منچستریونایتد پس از قهرمانی اتلتیکو مادرید از لیگ قهرمانان اروپا حذف شد | لیگ قهرمانان

رالف رنگنیک پس از پیروزی روز شنبه منچستریونایتد مقابل تاتنهام از او پرسیده شد که آیا فکر می‌کند تیمش می‌تواند قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود؟ این تنها کاری بود که او می توانست بکند نخندد. پس از تشییع جنازه، به قول او که شکست دربی آخر هفته قبل در منچسترسیتی بود، به گفته سرمربی موقت این سوال منطقی نبود.

شاید این امید است که به مردم می رسد. یا واقعیت این است که یونایتد باشگاهی است که به نظر می رسد فقط در وحشی ترین حالت ها دست و پنجه نرم می کند. این همان شبی بود که همه چیز از بین رفت، سوسوهای وعده یونایتد توسط اتلتیکو مادریدی که به خوبی حفاری شده بود، به خاک سپرده شد تا آنها را با احساس غرق شدن آشنا کند.

یونایتد از زمان راهیابی به فینال در سال 2011 تنها دو بار در دور حذفی لیگ قهرمانان اروپا پیشرفت کرده است و در این دو بازی، بهترین ها را در رده دوم قرار دادند. از بسیاری جهات، آنها در مادرید با گل دیرهنگام آنتونی الانگا برای 1-1 کنار رفتند. در اینجا، پس از یک شروع روشن، آنها به دیوارها برخورد کردند. زمان و دوباره.

یونایتد نتوانست فضاها، برش یا لحظه جادویی را که برای خنثی کردن ضربه سر دقیقه 41 رنان لودی نیاز داشت، پیدا کند. گلی وحشتناک برای گل دادن بود. لودی که توسط دیوگو دالوت خاموش شده در پست دورتر مشخص شد، در انتهای یک پاس آنتوان گریزمان قرار گرفت. اما تهدید اتلتیکو در ضدحمله را نیز روشن کرد. این تنها باری نبود که آنها با سرعت و کیفیت فنی بالا جلو می رفتند – نماد آن ژائو فلیکس، مهاجم با شکوه متعادل بود.

اتلتیکو جزئیات کوچک را به درستی انجام می دهد، به ویژه از نظر شکل دفاعی، بازیکنانی که همیشه در موقعیت یا نزدیک به مرد یونایتد در اختیار دارند، گزینه ها را قطع می کنند، و ناامیدی را افزایش می دهند.

برخی از هواداران یونایتد در نزدیکی تونل پس از سوت تمام وقت غرق در آن شدند و با شرمندگی به سمت دیگو سیمئونه، مدیر اتلتیکو که مستقیماً به رختکن رفته بود، بطری پرتاب کردند. تیم او اکنون در 6 بازی از 9 بازی اخیر خود در لیگ قهرمانان به یک چهارم نهایی رسیده است. او مطمئناً توهین ها را از بین می برد. حتی ممکن است به آنها لبخند بزند.

یونایتد از اینکه داور، اسلاوکو وینچیچ، درست قبل از گل برای آنها یک ضربه ایستگاهی اعلام نکرد، ناراحت بود. الانگا به سمت راست صعود کرده بود و تماسی از جانب رینیلدو مانداوا وجود داشت و بنابراین وینگر فکر کرد که با پایین آمدن تصمیم خواهد گرفت. او نمی. شاید او خیلی دیر به زمین افتاد.

تماشاگران میزبان احساس کردند که وینچیچ با آنها مخالف است و لحظاتی وجود داشت که اتلتیکو خوشحال بود که به هنرهای تاریک تر مشغول شود. حتی بازیکنان تعویضی در اوایل نیمه دوم وارد عمل شدند و مانع از پرتاب یونایتد شدند که منجر به تیک آف خشمگین از سوی مسئولان شد. لوئیس سوارز بخشی از توپ بود و می توانید تصور کنید که چگونه مورد استقبال قرار گرفت.

اما یونایتد به اندازه کافی به خود کمک نکرد و همانطور که رانگنیک به دنبال پاسخ ها بود، نتوانست آنها را پیدا کند. پنج تغییر او در نیمه دوم شامل معرفی ادینسون کاوانی در کنار کریستیانو رونالدو و خوان ماتا کمتر برای هری مگوایر در یک حرکت نهایی عجیب بود. مگوایر دوباره متزلزل شده بود – نگرانی در مورد توپ و همچنین زمانی که اتلتیکو به سمت او دوید – و عقب نشینی او توسط بخشی از پشتیبانی میزبان تشویق شد.

یونایتد در نیمه دوم چه چیزی خلق کرد؟ فقط یک فرصت واضح در دقیقه 77. این ضربه از روی یک ضربه ایستگاهی الکس تلس به دست آمد و در نهایت یک گل برای رافائل واران به چشم می‌خورد که از کتیبه‌ای که اتلتیکو تحمیل کرده بود بیرون آمده بود. ضربه سر او باعث شد یان اوبلاک یک سیو پرنده و با یک دست به ارمغان بیاورد.

تحقیقات یونایتد خشمگین خواهد شد، زیرا آنها فصل پنجم را بدون ظروف نقره ای در نظر دارند. آنها به تلاش خود برای کسب رتبه داخلی در بین چهار تیم برتر ادامه خواهند داد، اما ایده آن استفاده از آن برای تأثیرگذاری در پایان تجاری این رقابت است. این لحظه ای بود که شکوه در آغوش کشیده شد.

زمانی که یونایتد در روز افتتاحیه فصل لیدز را چکش می‌کرد – با خریدهای جدید در هیئت مدیره و در راه – آنها قرار بود برای قهرمانی به چالش بکشند. چگونه همه چیز از هم جدا شده است. فاجعه بوده است.

یونایتد در همان ابتدا لحن مناسبی را ارائه کرد. به طور خلاصه، رونالدو همه جا حضور داشت و فرد مهارت های هیجان انگیزی را به دست آورد. اگر شوت الانگا از فاصله نزدیک از روی سانتر برونو فرناندز در دقیقه 13 به جای ضربه زدن به اوبلاک روی سر و پرواز به مکان امن وارد می شد، ممکن بود متفاوت باشد.

اگرچه اتلتیکو قبل از موفقیت، شوت های هشدار دهنده را شلیک کرده بود. رودریگو دی پل داوید دخیا را با یک ضربه پات به گوشه بالای دروازه اضافه کرد، در حالی که فلیکس پس از یک آفساید سخت مقابل مارکوس یورنته، یک گل را مردود اعلام کرد.

فرناندز قبل از نیمه تمام با اوبلاک کار کرد و فلش هایی از الانگا و جیدون سانچو به پایان رسید. اتلتیکو، با این حال، مردان را پشت توپ نگه داشت و آنها به تهدید در وقت استراحت ادامه دادند. در تحلیل نهایی، این عملکرد کلاسیک یک روز خارج از خانه از یک تیم سیمئونه بود و وقتی واران نتوانست اوبلاک را شکست دهد، یونایتد دوباره نزدیک نمی شد.