هری کین امیدوار است آخرین مبارزه اسپرز بتواند نقطه عطف باشد | تاتنهام هاتسپر

اچآری کین آن را همانطور که حرفه‌ای‌ها می‌گویند، بیان کرد: کم‌گفتنی سنگین، فقدان درام ناامیدکننده. مهاجم تاتنهام در حالی که به اتفاقات نیمه نیمه که تیمش با نتیجه 1-0 مقابل مارسی عقب افتاده بود و امیدهای آنها در لیگ قهرمانان اروپا به تعادل رسیده بود، اظهار داشت: «چند نفر چند کلمه گفتند.

مثل همیشه، خواندن بین خطوط، احساس احساسات لحظه ای، ناامیدی، احتمالاً حتی عصبانیت آسان بود. چرا که باز هم اسپرز برای ششمین بازی متوالی در نیمه اول حضور نداشت.

کین گفت که اصل پیام سه شنبه شب نیاز به پرخاشگری و شدت بیشتری را در بر می گیرد. در حالی که آنتونیو کونته در سکوها گیر افتاده بود و او به دلیل کارت قرمز خود در هفته گذشته مقابل اسپورتینگ محروم شد – سرمربی با تمام رنج های داخلی روبرو شد – این به دستیاران او، کریستین استلینی و رایان میسون واگذار شد تا هدایت را ارائه کنند. کاپیتان، هوگو لوریس، نیز.

من قصد ندارم وارد تمام جزئیات شوم، البته هوگو که کاپیتان است، [spoke] و کریستین و رایان به جای آنتونیو ایستاده اند.» کین گفت.

در طول عمر یک فصل همیشه نقاط عطفی وجود دارد، یا حداقل میل به یافتن آنها وجود دارد، و مطمئناً چنین چیزی احساس می شود. اسپرز در شروع مجدد، تهاجمی را به ارمغان آورد، فشار را بالاتر می برد، جلوتر از توپ می دوید، مسئولیت را بر عهده می گرفت و طوری بازی می کرد که انگار قصدش را داشتند.

بازی زمانی تغییر کرد که کلمان لنگله به ضربه ایستگاهی دقیقه 54 ایوان پریشیچ نگاه کرد و علیرغم چند ترس دیرهنگام، اسپرز برای پیروزی و پیشرفت نهایی خود به عنوان رهبر گروه ارزش زیادی داشت، که با جدایی پی یر امیل هویبجرگ در آخرین لحظه تضمین شد. . اگر آنها شکست می خوردند به لیگ اروپا فشار می آوردند.

سپس دوباره چرخش های رادیکال پس از چت های نیمه وقت متمرکز در اسپرز به یک امر عادی تبدیل شده است. آنها در اواسط ماه گذشته اورتون را پس از 0-0 شکست دادند و پس از شکست کامل در منچستریونایتد، تقریباً بعد از عقب افتادن 2-0 در فاصله زمانی مقابل نیوکاسل، چیزی به دست آوردند. آنها به تساوی مقابل اسپورتینگ بازگشتند، در نیمه دوم با نتیجه 1-0 شکست خورده بودند و بدشانس بودند که پیروز نشدند قبل از اینکه روز شنبه بورنموث را شکست دهند.

مشکل ناتوانی در ایجاد تعادل بین احتیاط و ریسک بوده است و اسپرز در یک شب وحشیانه در مارسی، زمانی که می‌دانستند یک تساوی کافی است و به احتمال زیاد نایب قهرمان می‌شوند، کار را به‌ویژه دشوار می‌دانستند. اغلب گفته می شود که پایان نیمه اول بدترین زمان برای گل خوردن است، اما ضربه سر چانسل امببا در دقیقه 45 ممکن است به طرز عجیبی برای اسپرز خوب باشد.

کین گفت: «همیشه بیرون آمدن از خانه در یک جو سخت سخت است، زیرا می‌دانیم که یک تساوی به شما کمک می‌کند. بیرون آمدن و دریچه گاز هرگز آسان نیست زیرا ممکن است در 10 دقیقه 2-0 شکست بخورید و سپس در یک سوراخ باشید.

“ما باید تعادلی بین زمین زدن و فشار دادن پیدا کنیم. در حال حاضر، ما فقط در حال سقوط و نشستن بیش از حد عمیق هستیم. در نیمه دوم مرد به مرد پیش رفتیم و کمی بیشتر ریسک کردیم. ما فقط باید کمی صبر و حوصله بیشتری پیدا کنیم و بعد از آن بتوانیم از آن بلوک عمیق خارج شویم و فشار بیاوریم. این همان کاری است که ما سعی می کنیم انجام دهیم، اما به اندازه کافی آن را به خوبی اجرا نمی کنیم.»

کین در مورد اینکه چطور در نیمه‌تیم وحشت وجود نداشت صحبت کرد، تا حدی به این دلیل که تیم قبلاً آنجا بوده است و بیشتر از آنچه که می‌خواستند. او تاکید کرد که بسیار حیاتی است که 2-0 شکست نخورند، همانطور که آنها مقابل نیوکاسل انجام دادند – او گفت که از آن درس گرفته شد – و نکته ای در مورد استقامت عالی اسپرز وجود داشت، میراثی از بدنسازی مرحوم و بسیار دوست داشتنی. مربی جیان پیرو ونترونه

کین گفت: “ما تیمی هستیم که همیشه احساس می کنیم شانس هایی را به دست می آوریم، به خصوص در نیمه دوم بازی ها که تیم ها خسته می شوند.” از نظر تناسب اندام، ما یک تیم واقعا قوی هستیم، بنابراین احساس می کنیم همیشه می توانیم در نیمه دوم قوی باشیم.”

در یک سطح کمی تقلیل به نظر می رسید و حتی خاطره استراتژی طناب زدن محمدعلی را تداعی می کرد. آیا اسپرز به حریفان خود احساس امنیت کاذب می‌دهد و آنها را فریب می‌دهد تا خودشان را بیرون کنند؟ مدیریت بازی است اما نه آنطور که ما می دانیم.

نکته اصلی این بود که مقابل مارسی کارساز بود و کین می تواند در آستانه جام جهانی قطر که از 20 نوامبر آغاز می شود، بهار را در گام خود احساس کند. او امیدهای انگلیس را به عنوان کاپیتان و طلسم حمل خواهد کرد.

کین در نیمه دوم مقابل مارسی فوق العاده بود، حتی اگر می دانست باید یکی از موقعیت هایش را از دست می داد. این را از لبخندهای غم انگیزش می شد حس کرد. او یک خروجی قوی بود، تیمش را به زمین می‌برد، بازی را با پاس‌های زیبا پیوند می‌داد و به داخل محوطه می‌رفت.

«این واقعاً مهم بود [to reach the last 16] درست قبل از جام جهانی،” کین گفت. “اگر ما بیرون می رفتیم، واقعاً یک نیش بود، زیرا می دانید که از جام جهانی برمی گردید و در لیگ اروپا بازی می کنید و این همان احساس نیست.”

کین به شب قبل از بازی مارسی بازگشت که اولتراهای محلی آتش بازی را بر فراز هتل اسپرز به راه انداختند و سعی کردند آنها را مختل کنند. آنها در ساعت 1.30 و 4.30 صبح منفجر شدند. کین گفت: ما انتظارش را داشتیم. به ما گفته شد که ممکن است آتش بازی اتفاق بیفتد. من در لات اول از خواب بیدار شدم، اما در لات دوم – خوشبختانه خواب عمیقی داشتم.

به رقبا هشدار داده شده است. اگر قرار است به سمت کین شوت بزنند، بهتر است آنها را به حساب بیاورند. چون او برمی گردد. اسپرز بازخواهد گشت