مالیات بادآورده ریشی سوناک به اندازه کافی به غول های نفتی ضربه نزده است. که می تواند تغییر کند | جورج دیب

آپس از اعلام نتایج بزرگ امروز BP، واضح است که سؤالات اساسی در مورد مالیات بادآورده Rishi Sunak باقی می ماند. این غول نفتی در سه ماه گذشته 8.2 میلیارد دلار (7.1 میلیارد پوند) سود ثبت کرده است که تقریباً سه برابر سودی است که در مدت مشابه سال گذشته به دست آورده بود. در حالی که بریتیش پترولیوم گزارش می دهد که انتظار دارد در سال جاری حدود 700 میلیون پوند مالیات بادآورده برای عملیات خود در دریای شمال بپردازد، همچنین قصد دارد بیش از سه برابر این مبلغ را برای برنامه بازخرید سهام 2.5 میلیارد دلاری (2.17 میلیارد پوند) هزینه کند و وجوه نقد مازاد را به آنها بازگرداند. سهامداران آن به جای استفاده از آن برای سرمایه گذاری های تجدیدپذیر یا کاهش قیمت ها.

سوناک زمانی که صدراعظم بود، این مالیات را معرفی کرد و وعده داد که سودهای فوق العاده شرکت های نفت و گاز را در قالب حمایت از هزینه های زندگی بین خانوارها و مشاغل توزیع کند. به لطف حفره های بسیار سخاوتمندانه – که معافیت های مالیاتی در ازای سرمایه گذاری ها را فراهم می کند، مانند حفاری نفت در دریای شمال – به نظر می رسد مالیات سود انرژی درآمدهای حیاتی را از دست بدهد. شل از ابتدای سال تاکنون بیش از 30 میلیارد دلار (26 میلیارد پوند) درآمد خالص داشته است و هنوز حتی یک پنی نیز مالیات اضافی از این مالیات در بریتانیا پرداخت نکرده است.

سوناک به عنوان نخست وزیر بار دیگر به دنبال راه هایی برای افزایش درآمدهای مالیاتی برای دولت است. او به جای بازگشت به کاهش خدمات عمومی در دوران ریاضت اقتصادی، ممکن است تمرکز خود را به رفتار شرکت هایی که برای اولین بار در ماه می هدف قرار داده بود، معطوف کند.

شرکت‌های تولیدکننده نفت و گاز امسال سودهای چشمگیری به دست آورده‌اند، در حالی که میانگین قبوض انرژی از اکتبر گذشته دو برابر شده است، حتی با وجود اینکه سقف قیمت انرژی دولت هزینه‌ها را کاهش داده است. این تصادفی نیست: سودهای بادآورده آنها نتیجه افزایش شدید قیمت عمده فروشی انرژی است و نشان دهنده انتقال مستقیم نقدی از جیب خانوارها و مشاغل است.

اما شرکت‌های انرژی به جای هدایت تمام سود خود به سرمایه‌گذاری‌های مولد، بیشتر نقدینگی اضافی خود را مستقیماً در قالب سود سهام و «بای‌بک» به سهامداران منتقل کرده‌اند. سود سهام ابزار اصلی پرداخت به سهامداران در هنگام کسب سود است، در حالی که بازخرید با افزایش ارزش سهام یک شرکت به سهامداران پاداش می دهد. بازپرداخت سهام تا سال 1981 در بریتانیا غیرقانونی بود، زیرا بسیاری آن را نوعی دستکاری در بازار می‌دانستند.

شل و بریتیش پترولیوم علیرغم اینکه قصد دارند تا سال 2030 میلیاردها دلار در “سیستم انرژی” بریتانیا سرمایه گذاری کنند. بیش از 28.6 میلیارد دلار از طریق بازخرید در سال جاری به سهامداران منتقل شده است. پیش‌بینی مدیر اجرایی بریتیش پترولیوم در سال گذشته مبنی بر اینکه افزایش قیمت نفت این شرکت را به یک «ماشین پول نقد» برای سرمایه‌گذاران خود تبدیل می‌کند، صبح امروز با اعلام آخرین دور بازخرید، دوباره به درستی ثابت شد. همانطور که IPPR و Common Wealth اخیرا نشان دادند، در نیمه اول سال جاری BP 10 برابر بیشتر از سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر برای انتقال وجه نقد به سهامداران از طریق بازخرید هزینه کرد. شل هفت برابر بیشتر از سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر در همان دوره، برای بازخرید سهام خود هزینه کرد.

غول های نفت و گاز یکی از افراطی ترین نمونه های این عمل هستند، اما آنها ناهنجاری نیستند. انتقال وجه نقد به سهامداران از زمان پایان همه گیری در سراسر اقتصاد بریتانیا افزایش یافته است. پرداخت‌های سهامداران، که در طول کووید به پایین‌ترین حد خود رسید، اکنون 30 درصد بیشتر از قبل از همه‌گیری است. بازپرداخت ها از پایین ترین حد خود در طول همه گیری 20 برابر شده است و اکنون دو برابر بالاتر از اوج قبلی خود در سال 2018 است.

به طور شگفت انگیزی، سهامداران مالیات کمتری بر ثروتی که از مالکیت سهام به دست می آورند، نسبت به کارگران شاغل بر دستمزد و حقوق خود پرداخت می کنند. سود سهام و بازپرداخت ها با نرخ های پیوسته پایین تری نسبت به مالیات بر درآمد مشمول مالیات می شوند و به صاحبان دارایی اجازه می دهد ثروت جمع کنند در حالی که مالیات کمتری نسبت به کارگران پرداخت می کنند.

این پرداخت‌ها عمدتاً به نفع ثروتمندترین اعضای جامعه است. تجزیه و تحلیل اخیر توسط Common Wealth نشان می دهد که 1٪ از خانوارها به طور عمده بر مالکیت مستقیم سهام بریتانیا تسلط دارند. این بدان معناست که در حالی که خانوارها با بحران هزینه زندگی دست و پنجه نرم می کنند، سود به دست صاحبان دارایی های ثروتمند هدایت می شود. این وضعیت غیرقابل توجیه است. مالیات بر پرداخت سهامداران باید افزایش یابد تا اطمینان حاصل شود که شرکت ها در زمان بحران اقتصادی ملی، سود را به سرمایه گذاران خود هدایت نمی کنند.

دولت بایدن اخیراً برای تأمین مالی پروژه های انرژی تجدیدپذیر و کاهش کسری بودجه دولت آمریکا، مالیات اندکی بر بازخرید سهام وضع کرده است. تجزیه و تحلیل IPPR و Common Wealth نشان می دهد که اگر دولت بریتانیا از این روند پیروی کند، می تواند سالانه 225 میلیون پوند جمع آوری کند. از سوی دیگر، مالیات «با بادآورده» بر بازخرید سهام می‌تواند تا ۱۱ میلیارد پوند در یک سال افزایش یابد که بیش از نیمی از آن تنها ناشی از بازخرید شرکت‌های شل و بی‌پی است. مالیات بالاتر همچنین شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا سود خود را مجدداً در اقتصاد سرمایه‌گذاری کنند و در این فرآیند رشد، نوآوری و ایجاد شغل را افزایش دهند.

در عین حال، دولت می تواند روزنه هایی را که به سهامداران اجازه می دهد نسبت به کارگران مالیات کمتری بپردازند، ببندد. مطابقت دادن مالیات بر سود سهام با سطح مالیات بر درآمد، سالانه 6 میلیارد پوند افزایش می دهد.

هدف قرار دادن عدم تعادل بین پرداخت های فزاینده سهامداران و کاهش درآمد خانوارها به دولت این امکان را می دهد که بدون بازگشت به ریاضت به حمایت از خانوارها و مشاغل ادامه دهد. این حیاتی است که ما این افزایش دهنده های درآمدی مترقی را بر کاهش هزینه های ناموفق گذشته اولویت دهیم.