وقت آن رسیده است که علت از دست دادن مجوز بخت آزمایی ملی توسط Camelot را بررسی کنیم نیلز پراتلی

مناین روش خوبی برای شرکت ها است که هر چند وقت یکبار حسابرسان خود را تغییر دهند، و همین اصل احتمالاً باید در مورد کشورها و مجریان قرعه کشی های ملی اعمال شود. بنابراین بله، می‌توان به طور غریزی از تصمیم غافلگیرکننده کمیسیون قمار برای کنار گذاشتن Camelot استقبال کرد که از زمان راه‌اندازی آن در ۲۸ سال پیش، مراسم قرعه‌کشی ملی داشته است. هیچ شرکتی نباید بخشی از مبلمان شود.

با این حال، گروه چک آلوین، «متقاضی برگزیده» جدید، قول داده است که به روشی متفاوت با Camelot عمل کند؟ این غیرممکن است که بگوییم زیرا کمیسیون در این مرحله اصرار دارد که فرآیند تصمیم گیری خود را مخفی نگه دارد. اطمینان از اینکه فرآیند “عادلانه، باز و قوی” بود، اهمیت زیادی ندارد مگر اینکه جهان خارج بتواند روش شناسی را ببیند.

ما فرض می‌کنیم نکته کلیدی ایده آلوین بود که می‌تواند 38 میلیارد پوند برای اهداف خوب در طول یک دهه مجوز بعدی جمع‌آوری کند، که حتی اگر تورم و رونق بیشتری را در بین بازیکنان در طول سال‌ها امکان‌پذیر کند، در مقایسه با 45 میلیارد پوندی که به دست می‌آید، قابل مقایسه است. کملوت از سال 1994 مدیریت کرده است. اما رقم 38 میلیارد پوندی هنوز توسط کمیسیون تأیید نشده است، زیرا فقط به “افزایش مشارکت” اشاره کرده است.

Camelot احتمالاً قول داده است که بازی خود را از نظر مبالغ جمع آوری شده ارتقاء دهد، همانطور که سایر پیشنهاد دهندگان انجام خواهند داد. پس چگونه کمیسیون درباره اعتبار لاف های مختلف قضاوت کرد؟ به ما گفته نشده است.

مقداری از پارانویا از طرف کمیسیون احتمالا قابل بخشش است زیرا قرارداد برای دارنده آن سودآور است (کاملوت که متعلق به یک صندوق بازنشستگی کانادایی است، در هر دو سال گذشته 78 میلیون پوند سود پس از مالیات کسب کرده است) و چالش های قانونی ممکن است و شاید محتمل باشد. با این وجود، فکر کردن به خرید نیمه عمومی دیگری با چنین سطوح حداقلی از افشای زمانی که برنده اعلام می شود، دشوار است.

آلوین گروهی قابل توجه از بزرگان کسب و کار و جمع آوری کمک های مالی را به رهبری سر کیت میلز، گورو المپیک 2012 جمع آوری کرده است، اما بدیهی است که شرکت برای برنده شدن باید موانع بالاتری را برطرف می کرد. کمیسیون باید کار خود را شل کند و به یاد داشته باشد که بازیکنان لاتاری علاقه مند هستند که چه کسی و چرا نمایش را اجرا می کند. شفافیت بیشتری لازم است.

ممنوعیت صادرات کالاهای لوکس روسیه در بریتانیا به سختی تغییر دهنده بازی است

هر تحریم جدید کمک می کند، اما، اجازه دهید واضح بگوییم، ممنوعیت بریتانیا برای صادرات “کالاهای لوکس سطح بالا” به روسیه (تعریف دقیق هنوز مشخص نیست) تغییر دهنده بازی نیست. آخرین به روز رسانی ماهانه وزارت بازرگانی در مورد اندازه تجارت بریتانیا و روسیه قبلاً حاوی اعداد کمی در طرح بزرگ صادرات بریتانیا بود.

مجموع صادرات بریتانیا به روسیه در 12 ماه منتهی به پایان سپتامبر 2021 بالغ بر 4.3 میلیارد پوند بود که 2.6 میلیارد پوند آن کالا بود. خودروها، که بزرگترین مشارکت کننده با 386 میلیون پوند است، تحت پوشش قرار خواهند گرفت، یکی فرض می کند، اما محصولات دارویی، که در لیست بعدی قرار دارند، احتمالاً نخواهند بود. در هر صورت، ضربه متمرکز به تجارت در بیست و ششمین بازار صادراتی بریتانیا که تنها 0.7 درصد از کل صادرات بریتانیا را تشکیل می دهد، قابل تحمل است.

به طور مشابه، اعمال تعرفه های 35 درصدی اضافی بر 900 میلیون پوند واردات نیز باید در چارچوب مورد بررسی قرار گیرد. مجموع واردات کالاهای روسی بریتانیا در همین دوره 12 ماهه به 10.8 میلیارد پوند رسید. هیچکدام از آنها نمی‌تواند تأثیر تعرفه‌ها را کم‌اهمیت جلوه دهد، به‌ویژه کشورهایی که حجم صادرات بیشتری به روسیه دارند. تاثیر خواهد داشت. اما، از دیدگاه صرفاً بریتانیا، انجماد دارایی‌ها بر الیگارشی‌ها رویداد اصلی باقی می‌ماند.

شرکت های دخانیات بریتانیا روسیه را رها می کنند. بیایید امیدوار باشیم که دیگران نیز از این روند پیروی کنند

شرکت‌های بریتانیایی که در روسیه فعالیت می‌کنند موضوع متفاوتی هستند و در اینجا، قابل تحسین، حرکت دیگری است. Imperial Brands، شرکت سیگار JPS و Gauloises، به دنبال “انتقال منظم تجارت ما” است، که احتمالاً به معنای واگذاری آن به یک اپراتور محلی است که از 1000 کارمند مراقبت می کند.

هیچ تعجبی در این تصمیم وجود ندارد زیرا امپریال قبلاً تولید را به حالت تعلیق درآورده بود و بریتیش امریکن توباکو، یکی از اعضای FTSE 100، پس از بازنگری سریع در هفته گذشته، به این نتیجه رسید که خروج کامل تنها راه معتبر است.

اما باز هم امید است که چنین نمونه هایی در خارج از کشور کپی شود. JTI، زیرمجموعه اصلی ژاپن توباکو، و گروه آمریکایی PMI، که مارلبرو و سایر برندها را در خارج از ایالات متحده می فروشد، هنوز در نیمه راه هستند.

هر دو سرمایه گذاری جدید در روسیه را به حالت تعلیق درآورده اند و روسیه در مورد “کاهش” عملیات تولید صحبت کرده است، اما این اقدامات با اقداماتی که اکنون توسط رقبای بریتانیا انجام می شود مطابقت ندارد. محاسبه باید یکسان باشد: عوارض تنباکو مستقیماً به خزانه کرملین سرازیر می‌شود، بنابراین دلایلی برای ترک وجود دارد.