آیا کانال 4 با نزدیک شدن به چهلمین سالگرد خود دوباره باز خواهد گشت؟ | کانال 4

دبلیوهنگامی که برخی از بزرگ‌ترین نام‌های رسانه‌های بریتانیایی در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن گرد هم می‌آیند تا چهلمین سالگرد تاسیس شبکه 4 را چهارشنبه شب جشن بگیرند، موضوع داغ گفتگو این خواهد بود که آیا این شبکه یک بار دیگر در آخرین نبرد برای فروش عمومی پیروز شده است. پخش کننده متعلق به

یکی از مدیران ارشد تلویزیون که احتمالاً در این مراسم حضور خواهد داشت، گفت: “خواندن برگ چای در مورد وضعیت لایحه رسانه ای پیشنهادی به نظر می رسد که ممکن است مرده باشد.” “اگر اینطور باشد، کانال 4 دوباره زنده می ماند.”

این پخش کننده از زمان تأسیس توسط دولت مارگارت تاچر در سال 1982 برای ارائه یک گزینه چالش برانگیز فرهنگی برای بی بی سی و آی تی وی، سوژه های زیادی برای خصوصی سازی، فروش کامل یا ادغام با یک رقیب بوده است.

یک استدلال مشترک پشت تلاش‌های پراکنده در طول دهه‌ها وجود داشته است: مدل کانال 4 با وابستگی تقریباً کامل آن به درآمد تبلیغاتی، آن را در موقعیت آسیب‌پذیری به عنوان یک بازیگر بالقوه خرده‌مقیاس در زمانی که بازار تبلیغات ضعیف می‌شود یا رقبای بزرگ‌تر ظهور می‌کند، قرار می‌دهد.

در دهه اول، این کانال نوپا به یک حق اشتراک سالانه تنظیم شده متکی بود که بر نسبتی از کل درآمد تبلیغاتی که توسط انحصار ITV آن زمان که وقفه های تبلیغاتی خود را می فروخت، دریافت می کرد، در حالی که با موفقیت های اولیه مانند Countdown، Brookside و Anneka Rice، مخاطب ایجاد می کرد. گنج شکار.

در پایان سال 1986، ادموند دل، اولین رئیس آن، به اندازه کافی مطمئن بود که آزمایش کانال 4 قبلاً جواب داده است و “ممکن است هیچ هزینه خالصی برای صنعت تلویزیون مستقل یا مالیات دهندگان وجود نداشته باشد”.

در سال 1993، در مواجهه با تاکتیک‌های تهاجمی شریک سابق ITV، شروع به فروش زمان پخش تجاری خود کرد، که کمپینی را شروع کرد که تبلیغ‌کنندگان را از انجام هزینه‌ها برای خانه فروش جدید منصرف می‌کرد.

اندی بارنز، مدیر سابق فروش کانال 4 که از سال 1991 تا 2011 در آنجا کار می کرد، می گوید: “وقتی به کانال 4 رسیدم، هیچ چیز وجود نداشت – نه کامپیوتر، نه مردم، نه سیستم، نه تاریخ، هیچ چیز وجود نداشت.” ما مجبور بودیم با ITV بجنگیم. آنها همه را به عنوان “پول خود” می دیدند.”

با این حال، از آن زمان این پخش‌کننده یک داستان موفقیت‌آمیز با تأمین مالی خود را ثابت کرده است و سال گذشته به رکورد 1.2 میلیارد پوند درآمد دست یافت، اولین باری که از 1 میلیارد پوند فراتر رفت و 18 درصد در سطوح قبل از همه‌گیری افزایش یافت.

با این وجود، همانطور که ثروت تبلیغات تلویزیونی افزایش یافته و کاهش یافته است، کانال 4 در مواقعی وارد مذاکره با شرکای بالقوه مختلف از جمله بازوی تجاری بی بی سی شده است. شرکت تلویزیون پولی ایالات متحده دیسکاوری؛ چندین بار با کانال 5 که در سال 2010 اقدام به خرید آن کرد. و چندین بار بحث در مورد ارتباط با عملیات فروش تبلیغات تلویزیونی Sky برای ایجاد رقیبی برای ITV.

دیوید آبراهام، مدیر اجرایی تلویزیون بین سال‌های 2010 و 2017، که آخرین تلاش خصوصی‌سازی را در پایان دوره ریاست‌جمهوری خود شاهد بود، می‌گوید: «در طول تاریخ خود، مردم گفته‌اند که کانال 4 نمی‌تواند زنده بماند.

بارها نوشته شده است. سه شوک بزرگ وجود داشته است: پس از آن، سقوط دات کام [the global ad recession] در سال 2008 و اخیراً کووید. و در هر مناسبت این کانال دوباره برگشته است.”

این شرکت در سال 2017 با قراردادی مبنی بر انتقال بخش‌های زیادی از فعالیت‌های خود به خارج از لندن، از خصوصی‌سازی جلوگیری کرد و خود را به‌عنوان «تبلیوی همسطح» معرفی کرد.

اما تابستان گذشته، الیور داودن، وزیر فرهنگ وقت، از مشاوره در مورد تلاش دیگری برای فروش آن خبر داد. علیرغم 96 درصد از پاسخ‌ها به مخالفت با این ایده، جانشین او، نادین دوریس، این طرح را ادامه داد. او بارها این موضوع را رد کرد که حرکت خصوصی‌سازی ناشی از تعصبات چپ‌گرای تصور شده کانال 4 بوده است.

دولت گفت این کانال نمی تواند در دوره پخش جریانی به عنوان یک شرکت سهامی عام رقابت کند. پخش‌کننده‌ها قرار است به قلمرو پخش‌کننده‌های سنتی تجاوز کنند، به طوری که نتفلیکس یک بسته اشتراک تبلیغاتی را برای طرفداران بریتانیا در روز پنجشنبه راه‌اندازی می‌کند و احتمالاً Disney+ نیز تا پایان سال از این روش پیروی خواهد کرد.

بارنز می‌گوید: «نگرانی داخلی همیشه این بود که کانال 4 به اندازه کافی در برابر شرکت‌های بزرگی که به میدان می‌آمدند، بزرگ نباشد. “نگرانی در مورد بزرگ بودن برای حفظ حواله همیشه وجود داشته و به خوبی پایه ریزی شده است.”

با این حال، در ماه سپتامبر، وزیر فرهنگ، میشل دونلان، که پس از استعفای بوریس جانسون جایگزین دوریس شد، به یک چرخش اشاره کرد و گفت که او “مورد تجاری” را برای خصوصی سازی مجددا بررسی خواهد کرد.

اگر کانال 4 بتواند تهدید را از بین ببرد، در بحبوحه کاهش تماشای تلویزیونی خطی سنتی از برنامه های پرطرفدارش، از The Great British Bake Off و Gogglebox گرفته تا درام های چالش برانگیز مانند It’s A Sin، اهدافی برای درک آینده دیجیتال تعیین شده است.

تا سال 2025، کانال 4 قصد دارد تماشای سرویس استریم All 4 خود را دو برابر کند و تبلیغات دیجیتال را افزایش دهد تا حداقل 30 درصد از کل درآمد را به خود اختصاص دهد.

با این وجود، هسته اصلی مدل کسب و کار کانال 4 هنوز در سال 1982 ریشه دوانده است. سه سال بعد، پخش کننده اذعان می کند که درآمد تبلیغاتی همچنان 90 درصد از کل درآمد آن را تشکیل می دهد.

علاوه بر این، مدل کسب‌وکار منحصربه‌فرد کانال 4، که آن را از مالکیت برنامه‌هایی که سفارش می‌دهد، باز می‌دارد، به طوری که شرکت‌های تولید تلویزیون مستقل می‌توانند با فروش حقوق پس از نمایش آن‌ها پیشرفت کنند، مانع از توسعه جریان درآمد جدید قابل توجهی می‌شود.

با این حال، تحلیلگران تخمین می‌زنند که در صورت خصوصی‌سازی کانال 4، 60 شرکت تولید تلویزیون بریتانیا ممکن است از کار بیفتند.

از آنجایی که به نظر می رسد احتمال خصوصی سازی در حال کاهش است، مدیریت کانال 4 بار دیگر به این فکر می کند که چگونه می تواند با دور شدن از یک شرکت کاملاً دولتی، کنترل سرنوشت خود را در دست بگیرد.

تری برنز، رئیس سابق کانال 4، قبلاً ایده شکلی از مشارکت متقابل را مطرح کرده بود، که به طور بالقوه مبتنی بر مدل موفقیت آمیز به کار گرفته شده توسط ولز واتر است، برای جلوگیری از هر گونه طرح آینده برای فروش و تثبیت اختیارات پخش کننده برای همیشه.

نسخه‌های این ایده، که می‌تواند شامل یک تراست به‌عنوان نهاد حقوقی باشد که کانال 4 را از طریق تامین مالی خصوصی به دست می‌آورد، در بحث‌های اخیر دوباره احیا شده است.

این مدل همچنین به این معنی است که ذینفعانی مانند تولیدکنندگان مستقل، و بالقوه بینندگان، نمایندگی می‌شوند.

این امر می تواند کنترل دولت را در زمان راه اندازی مدل جدید یا از طریق “درآمدها” در طی چند سال کاهش دهد یا حتی به طور بالقوه کاملاً حذف کند.

“کانال 4 40 است و ما معتقدیم زندگی فقط در 40 سالگی شروع نمی شود. الکس ماهون، مدیر اجرایی پخش کننده، می گوید: دوباره شروع می شود. درست مانند آن نسل‌های مختلف که در طول چهار دهه با ما بزرگ شده‌اند، ما باید دائماً سازگار شویم و تغییر کنیم.»