به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
شبکه ای از علفزارهای پر از گل که از حاشیه سواحل شنی تا لبه های مرتع را در بر می گیرد توسط National Trust در جنوب غربی انگلستان ایجاد می شود.
این مرتع جدید که برای تقویت گیاهان و جانوران طراحی شده است – و مرهمی برای بازدیدکنندگان انسانی است – قرار است تا سال 2030 بیش از 1200 هکتار (3000 هکتار) زمین در شمال دوون را پوشش دهد.
اولین سایت در پاییز امسال توسط اعتماد کاشته شده است و گلها باید در بهار شروع به ظهور کنند. این مکانها بعداً بهعنوان «مکانهای اهداکننده» با دانههایی که از آنها برای کاشت نقاط بیشتری در طول سالها برداشته میشوند، استفاده میشوند، راهی مقرونبهصرفه برای افزایش مقیاس این طرح.
بن مک کارتی، رئیس محیط زیست حفاظت از طبیعت و احیای این تراست، گفت که از بین رفتن علفزارهای غنی از گل منجر به تخلیه حیات و رنگ از حومه بریتانیا شده است.
وی گفت: مراتع و مراتع یونجه پر گل زیستگاه بسیار مهمی است که تحت تهدید دائمی فشارها از جمله تشدید کشاورزی و مدیریت نامناسب قرار دارد. این زیستگاههای رنگارنگ و غنی از گونهها برای حفظ بسیاری از گیاهان در معرض تهدید ما و همچنین حیات وحشی که به آنها متکی هستند، حیاتی هستند.»
زیستگاه های جدید باید طیف گسترده ای از حیات وحش از جمله پرندگان، خفاش ها، پرندگان شکاری و پروانه ها را جذب کنند و اعتماد می گوید که آنها همچنین راه خوبی برای کمک به مبارزه با شرایط اضطراری آب و هوایی هستند.
مک کارتی گفت: “ایجاد تغییراتی در زمینی که خودمان مدیریت می کنیم و همکاری با کشاورزان مستاجر خود برای احیای این علفزارهای غنی از حیات وحش، سلامت بهتر خاک را تضمین می کند، به حفظ کربن خاک کمک می کند و کیفیت آب را در رودخانه هایمان بهبود می بخشد و همچنین از حیات وحش مانند گرده افشان ها حمایت می کند. ”
یکی از اولین مکانها در آرلینگتون کورت، در نزدیکی بارن استپل است، جایی که دانههای گلهای وحشی مانند سهفولاد پرندگان و علفهای هرز در مناطقی از پارک وسیع کاشته شدهاند.
در سواحل Woolacombe، گونه هایی مانند ماشک کلیه، افعی حشره و سالاد برنت کاشته شده اند زیرا در تپه های شنی و بالای صخره ها عملکرد خوبی دارند.
این شبکه در نهایت به طول 70 مایل از نزدیک به مرز کورنوال در غرب تا دامنه های Exmoor در شرق کشیده خواهد شد.
جاشوا دی، هماهنگ کننده پروژه در تراست در شمال دوون، گفت که این یک نوار پیوسته نیست، بلکه مجموعه ای از چمنزارها خواهد بود. “ممکن است تکه ای از علفزار در لبه یک روستا یا در مقیاس بزرگتر، مزارع پر از گل باشد.”
200 هکتار اول با 31 نوع بذر – به ارزش 1.3 تن – از جغجغه زرد که به عنوان مرغزارساز شناخته می شود، کاشته شده است زیرا شرایط خوبی را برای رشد سایر گل های وحشی ایجاد می کند تا گل مروارید که برای بی مهرگان و انسان مفید است. بهزیستی روانی چون چنین منظره جذابی را ایجاد می کنند.
این نقاط برای باقیمانده پروژه طی هشت سال آینده به مکان های اهدایی تبدیل خواهند شد. محل های اهداکننده تا سه سال پس از کاشت طول می کشد تا به بلوغ برسند تا بتوانند برداشت شوند.
دی گفت: “ما برای چند سال علفزارها را رها می کنیم تا واقعاً خود را مستقر کنند و اولین بذر را در سال 2025 برداشت کنیم. هر هکتاری که از یک سایت اهداکننده برداشت می کنیم، بذری برای کاشت دو هکتار دیگر در اختیار ما قرار می دهد.”
تخمین زده میشود که استفاده از سایتهای اهداکننده و مرحلهبندی پروژه میتواند بیش از 3 میلیون پوند صرفهجویی کند.
موسسه خیریه Plantlife می گوید که 97 درصد از علفزارهای غنی از گونه ها در قرن گذشته از بین رفته است.
دی گفت: «گونههایی که زمانی رایج بودهاند، مانند گل چشم و گل گاو، نادرتر شدهاند و این تأثیر فاجعهباری بر گونههایی داشته است که به این زیستگاههای غنی از گل مانند زنبورها و سایر گردهافشانها متکی هستند.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.