استرالیا از افغانستان گذشت اما امیدهای جام جهانی T20 به نخ آویزان است | جام جهانی T20 2022

استرالیا در آخرین بازی گروهی خود در جام جهانی بیست 20 با یک کار بلندپروازانه و در عین حال ساده وارد مسابقه شد: اجرای کامل غارت افغانستان در آدلاید تا نرخ خالص دوندگی خود را برای مسابقات قبل از انگلیس افزایش دهد. در پایان آنها به سختی توانستند با یک برد فرار کنند، زیرا رشیدخان متوفی با حمله رشید خان، تماماً تعقیب 168 برای هشت را در فینال اوور دزدید، و چهار ران از 164 بر هفت عقب افتاد. سرنوشت استرالیا اکنون در دستان دیگری است و تنها راه آنها برای رسیدن به نیمه نهایی نیازمند پیروزی سریلانکا مقابل انگلیس در روز شنبه است.

افغانستان امروزی کاملاً سخت‌تر از طرفی است که در 50 دوره جام جهانی 2015 417 دوش در برابر استرالیا ارسال کرد. متعصبان طالبان کشورشان را تصرف کرده‌اند، برنامه‌های نوپای زنان را ویران کرده‌اند و مردان را عملاً به یک تیم در تبعید تبدیل کرده‌اند. این بازیکنان به نوعی سر خود را حفظ کرده‌اند و مستقیماً در بین هشت تیم برتر این تورنمنت جواز کسب کرده‌اند. هیچ بازتابی بهتر از سرسختی آن‌ها از این نیست که رشید روز سه‌شنبه با زانویی به شدت بریده بریده از آدلاید بیضی لنگان بزند، سپس به زیبایی بولینگ بزند و مانند دیو شب جمعه بیاید.

استرالیا قبل از مسابقه به سرعت گیر برخورد کرد: کاپیتان آرون فینچ و تیم دیوید، پایان دهنده، به دلیل آسیب دیدگی همسترینگ بازی را رد کردند و پس از یک تورنمنت در کنار زمین، کامرون گرین و استیو اسمیت جایگزین شدند. بازیکنان جایگزین با شش توپ روبرو شدند و هفت دوش بین آنها انجام دادند، در حالی که در بین توپ گیران سریع، کین ریچاردسون جایگزین میچل استارک شد و برای 48 ران در سهم خود ضربه شلاق خورد. با توجه به اینکه استرالیا به ویکت‌های سریع در برابر تیمی که عادت به سرعت بالا نداشت، نیاز داشت، با توجه به اینکه فینچ کنفرانس مطبوعاتی خود را یک روز قبل از صحبت کردن با استارک هم به‌عنوان یک نابغه توپ جدید و هم به‌عنوان مجری اوورهای میانی انجام داده بود، انتخاب عجیبی بود. اگر مصدومیت مشکلی بود، فاش نشد.

این مسابقه هرگز به طور کامل راه استرالیا نبود. دیوید وارنر و میچل مارش زمانی که زمین بازی بالا بود تهدید کردند، اولی در ایجاد زوایای پشت مربع باهوش بود، دومی ضربه محکمی به توپ زد. آنها 50 اور را از پنج اور اول گرفتند، اما به ترتیب برای 25 و 45 رانده شدند. مارکوس استوینیس ممکن است در هفته گذشته در برابر سریلانکا سریعترین پنجاه تاریخ استرالیا را بزند، اما علیرغم دو 6 بازی مقابل افغانستان، او به سختی توانست از یک دویدن با توپ پیشی بگیرد. او 25. تنها گلن ماکسول 10 ران در هر اوری را که استرالیا واقعاً به آن نیاز داشت، بهتر کرد.

نوین الحق مرید برجسته بود، جوانی سریع با یک حرکت خوب که با استرالیایی‌های مهاجم روبه‌رو شد و با 3 گل به 21 رسید. در اعماق زمین برای یک اردک گرفتار شد، قبل از اینکه بازی بولینگ خود را انجام دهد تا ریچاردسون را در انتهای غیر مهاجم فرار کند. فضلحق فاروقی در طول این تورنمنت تحت تأثیر قرار گرفته است، با سرعت 140 کیلومتر در ساعت، به طولی مانند آنچه که گرین را شکست داد، و بازیکنانش را مانند نمونه ای عالی میخکوب کرد تا متیو وید خطرناک را به مدت 6 گلوله بفرستد. او با دو تا 29 کار را تمام کرد، رشید هم معمولی خود را با یکی در 29 به پایان رساند و تنها گلبدین نایب بدنساز آماتور مورد علاقه همه ضربه بدی خورد.

این باعث شد که استرالیا نیاز داشته باشد تا افغانستان را به 106 نگه دارد تا با نرخ خالص انگلیس مطابقت داشته باشد، و پایین تر برای برتری معنادار. امید به سرعت پیش رفت و رحمان الله گورباز بدون شرمندگی یک شش پای بزرگ را ضربه زد و چهار نفر را از دهانه جاش هزلوود برید. او 30 از 17، افغانستان 47 برای دو بعد از پاورپلی شد، و سپس گلبدین آمد تا خودش را به دست آورد و عمدتاً از ریچاردسون غارت می کرد.

یک برد افغانستان محکم بود و به 71 توپ از 42 گل نیاز داشت که گلبدین در 39 و ابراهیم زدران در 26 ست خوب. سپس سه ویکت در چهار توپ افتاد، گلبادین با ضربه مستقیم ماکسول از عمق زمین قبل از اینکه آدام زامپا دو توپ را ایجاد کند، به بیرون رفت. هزلوود با ویکت مهم محمد نبی بازیکن قدیمی بیگ باش دنبال کرد. امتیاز برای شش نفر 103 بود، که هنوز کمتر از این آستانه برای نرخ خالص اجرا بود.

اما رشید تمام نشد. او که توپ را به مدت 10 از 11 به دور خود جمع کرده بود، ناگهان در اوور هجدهم، دو شش شش بزرگ را از ریچاردسون و در نوزدهم از هازلوود دیگر ضربه زد. روش او ساده بود، بیس بال زدن با هر چیزی کوتاه، درایوهای بلند در صورت پر بودن، کوبیدن مچ دستش از میان توپ به روش معمولش برای به دست آوردن سرعت خفاش. کار کرد.

استونیس که از آخرین اوور به 22 گل نیاز داشت، با یک ضربه گسترده شروع کرد و درویش رسولی خود را در انتهای دور به بیرون دوید تا رشید را به اعتصاب برساند. رشید یکی دیگر از شش و دو چهار تایی که یکی از آنها کمی از طناب فاصله داشت، تسمه زد و نتوانست کاملاً به آنجا برسد. از نظر تأثیرگذاری بر گروه، افغانستان ممکن است به خوبی در خاطرات استرالیا به عنوان تیمی که آنها را از جام جهانی خانه خود حذف کرد، زندگی کند. در غیر این صورت، رابطه دیگری باید به منصه ظهور برسد. هنگامی که استرالیایی ها ژوئن گذشته به سریلانکای بحران زده رفتند، از این دیدار تشکر فراوانی صورت گرفت. اکنون آنها از سریلانکا می خواهند که لطف خود را برگرداند.