چلسی با هم در تضاد با چشم جادوگر گراهام پاتر برای معامله | چلسی

منتصور کن گراهام پاتر هستی شما تیم احتمالی آرسنال را امروز مقابل چلسی خود می دانید. شما به سه نفر جلوی میکل آرتتا نگاه می کنید. شما مطمئن نیستید که چه کسی در سمت راست بازی خواهد کرد، اما حتی با مصدومیت مجدد بن چیلول، مارک کوکورلا برای بازی در آن سمت دفاع و همچنین گزینه یک مدافع وین تهاجمی تر را دارید. سپس به جناح دیگر نگاه می کنید، جایی که گابریل مارتینلی در فرم هیجان انگیزی قرار داشته است. شما به یاد دارید که او چگونه امرسون رویال و ترنت الکساندر-آرنولد را ناآرام کرد، چگونه سرعت و صراحت او در تمام فصل تیم ها را به دردسر انداخته است. با بیرون رفتن ریس جیمز، این یک مشکل آشکار است.

پاتر در 11 بازی هدایت چلسی را برعهده گرفته است. در هفت بازی او با سه مدافع و دو مدافع دیگر شروع کرده است، در مقابل وولوز و بازی خانگی مقابل سالزبورگ، یک سیستم ترکیبی که شاید بهترین توصیف آن به عنوان 4-2-3-1 باشد، زمانی که دفاع راست بسیار هجومی و سمت چپ بود. جلو مجبور شد به عقب برود.

این نشان دهنده گرایش به مدافعان کناری است، اما چه کسی می تواند مقابل مارتینلی بازی کند؟ سزار آزپیلیکوئتا 33 ساله است و گرچه مثل همیشه متعهد است، سن او شروع به تضعیف کرده است. ایجاد فضای پشت سر او برای حمله مارتینلی خطری به نظر می رسد. کریستین پولیسیچ در آن جناح مقابل برایتون متقاعد کننده نبود زیرا چلسی 4-1 شکست خورد. روبن لوفتوس چیک یک احتمال دیگر است اما به عنوان یک مدافع کناری نسبتاً بی تجربه است و ممکن است در میانه به او نیاز باشد.

شاید راه حل استفاده از یک دفاع چهار با آزپیلیکوئتا به عنوان یک مدافع کناری ارتدوکس باشد. اما تیاگو سیلوا 38 ساله است و شکست از برایتون در صورت انزوا، سرعت کم او را آشکار کرد، به احتمال زیاد در یک 4 بازی، به ویژه زمانی که غیبت انگولو کانته باعث می شود چلسی بدون برنده واقعی توپ در خط میانی باقی بماند. شایان ذکر است، به غیر از لاستیک مرده مقابل دینامو زاگرب، زمانی که بازیکن برزیلی بازیکن تعویضی بود، تنها باری که پاتر با چیزی که می‌توان به عنوان یک چهار دفاع خالص نامیده شد، شروع کرد – در اولین بازی خود در کریستال پالاس – او نیمه دوم را با اضافه کردن دوندگان گذراند. .

بنابراین شاید راه حل شکلی باشد که دو هفته پیش مقابل منچستریونایتد پس از نیم ساعت اول زمانی که جیدون سانچو آزپیلیکوئتا را ناراحت کرد و مارکوس راشفورد بارها تهدید کرد که پشت سر سیلوا قرار خواهد گرفت، به آن روی آورد: یک چهار دفاع که توسط الماس هافبک محافظت می شود. جورجینیو ممکن است خشن ترین حضور نباشد، اما موقعیت او می تواند از مرکز دفاع محافظت کند، متئو کواچیچ و لوفتوس چیک به عنوان مسدود کننده های سخت کوش در کنار او.

این باعث می‌شود که میسون مانت پشت دو نفر جلوی پیر امریک اوبامیانگ و رحیم استرلینگ یا احتمالاً کای هاورتز بازی کند. این همچنین چند سوال بالقوه مشکل را برای آرسنال ایجاد می کند. آیا توماس پارتی می تواند یک هافبک تهاجمی را مستقیماً در مقابل او قرار دهد؟ و چگونه ویلیام سالیبا و گابریل به جای اینکه یکی مهاجم مرکزی را انتخاب کند و دیگری پشت سر را بپوشاند، یک دو جلو را مدیریت خواهند کرد؟ آنها در بردهای مقابل بورنموث و برنتفورد در مقابل دو تیم جلو مشکل کمی داشتند، اما در تساوی در ساوتهمپتون توسط آدام آرمسترانگ و جو آریبو ناامید شدند.

با این حال، مهم‌ترین راه‌حلی که پاتر به آن علاقه دارد، کمتر از هر گزینه‌ای است که کمی ناخوشایند به نظر می‌رسد. همه آنها نیاز به اصلاح و تغییر کاربری دارند. تا حدی که مایه بدشانسی است: از دست دادن جیمز، وسلی فوفانا و با وجود اینکه او چهارشنبه بازگشته بود، کالیدو کولیبالی در همان زمان هر تیمی را دراز می کرد. اما همچنین نشان می دهد که چلسی چقدر به هم پیوسته است. مشکلاتی که پیش از تحریم ها علیه رومن آبراموویچ وجود داشت هنوز در حال حل شدن است.

سیلوا بسیار فراتر از انتظارات بوده است اما هیچ باشگاه نخبه ای نباید تا این حد به بازیکنی هم سن و سال خود متکی باشد. اوبامیانگ، در 33 سالگی، یک راه حل کوتاه مدت است که به دلیل شکست روملو لوکاکو در بازگشت ضروری است. کانته و جورجینیو بالای 30 سال سن دارند و در ماه ژوئن قراردادشان تمام می شود. با توجه به اینکه مالکیت Todd Boehly-Clearlake ظاهراً تمایلی به متحمل شدن مسئولیت قابل توجهی برای بازیکنان با ارزش فروش مجدد کمی ندارد، هر پیشنهاد قراردادی احتمالاً به شدت مبتنی بر انگیزه است و این احتمال خروج یک یا هر دو را افزایش می دهد.

شاید هیچ کدام از اینها به خصوص غیرعادی نباشد. صدمات باعث عدم تعادل می شود و بازسازی جوخه ها حتی بدون عوارض اضافی تحریم ها دشوار است. اما این مسئله آشکار نیز وجود دارد که توماس توخل ظاهراً در تابستان هدایت جذب نیرو را بر عهده داشت، اما به محض بسته شدن پنجره نقل و انتقالات اخراج شد.

استرلینگ، به مودبانه ترین شکل ممکن، هفته گذشته پیشنهاد کرد که ترجیح می دهد به عنوان یک وینگر به جای یک مدافع کناری بازی کند. او تنها خرید تابستانی نخواهد بود که نمی‌داند که آیا پاتر همان برنامه‌هایی را برای او دارد که توکل انجام داد، و نمی‌داند دقیقا چه کسی برنامه‌ریزی را انجام می‌دهد.

بوهلی، با اشتیاق خود برای به خدمت گرفتن کریستیانو رونالدو و طرفداری از یک بازی پر ستاره، به نظر نمی رسد کسی به طور غریزی ماهیت کل نگر فوتبال را درک کند، نیاز به نه تنها بهترین بازیکنان، بلکه نیاز به بازیکنانی که ویژگی های آنها افزایش یافته و توسط آنها تقویت می شود. از هم تیمی هایشان در این رابطه، حرکت‌های اخیر برای پل وینستانلی، رئیس بخش استخدام برایتون، و لارنس استوارت، مدیر فنی موناکو، بسیار مهم و دیرهنگام هستند.

غیبت کپا آریزابالاگا، که برتری اخیر او احتمالاً مسائلی را که در برایتون آشکار شده است پنهان کرده است، تفکر پاتر را برای یکشنبه پیچیده تر می کند، اما موضوع طولانی مدت، ایجاد طرحی است که تضمین می کند استخدام و مربیگری هماهنگ هستند. چلسی حتی در سال‌های متأخر دوران آبراموویچ که از نظر مالی محدودتر بود، هرگز در بازار برجسته به نظر نمی‌رسید و اگرچه جام‌های زیادی برای نشان دادن برای آن وجود داشت، اما آنها در طول 19 سال حضورش در هفته‌ای 900000 پوند ضرر کردند. باشگاه.

رژیم جدید، احتمالاً، آن را تحمل نخواهد کرد، حتی اگر قوانین بازی جوانمردانه مالی ثابت شده باشد، و این نیز قبلاً سبک پاتر نبوده است. موفقیت او با بودجه ای به دست آمده است و بازیکنانی متناسب با رویکرد او خریداری می کند. اینکه آیا این با میل به شهرت بوهلی در تضاد است یا خیر، هم با حق امتیاز MLB او و هم در اظهارات عمومی مکرر از زمان تصاحب نشان داده است که باید دید.

با این حال، بدون یک استراتژی منسجم، آنچه باقی می‌ماند وضعیتی است که پاتر در آن قرار می‌گیرد: تعداد زیادی بازیکن خوب (و گران‌قیمت) که کاملاً با هم هماهنگ نیستند.