با ادامه قهرمانی های بوندسلیگا یونیون برلین، فیشر «دیوانگی» را پشت سر می گذارد | بوندسلیگا

مهرکسی می‌گفت این مدت طولانی دوام نمی‌آورد و نشد. آنها 48 روز را در صدر سپری کردند تا اینکه – بدیهی است – توسط بایرن مونیخ در روز شنبه سقوط کردند. این بار یونیون برلین باید دوم می شد و از عقب می آمد، اما آنها آماده بودند.

آنها حتی در دقیقه هفتم وقت های تلف شده آماده بودند، زمانی که دانیله دوکی ضربه سر را در یک روتین کوتاه کرنر اعمال کرد تا جشن وحشیانه در Alte Forsterei به راه بیفتد و آنها را به صدر جدول لیگا بازگرداند، فقط یک روز بعد و در پایان. بعد از ظهری که در آن به نظر می‌رسید غرور حفظ می‌شود، اما رویاهای بزرگ‌تر در چارچوب واقع‌بینانه‌تری قرار می‌گیرند.

رویاپردازی اما کاملاً هوشیار وضعیت یونیون در حال حاضر است، با هوش و آگاهی بیشتر آنها به آنها کمک می کند تا یک پیروزی دیگر را در این فصل خارق العاده حس کنند. شاید بوروسیا مونشن گلادباخ می توانست با مقداری نمک بویایی اورس فیشر این کار را انجام دهد. کریستف کرامر در مورد نود آف دسته جمعی تیمش در آن ست آخر گفت: “شما فقط باید بیدار باشید.” یونیون در نیمه اول دوم شده بود و بعد از استراحت نیز زمان خود را صرف کرد، اما با گذشت زمان، این احساس رو به افزایش بود که گلادباخ در تلاش برای جلوگیری از افزایش موج است. به نظر می رسید که آنها قبلاً در دقایق پایانی با ضربه سر کریستوفر تریمل در پشت پست به کرنر برخورد کرده بودند، اما در بررسی VAR به دلیل آفساید باریک منتفی شد. با این حال میزبان یک لحظه بزرگ دیگر در آستین خود داشت.

دنیل فارکه، سرمربی گلادباخ، ناله کرد: “ما 70 یا 80 دقیقه خوبی داشتیم.” آنها برای کنترل موقعیت بازی نیازی به انبوهی از قلمرو ندارند. این تنها باشگاهی نیست که خارج از زمین به خوبی مدیریت می شود، بلکه در آن نیز مدیریت می شود. هوش یونیون و سنگفرید شاید حتی از تلاش احساسی مکرر چشمگیرتر باشد.

آن‌ها یکی از آن شب‌ها را در روز پنج‌شنبه سپری کردند و به پیروزی خانگی مقابل براگا دست یافتند تا آنها را در یک مسابقه برای رسیدن به دور حذفی لیگ اروپا، که اولین حضور اروپایی‌شان پس از کریسمس بود، رها کند. کمتر از 72 ساعت بعد اینجا بودند، در همان مکان، همه چیز را دوباره انجام دادند.

تا جایی که چشم کار می کرد قهرمانان بالقوه ای وجود داشتند – دوکی، کوین بهرنز، که شجاعانه گل تساوی را با سر زد و به خاطر مشکلاتش، دروازه بان توبیاس سیپل را به صورت مشت گرفت، جمعیتی که مثل همیشه طرف خود را فراتر از حد خود فشار می آورد. اما برای فیشر روزی بود که حقوقش را بگیرد. او آن را عالی توصیف کرد و از پنج بازیکن تعویضی خود به خوبی استفاده کرد (او مشتاقانه گفت: «همه آنها بازی را به جلو بردند»)، یک طنز جالب وقتی در نظر بگیرید که چه تعداد نگران هستند که گسترش دامنه تغییرات به نفع باشگاه های بزرگتر باشد. فیشر جرأت کرد تا دوتایی عالی خود یعنی شرالدو بکر و جوردن سیباتچئو را که برای رسیدن به یونیون تا اینجای کار بسیار انجام داده اند، کنار بزند و با یک زیربنایی، بهرنز، گلزنی و دیگری، جیمی لولینگ، به برنده، پاداش داده شد.

هیچ یک از آنها مهاجم برجسته در زمین نبودند. آن مارکوس تورام بود که در اولین دوره قوی گلادباخ یک گل باورنکردنی به ثمر رساند و توپ را از روی دروازه بان فردریک رونو به عقب برگرداند و زمانی که توپ را از سمت دیگر برداشت، با یک ضربه سر توپ را به سمت دروازه بان برد. با این حال، ایده تسخیر جادوی اتحادیه در حال گسترش است. اولیور روهنرت، مدیر فوتبال اتحادیه، مجبور شد به شایعه تلاش بارسلونا برای جذب رانی خدیرا در ژانویه در برنامه Lage der Liga بیلد پاسخ دهد. او لبخند زد: “اگر از قبل بتوانیم بازیکنان را به بارسلونا منتقل کنیم، وارد یک دسته کاملاً جدید خواهیم شد.”

البته همه چیز مربوط به مدیریت و برنامه ریزی معقول است، اما هنوز جادویی وجود دارد. فیشر که معمولاً متین بود در پایان نفس نفس زد: «این دیوانگی است. گاهی اوقات، حتی قهرمانان داستان در لحظه جارو می شوند.

نکات صحبت

یک هفته دیگر همان بوروسیا دورتموند. آنها در بیشتر بازی آخر روز شنبه در آینتراخت فرانکفورت در رده دوم بهترین ها قرار گرفتند، در نتیجه 1-1 بد تکان خوردند – و به راحتی می توانستند به 10 نفر برسند و یک پنالتی را در آن لحظه دریافت کنند، ساشا استگمان، داور، برای کریم سوت زد. فشار آدیمی روی جسپر لیندستروم در حالی که می خواست از فاصله نزدیک شوت کند – اما دوباره توسط دوتایی پویا نجات یافتند. جود بلینگهام در اوایل نیمه دوم یک برنده فوق‌العاده را به ثمر رساند، که بقیه آن عمدتاً توسط گرگور کوبل اشغال شده بود و تیم میزبان را دور نگه داشت. ادین ترزیچ در مورد دروازه بانش با درجاتی کم بیان گفت: “ما می توانیم 100٪ روی او تکیه کنیم، اما اگر او کمتر کاری انجام دهد، خوشحال تر خواهیم بود.”

ما هنوز در حال بررسی این هستیم که لایپزیگ چقدر خوب (یا نه) خوب است، اما حداقل در یک چیز روشن هستیم. آنها همیشه در خانه تحت هدایت مارکو رز پیروز می شوند و هفتمین پیروزی متوالی را در ردبول آرنا با مربی جدید خود مقابل لورکوزن به دست آوردند. ژابی آلونسو، ژابی آلونسو، شماره مقابل رز، پس از نمایش بد دیگری به وضوح دستش پر است. لورکوزن از ضربه ایستگاهی به پیرو هینکاپیه که منجر به گل باز کریستوفر نکونکو شد راضی نبود (“هنوز در موردش شک دارم” [it]آلونسو گفت: “اما اکنون زمان گریه کردن نیست”) اما آنها به اندازه کافی خلق نکردند که میزبان را تهدید کند. رابرت آندریچ، هافبک لورکوزن اذعان کرد: “این همان چیزی است که هست.” ما در یک نبرد سقوط قرار داریم.»

آخرین ستاره انگلیسی-آلمانی ما در راه است – برادر کوچکتر Nmecha، فلیکس، اولین تاثیر بزرگ خود را در مرحله بوندس لیگا با یک دبل در پیروزی 4-0 وولفسبورگ مقابل بوخوم گذاشت، بازی که در آن برادر بزرگترش لوکاس (که قبلا آلمانی است. بین المللی، البته) نیز آغاز شد. این زوج در هامبورگ به دنیا آمدند و قبل از عزیمت به نیدرزاکسن در ویتنشاو و در آکادمی منچسترسیتی بزرگ شدند. نیکو کواچ که ثابت کردن فلیکس در پست هافبک – پس از امتحان کردن او در چندین نقطه مختلف – را به خاطر فرم خوبش می‌داند: “او از نظر بدنی پیشرفت کرده است.”

اشتوتگارت زیر نظر مایکل ویمر، با توجه به نقش سرمربی موقت پس از اخراج پلگرینو ماتاراتزو حداقل تا تعطیلات زمستانی، از قدرت بیشتری برخوردار است. او سومین برد خود را در چهار بازی به لطف پیروزی دیرهنگام و دیرهنگام مقابل آگسبورگ به دست آورد – خاطرات فرار عالی روز آخر فصل گذشته را با برنده والدمار آنتون (در پایان حرکتی هیجان انگیز که دفاع راست شروع کرد و به پایان رساند) در مقابل او برانگیخت. Cannstatter Kurve.

وردربرمن به لطف یک گلزن آشناتر به مجموعه دو شکست متوالی پایان داد، با ضربه سر نیکلاس فولکروگ در پنج دقیقه مانده به پایان، در یک بازی متزلزل، هرتا را به پایان رساند و او را در صدر جدول گلزنان بوندسلیگا حفظ کرد.

کلاه بر سر کلن هم که پس از مه آلود شدن بازی پنج شنبه لیگ کنفرانس اروپا در اسلواکو مجبور شدند با کمی استراحت بازی کنند و بقیه آن روز جمعه برگزار می شد. پس از رد تلاش آنها برای تعویق، آنها هوفنهایم را به تساوی 1-1 نگه داشتند که باعث رضایت بیشتر اشتفن بامگارت شد – تیمش بیش از 122 کیلومتر در این مسابقه دوید. بامگارت گفت: «آنها در برابر همه شانس ها جنگیدند.