کارت پستال بیماری همه گیر: شیوع کووید هنگ کنگ را در بلاتکلیفی قرار می دهد

هنگ کنگ – از آنجایی که شیوع کووید-19 هنگ کنگ را فرا گرفته است، برای 7.4 میلیون ساکن آن دشوار است که بدانند آینده چه خواهد بود.

عدم قطعیت تنها یقین است زیرا قفسه‌های فروشگاه‌ها فاقد کالا هستند، شرکت‌های چینی مراکز آزمایش و انزوا گسترده ایجاد می‌کنند و دولت پیام‌های متفاوتی درباره اینکه آیا جمعیت را برای آزمایش انبوه در سطح شهر مسدود می‌کند ارسال می‌کند.

محدودیت‌های همه‌گیر، انرژی زیادی را از یک شهر جهانی که به‌خاطر چراغ‌های نئونی و جمعیت متراکم شهرت دارد، گرفته است. آخرین تعطیلی که چهارشنبه اعلام شد، سواحل عمومی است. یک سیستم بهداشتی بیش از حد به این معنی است که کسانی که مبتلا می شوند اغلب باید از عهده خودشان برآیند. و تعداد تلفات، به ویژه در میان افراد مسن، همچنان در حال افزایش است.

وونگ وینگ-تسانگ، مادر مجردی که روزها تلاش کرد تا برای دختر 10 ساله‌اش که در اوایل ماه جاری آزمایشش مثبت شده بود، وقت دکتر بگیرد، گفت: «این یک وضعیت ناتوان است. ما فقط می توانیم روی خودمان حساب کنیم.

پس از نزدیک به دو سال دور نگه داشتن ویروس، مقامات هنگ کنگ نتوانسته اند شیوع بیماری ناشی از نوع بسیار قابل انتقال اومیکرون را تحت کنترل درآورند. افراد زیادی به این ویروس مبتلا شده اند که راننده کافی برای اتوبوس ها و متروهای شهری یا منشی برای باز نگه داشتن برخی فروشگاه ها وجود ندارد.

چین با فرستادن کارشناسان، کادر پزشکی و خدمه ساخت و ساز، ظرفیت خود را افزایش داده است، اما همچنین این نگرانی را ایجاد کرده است که هنگ کنگ ممکن است محدودیت‌های سختی را به سبک سرزمین اصلی، به ویژه قرنطینه کل شهرها، اتخاذ کند.

ساکنان مضطرب مایحتاج روزانه را انباشته کرده اند، زیرا دولت برنامه های آزمایش انبوه و قرنطینه احتمالی را زیر سوال می برد. عفونت در میان رانندگان کامیون، حمل و نقل گوشت و سبزیجات از سرزمین اصلی چین را متوقف کرد و نگرانی از کمبود و تحویل از طریق دریا را برانگیخت.

آلیسون هوی، یکی از ساکنان هنگ کنگ، گفت: «راستش، من فکر می‌کنم سیاست‌های دولت همیشه در حال تغییر هستند و پیروی از آن برای ساکنان سخت است. ما نمی دانیم که آیا یک اعلامیه واقعی است یا نه. این واقعاً باعث می شود ما احساس نگرانی کنیم.»

ماه گذشته، مقامات از یک آزمایش گسترده در سراسر شهر خبر دادند که برای ماه مارس برنامه ریزی شده است، اما گفتند هیچ برنامه ای برای قرنطینه وجود ندارد. چند روز بعد، با افزایش موارد، مقامات اذعان کردند که یک قرنطینه در حال بررسی است و ساکنان را وادار کرد تا قفسه‌های سوپرمارکت‌ها را برای ذخیره مواد غذایی پاک کنند.

سپس، دو هفته پس از اعلام فوریه، کری لام، رهبر هنگ کنگ، گفت که آزمایش در سطح شهر به طور موقت در پشت صندلی قرار گرفته است زیرا مقامات بر کاهش تعداد مرگ و میرها و موارد بحرانی تمرکز کرده اند، اما او نگفت چه زمانی ممکن است آزمایش انجام شود.

هنگ کنگ با محدودیت‌های سخت «صفر کووید» که به طور موقت کسب‌وکارها را تعطیل می‌کرد، تجمعات عمومی را محدود می‌کرد و محدودیت‌های ورود مانند قرنطینه طولانی مدت برای ورود و ممنوعیت پرواز از کشورهایی را که پرخطر تلقی می‌شدند، تحمیل کرد، توانست چهار شیوع قبلی را متوقف کند.

این با موج پنجم تغییر کرده است. از زمان شروع آن در پایان دسامبر، بیش از 760,000 عفونت گزارش شده است که بیش از 4,300 فوت کرده است. سردخانه ها به قدری پر هستند که باید ظروف یخچالی برای نگهداری برخی از اجساد تعبیه می شد.

بسیاری از عفونت‌های بیشتر احتمالاً به‌عنوان خودآزمایی ساکنین با آزمایش‌های آنتی‌ژن سریع و ایزوله شدن در خانه، شناسایی نشده‌اند. محققان دانشگاه هنگ کنگ تخمین زدند که بر اساس مدل‌سازی و داده‌ها، نزدیک به 3.6 میلیون نفر – حدود نیمی از جمعیت شهر – تا 14 مارس به این ویروس مبتلا شده‌اند.

لام که برگزاری کنفرانس‌های خبری روزانه در مورد شیوع را آغاز کرده است، چهارشنبه گفت که به نظر می‌رسد در 3 مارس به اوج خود رسیده و سپس روند نزولی را نشان می‌دهد، اگرچه از جمعه گذشته کاهش یافته است.

مقامات سرزمین اصلی به ساخت بیمارستان‌های اورژانس و آزمایشگاه‌های آزمایش بادکنک کمک کرده‌اند. لام پیشتر گفت: “این یک وضعیت بی سابقه است.”

وونگ، مادر مجرد، گفت تنها کمکی که از دولت دریافت کرده است، بسته ای از پنج کیت تست آنتی ژن سریع بوده است. او دخترش را فرستاد تا با مادرشوهرش که او هم مبتلا شده بود زندگی کند، زیرا راهی برای گوشه گیری در خانه آنها وجود نداشت.

“ناگزیر بودم. من نمی توانستم اجازه دهم او به تنهایی در خانه منزوی شود، و ما اتاق خواب کافی نداریم که ما را به درستی از هم جدا کنیم.

این بیماری همه گیر بسیاری از مشاغل را به زانو درآورده است. برخی از رستوران ها که بار دیگر محدود به تحویل و تحویل بعد از ساعت 6 بعدازظهر هستند، برای همیشه تعطیل شده اند.

بسیاری از مغازه‌ها در مراکز خرید موقتاً بسته شده‌اند – برخی از آنها به دلیل نداشتن کسب و کار، برخی دیگر به دلیل کمبود نیرو در آنها به دلیل مثبت بودن آزمایش کارگران. سالن‌های مو اخیراً مجاز به بازگشایی شدند، اما باشگاه‌ها و کافه‌ها در ژانویه تعطیل شدند و تا اواسط آوریل بازگشایی نمی‌شوند.

با ابتلای صدها کارمند به ویروس کرونا، قطارها و اتوبوس های مترو کمتری تردد می کنند. برخی از شرکت های چند ملیتی به خارج از هنگ کنگ نقل مکان کرده اند، در حالی که برخی دیگر به طور موقت مدیران ارشد خود را به دلیل عدم اطمینان به سایر نقاط اعزام کرده اند.

ماک سین چانگ، یک سنگاپوری که به مدت هشت سال در هنگ کنگ زندگی کرده است، گفت که اگر در جای دیگری شغلی پیدا کند، ترک را در نظر می گیرد. او گفت که دولت باید یک نقشه راه برای خروج از بیماری همه گیر ارائه کند تا مردم بتوانند نور انتهای تونل را ببینند.

او گفت: “اکنون همه ما در تاریکی زندگی می کنیم که توسط نابینایان هدایت می شود.”

این یک شکست بزرگ نسبت به اواخر سال گذشته است، زمانی که هنگ‌کنگ ماه‌ها بدون هیچ مورد شیوع محلی سپری کرده بود و تلاش می‌کرد تا قرنطینه در سرزمین اصلی چین برای افرادی که از هنگ‌کنگ وارد می‌شوند لغو شود.

فرانسیس لون، یک مدیر سرمایه گذاری و یک مفسر کهنه کار بازار، گفت: «همه چیز واقعاً تا پایان سال 2021 شروع به بهبود کرد، زیرا ما مشتاقانه منتظر باز شدن با چین بودیم. “اما ناگهان، omicron برخورد کرد و اکنون کاملاً از کنترل خارج شده است.”

پس از دو سال، او گفت: “هیچ پایانی در چشم نیست.”

———

سو از سنگاپور گزارش داد. جانیس لو، دستیار خبری آسوشیتدپرس در هنگ کنگ در این گزارش مشارکت داشت.