انتخابات دانمارک: از پادشاهان تا بچه های بازگشته، پنج چیز که از رای گیری یاد گرفتیم

1. سوسیال دموکرات ها هنوز جادو دارند

شاید هیچ کس از نتایج انتخابات دانمارک بیشتر از مته فردریکسن، نخست وزیر فعلی، غافلگیر نشده باشد که در اواخر شب سه شنبه هنگام صحبت با هواداران در مقر حزب خود در کپنهاگ، اشک هایش را پاک کرد.

در طول مبارزات انتخاباتی، هیچ اطمینانی وجود نداشت که او در این موقعیت باشد و در مورد تمایل به تشکیل یک دولت گسترده از وحدت ملی برای مقابله با مسائل پیش روی کشور صحبت کرده بود – همان مسائلی که بقیه اروپا با آن مواجه هستند مانند بحران آب و هوا، که در حال افزایش است. قیمت انرژی، جنگ در اوکراین و بحران هزینه زندگی.

در نهایت، این بهترین نتیجه انتخاباتی سوسیال دموکرات ها در دو دهه گذشته بود، با کسب 50 کرسی، و حمایت کافی از سوی دیگر احزاب چپ برای تشکیل دولت – بنابراین باید دید که آیا اکنون، در در موقعیت پیروزی، او همچنان دستش را دراز خواهد کرد و دولت گسترده ای را که در مسیر مبارزات انتخاباتی درباره آن صحبت کرد، تشکیل خواهد داد.

2. میانه روها افزایش یافتند، اما پادشاه ساز نخواهند بود

برای حزبی که تنها در تابستان تشکیل شد، میانه‌روها عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتند و توانستند 16 کرسی به دست آورند و سومین حزب بزرگ پارلمان شوند.

به رهبری نخست وزیر سابق لارس لوکه راسموسناعتدال‌گرایان امیدوار بودند پس از شمارش آرا، خود را در نقش پادشاه ساز بیابند (و راسموسن بدون شک تصور می‌کرد دوباره نخست‌وزیر شود) اما اینطور نشد، زیرا بلوک چپ به اندازه کافی کرسی‌ها را در اختیار داشت تا اکثریت را کسب کند

3. فراز و نشیب های راست افراطی

راست افراطی دانمارک در دو دهه گذشته فراز و نشیب های خود را داشته است.

از سال 2001 تا 2011 و مجدداً از 2016 تا 2019، حزب مردم دانمارک (DPP) از دولت‌های آن روز (از جمله دولت لارس لوکه راسموسن، نگاه کنید به بالا) حمایت کرد و در نتیجه زمانی که نوبت به ساختن رسید، یک کرسی بر سر میز داشت. تصمیمات سیاستی مطابق با آنچه رای دهندگان آنها می خواستند: سخت گیری در برابر مهاجران.

در انتخابات پارلمان اروپا در سال 2014، DPP به عنوان بزرگترین حزب دانمارک ظاهر شد و 27 درصد از آرا را به دست آورد.

به زودی به سال 2022 برسید و احزاب راست افراطی دانمارک ثروت های متفاوتی دارند.

حزب مردم دانمارک از مد افتاده است و تنها 5 کرسی به دست آورده است (از 16 کرسی در انتخابات گذشته، جایی که آنها قبلاً 21 کرسی را نسبت به انتخابات قبلی از دست داده بودند).

اما ردای راست‌گرایانه توسط دموکرات‌های دانمارک انتخاب شده است، حزب دیگری که به طور رسمی در ژوئن امسال به رهبری وزیر سابق اینگر استیوبرگ راه‌اندازی شد. امن شده است 14 صندلی.

آیا نام استیوبرگ اصلاً آشنا به نظر می رسد؟ در دسامبر 2021 او بود به عنوان وزیر مهاجرت محکوم شد جداسازی غیرقانونی زوج های پناهجو که یکی از آنها زیر 18 سال داشته است.

پس از یک محاکمه نادر استیضاح، استیوبرگ به 60 روز زندان محکوم شد. دادگاه متوجه شد که او “عمدا یا از طریق سهل انگاری فاحش” وظایف وزارتی خود را نادیده گرفته است.

اکنون او پنجمین حزب بزرگ پارلمان را رهبری می کند. یک سال چه تفاوتی ایجاد می کند.

4. بازنده ها می توانند برنده باشند

حتی وقتی به نظر می رسد که یک حزب در شب انتخابات بد عمل کرده است، آنها می توانند در نهایت برنده شوند.

کوچک چپ رادیکال حزب — در انگلیسی به آنها حزب سوسیال لیبرال می گویند — تنها هفت نماینده به پارلمان جدید راه یافت که نسبت به 16 کرسی که در انتخابات گذشته به دست آوردند به شدت کاهش یافته است.

آنها یک حزب طرفدار اروپا هستند و قبلاً از دولت‌های چپ و راست سیاست دانمارک حمایت کرده‌اند، بنابراین همچنان می‌توانند با گرفتن امتیازاتی از مت فردریکسن در حالی که به دنبال تشکیل دولت جدید است، به عنوان “برنده” پایان دهند.

یعنی رهبر حزب سوفی کارستن نیلسن ممکن است بتواند موضع دولت را در مورد مسائل مهاجرتی نرم کند، جایی که Radikale Venstre رویکرد سختگیرانه تری دارد.

هر ابری یک آستر نقره ای دارد.

5. کوچکترین حوزه ها نقش بزرگی داشتند

فقط رای دهندگان در سرزمین اصلی دانمارک رای خود را در این انتخابات عمومی به صندوق انداختند.

رأی دهندگان در جزایر فارو روز دوشنبه 31 اکتبر به پای صندوق های رای رفتند، در حالی که گرینلندها در 1 نوامبر رأی دادند.

هر یک از مناطقی که روابط نیمه خودمختار با دانمارک دارند، دو نماینده پارلمان را به فولکتینگ در کپنهاگ می فرستند.

اگرچه بلوک جناح چپ به رهبری مت فردریکسن به لطف حوزه های انتخابیه سرزمین اصلی 87 کرسی به دست آورد، اما این بدان معنا بود که او هنوز سه کرسی از اکثریت کمتر داشت.

اما، مانند انتخابات سراسری 1998، آرای آتلانتیک شمالی به نفع سوسیال دموکرات ها شمرده شد: گرینلند بازگشت دو نماینده چپ‌گرا از احزاب Siumut و Inuit Ataqatigiit با مشارکت 47.8 درصدی. در حالی که در جزایر فارو یک نماینده سوسیال دموکرات با 71.3 درصد مشارکت کلی انتخاب شد.