سرشماری نشان می دهد که از هر شش نفری که در انگلستان و ولز زندگی می کنند، یک نفر در کشور دیگری متولد شده است | سرشماری

بر اساس آخرین آمار سرشماری، از هر شش نفری که در سال 2021 در انگلستان و ولز زندگی می کنند، یک نفر در کشور دیگری متولد شده است.

حدود 10 میلیون نفر که معمولاً ساکن انگلستان و ولز هستند (16.8%)، در روز سرشماری، 21 مارس 2021، در خارج از بریتانیا به دنیا آمدند که این رقم در زمان آخرین سرشماری در سال 2011، 7.5 میلیون نفر (13.4%) بود.

کمترین جمعیت مهاجر در ولز و شمال شرقی بود که از هر 14 ساکن معمولی 1 نفر در خارج از بریتانیا به دنیا آمدند.

جمعیت غیرمتولد بریتانیا در مدت 10 سال 33 درصد افزایش یافته و از 7.5 به 10 میلیون نفر در سال 2021 رسیده است.

بیش از نیمی از کل افزایش جمعیت در انگلیس و ولز در 10 سال گذشته به دلیل مهاجرت خالص مثبت است (تفاوت بین کسانی که به انگلیس و ولز مهاجرت کرده اند و به خارج از آن مهاجرت کرده اند).

هند رایج‌ترین کشور تولد در خارج از بریتانیا (1.5 درصد از ساکنان معمولی) باقی ماند، اما بیشترین افزایش افرادی که در خارج از بریتانیا متولد شده‌اند مربوط به رومانیایی بوده است، با شش برابر جمعیت در سال 2021 در اینجا زندگی می‌کنند. 2011. این رومانی را به چهارمین کشور متداول غیر بریتانیایی مبدل می کند.

ایتالیا همچنین وارد 10 کشور اول متولد غیر بریتانیا شد و تعداد ساکنان را در ده سال از 135000 به 277000 دوبرابر کرد.

متولدین اتحادیه اروپا 3.6 میلیون نفر را تشکیل می دهند که یک سوم کل جمعیت غیر بریتانیایی متولد شده است. این از 2.5 میلیون نفر در سرشماری سال 2011 و از 1.4 میلیون ساکن اتحادیه اروپا که در سرشماری سال 2001 ثبت شده بود، افزایش یافته است.

از 10 میلیون ساکنی که در خارج از بریتانیا متولد شده‌اند، از هر 10 نفر چهار نفر در دهه گذشته وارد این کشور شده‌اند در حالی که یک سوم آنها قبل از سال 2001 وارد این کشور شده‌اند.

این سرشماری همچنین اطلاعاتی در مورد ترکیب 25 میلیون خانوار در انگلستان و ولز، از جمله وضعیت تأهل ارائه می دهد.

برای اولین بار، ارقام رسمی سرشماری تعداد افراد همجنس گرا را به تفصیل در دو کشور نشان می دهد.

برایتون اند هوو پایتخت همجنس گرایان انگلستان و ولز است و نسبت بیشتری از مردم در ازدواج های همجنس گرا یا مشارکت مدنی در مقایسه با سایر مقامات محلی زندگی می کنند.

حدود 3867 نفر در شهر – معادل 1.4٪ – در زمان سرشماری در ازدواج همجنس یا مشارکت مدنی بودند. این در حالی است که در زمان سرشماری سال 2011، 1٪ در شراکت مدنی همجنس‌گرایان بودند. پس از برایتون اند هوو، لمبث و ایسلینگتون (1٪ از مردم) و ساوتوارک (0.9٪) قرار گرفتند.

وقتی زوج‌های همجنس را در نظر گرفت، برایتون اند هوو همچنان در صدر قرار داشت و زوج‌های همجنس 3 درصد از افراد را تشکیل می‌دادند.

ازدواج همجنس‌گرایان در سال 2014 به رسمیت شناخته شد و از آن زمان به‌عنوان راه اصلی تأیید قانونی اتحادیه همجنس‌گرایان، از شراکت‌های مدنی گرفته شد.

حدود 133618 نفر در سراسر بریتانیا (0.1٪) در سال 2021 در یک مشارکت مدنی همجنسگرا بودند که کمتر از نیمی از تعداد 268522 (0.2٪) در ازدواج همجنسگرایان بود.

به طور کلی، تعداد افرادی که مشارکت حقوقی تشکیل می دهند از آخرین سرشماری کاهش یافته است. حدود 47 درصد از افراد در سال 2011 متاهل یا در یک مشارکت مدنی شناخته شده بودند. این میزان در سال 2011 به 45 درصد کاهش یافته بود.

انتشار روز چهارشنبه همچنین داده هایی را در مورد مسن ترین و جوان ترین جمعیت در سراسر انگلستان و ولز ارائه می دهد.

شرق انگلستان با نزدیک به نیم میلیون نفر بیشتر از 10 سال پیش شاهد بیشترین رشد جمعیت در این منطقه بود.

لندن با میانگین سنی 35 سال، همچنان جوانترین منطقه انگلستان است و جنوب غرب با 44 سال، مسن ترین سن متوسط ​​را به خود اختصاص داده است.

با این حال، برخی از مقامات محلی به طور قابل توجهی مسن تر بودند: با میانگین سنی نورفولک 54 سال، روتر (53) و ایست لیندزی (52).

تاور هملتز در لندن با میانگین سنی 30 سال جوان‌ترین و پس از آن ناتینگهام و منچستر و شهرهای دانشگاهی کمبریج، آکسفورد و (همه 31 سال) قرار گرفتند.