به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیسه چیز معمولا جام جهانی را می سازند یا شکست می دهند. همه در مورد نظم دقیق توافق ندارند، اما درخشش در میدان، عدم اطمینان از نتیجه و یک کشور میزبان سرمایه گذاری عاطفی به طور کلی تثلیث مقدس است. تعداد زیادی را تحویل دهید و هر مسابقاتی بدون توجه به آب و هوا، پسزمینه سیاسی یا جاذبههای براقتر دیگر، با علاقه به یادگار خواهد ماند.
اگر بتوان دو مورد از این سه مورد را به دست آورد، میراث همچنان بسیار مثبت خواهد بود. یکی از آنها سناریوی سختتر اما قابل بقا است. و هیچ کدام؟ کابوس نهایی هالووین برای هر مدیر ورزشی جهانی شامل بازی های تک بعدی و دسته جمعی، استادیوم های نیمه خالی و ترس خزنده ای است که چشمان عموم مردم بر آن خیره شده است.
بنابراین، جام جهانی راگبی فعلی در نیوزلند در این مقیاس غیررسمی بوفور در کجا قرار دارد؟ هنوز برای قطعی بودن خیلی زود است، با اینکه پایان رقابتی هنوز در راه است، اما چند عکس فوری دلگرم کننده وجود دارد. برای مثال، صفهای محلیها در هر سنی که در امتداد پیادهروهای خارج از ورزشگاه وانگاری پیش از بازی دو ضربه سر در مرحله یک چهارم نهایی روز شنبه در حال حرکت بودند، تصادفی نبود.
این نیز کمک می کند که بسیاری از کیوی ها راگبی خود را بشناسند، با قیمت بلیط مقرون به صرفه – 10 دلار نیوزیلند برای بزرگسالان و 5 دلار نیوزیلند برای کودکان (به ترتیب حدود 5 پوند و 2.50 پوند) – یک حرکت زیرکانه دیگر. تجربه روز مسابقه هم شاد و هم دوستانه بود و حتی باران شدید آخر هفته در اوکلند نمیتوانست کاملاً حس خواهرخواندگی را در جایگاهها و رختکنها از بین ببرد.
یادآوری پیشرفت راگبی زنان در مدت زمان نسبتاً کوتاهی به همان اندازه مهم است. تنها بیش از 30 سال از افتتاحیه جام جهانی زنان می گذرد که توسط داوطلبان سازماندهی شده بود و تنها 9 روز در سال 1991 به طول انجامید. در سال 2017 کل مسابقات در بلفاست در مجموع 45,412 تماشاگر با میانگین 1,514 تماشاگر در هر بازی را جذب کرد.
این بار رکورد 34235 نفر در پارک Eden تنها برای اکشن روز افتتاحیه حاضر شدند.
این جام جهانی، علاوه بر این، اولین جامی است که در آن تیمهای حرفهای حضور دارند که خود یک تغییر بزرگ بازی است. ممکن است مدتی طول بکشد تا جتهای خصوصی یا لیموهای استرچ پر از ستارههای زن راگبی باشد که بیدرنگ سهام خود را بررسی میکنند، اما دستاوردهای تناسب اندام و استانداردها از قبل آشکار است. لازم نیست یک ورزش نویس مرد 50 ساله و نامتعارف باشید تا به طور معمول احساس فروتنی کنید.
و شاید به همین دلیل است که باید کمی متفاوت به این مسابقات نگاه کرد. احساس می شود شروع چیزی است، یک پله به جای مقصد نهایی. جام جهانی بعدی پس از این در سال 2025 در انگلستان برگزار خواهد شد و تنها در این صورت است که واقعاً خواهیم دید که آینده راگبی زنان چقدر می تواند غنی باشد. این مسابقات در حال گسترش به 16 تیم است، درآمد و اسپانسرینگ به طور قابل توجهی افزایش می یابد و استعدادهای نسل بعدی این جام جهانی مرحله قابل توجهی بزرگ تری خواهند داشت.
تا آن زمان باید امیدوار بود که اتحادیه های داخلی دیگر، ایالات متحده، استرالیا، آفریقای جنوبی و ایتالیا شکاف فعلی بین خود و بهترین های جهان را کاهش دهند. هیچ بحثی وجود ندارد که امتیازات یک طرفه زیادی برای راحتی وجود داشته است، آخرین مورد در مرحله یک چهارم نهایی که میانگین امتیاز پیروزی 36.25 امتیاز بود. اگر انگلستان با چیزی غیر از یک صابون خیس کار می کرد یا ضربات کمتری را از دست می داد، حتی بهتر بود.
اگر میخواستید میتوانید یک یا دو حوزه بحثانگیز دیگر را نیز بررسی کنید، از جمله اینکه آیا برگزارکنندگان باید جاهطلبانهتر میبودند یا خیر.
در نیوزیلند شهرهای بزرگتری نسبت به وانگاری و مکانهای بزرگتری نسبت به استادیوم 4900 نفری Waitakere در حومه غرب اوکلند وجود دارد، جایی که انگلیس و استرالیا در یک چهارم نهایی یکشنبه با هم رقابت کردند. تا آنجا که به بسیاری در نیوزلند مربوط می شود، این جشن جهانی فرضی ممکن است در زحل نیز برگزار شود.
به همین دلیل است که این یک گل به خودی قابل توجهی بود که اجازه داد تا همه بلکز مردان در ژاپن در روز شنبه تقریباً همزمان با سرخس سیاه آغاز شود. برای پیچیده تر کردن وضعیت، بازی توکیو هیجان انگیز بود و نتیجه آن تا لحظات پایانی مورد تردید بود. هیچ جایزه ای برای حدس زدن اینکه کدام یک از این دو مسابقه در میخانه های اوکلند در شامگاه شنبه نظر بیشتری را به خود جلب کرده است.
اما صبر کن سرخس سیاه هنوز تمام نشده است. اگر آنها این شنبه فرانسه را پشت سر بگذارند تا به فینال مسابقه خودشان برسند، میتواند باعث ایجاد یک حماقت مطلق شود. یک ادن پارک که جیغ میکشد، پورتیا وودمن و روبی تویی با تمام قدرت، یک تیم انگلیس ناگهان در پشت پا ایستاده است؟ حتی به آنهایی که در مورد راگبی زنان ناراضی باقی می مانند، توصیه می شود که آن را تنظیم کنند.
شاید تنها اخطار این باشد که روش ترجیحی گل رز قرمز چیزی شبیه به طعم اکتسابی است. حتی در یک روز خشک، آنها می توانند شبیه یک سرور بزرگ در کلوپ All England باشند، که از خوردن همه فریپرها به شدت اجتناب می شود. البته این کاملاً حق آنهاست، اما فروش بازی به خنثیها را سختتر میکند. یک رژیم غذایی سنگین از راندن ماول ها که به سختی اشاره ای به ماجراجویی در خط پشتی دارد، مانند سفارش یک پیتزا است و فقط پوسته آن سرو می شود.
این یک تقابل تاسف بار است، زیرا راگبی زنان، در این مرحله از مسیر خود، به همه دوستان، متحدان، تحسین کنندگان معمولی و دختران طرفدار نیاز دارد. مطمئناً اگر نیمه نهایی و فینال بتواند به علامت زدن سه جعبه مهم هر تورنمنت بزرگ کمک کند.
هنوز زمان کافی برای تبدیل یک جام جهانی ارزشمند به یک جام جهانی به یاد ماندنی وجود دارد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.