxton که توسط گلدی خلبانی شد. و Plastic People که درهای خود را در سال 2015 بسته است.

علاوه بر این همه پتانسیل خلاقانه در زندگی پس از تاریک شدن هوا، ارزش این فعالیت را می توان با کمک اقتصادی انجام شده در امور مالی کشورمان نیز سنجید. کل اقتصاد شبانه سالانه 112 میلیارد پوند کمک می کند (5.1٪ از تولید ناخالص داخلی) که 1.94 میلیون شغل را به خود اختصاص داده است.

NTIA از دولت می‌خواهد که تعلیق عوارض الکل را بازگرداند، تخفیف نرخ‌های تجاری را تمدید کند و مالیات بر ارزش افزوده را کاهش دهد. برای همه اینها ضروری است که مقامات را متقاعد کنیم که بفهمند مکان های شبانه کلید زندگی فرهنگی و اقتصادی کشور ما هستند. ماه های آینده چالشی برای بسیاری از فرهنگ مدنی ما خواهد بود. فشار حاصله بر بودجه شوراها، تئاترها، کتابخانه ها، گالری ها، پارک ها را تهدید می کند. در چند روز گذشته، مجموعه سینمای مستقل لایت هاوس در ولورهمپتون بسته شده است و مبارزان برای نجات موزه هنر بوری که در معرض تهدید قرار گرفته است بسیج می شوند.

از بین بردن مکان‌های شبانه هزاران شغل هزینه خواهد داشت و نسل‌های جدید را از یک صحنه، موسیقی نشاط‌آور و سرگرم‌کننده و امکانات آینده محروم می‌کند – تنها نوستالژی باقی می‌ماند و روح شهرها و شهرهای ما ویران می‌شود.