گل بنتانکور در زمان مصدومیت، پیروزی بازگشت اسپرز در بورنموث را تکمیل کرد لیگ برتر

تسکین؟ شادی؟ در نهایت یک عروسک مناسب از هر دو. تعیین فصل شاید طولانی باشد، اما این پیروزی، یا حداقل شیوه آن، مطمئناً می تواند آینده نزدیک تاتنهام را شکل دهد.

دو در قرمز نزدیک به ساعت، سومین شکست متوالی لیگ – و همراه با آن یک پایان بد برای 10 روز تنبیه کننده – اشاره کرد.

سپس روحیه، مبارزه ای که آنتونیو کونته مدت هاست خواستار آن بود، به وجود آمد. ابتدا رایان سسنیون، سپس بن دیویس و در نهایت رودریگو بنتانکور، بازیکن تعویضی، مداخله کردند. در زمان اضافه شده، دومی با آرامش از گوشه نوزدهم به خانه هدایت شد.

کونته که هنوز از ناامیدی روز چهارشنبه در زمان مصدومیت مقابل اسپورتینگ لیسبون نگران بود، برای مدت کوتاهی در تونل ناپدید شد. او گفت: «فکر می‌کردم با دو گل مردود ظرف چند روز ممکن است دچار حمله قلبی شوم. بنابراین من آرام ماندم و منتظر تصمیم داور بودم.

همه چیز خوب بود و آنچه که ممکن بود پس از بازی موجی از عذرخواهی از طرفداران میهمان باشد، به جشنی متحد تبدیل شد.

تاتنهام باید به روند نگران کننده خود در شروع دیرهنگام توجه کند و عملکرد تیمی که به شدت چرخش داشت، نگرانی ها در مورد عمق تیم را کاهش نداد. با توجه به اواسط هفته در مارسی، نیمی از تغییرات شامل غیبت اریک دایر در ترکیب اصلی برای اولین بار در این فصل بود، بنتانکور در ابتدا یک فیلم تماشایی دریافت کرد و کریستین رومرو به طور کلی کنار رفت.

کونته قمار کرد و تقریباً نتیجه داد. این حواشی است که به این معنی است که سؤالات می توانند یک روز دیگر منتظر بمانند. نهمین و آخرین دیدار تاتنهام در اکتبر جنون آمیز باعث می شود که آنها در جایگاه سوم باقی بمانند.

کونته گفت: «نمی‌خواهم به روحیه‌ام فکر کنم اگر این بازی را باختیم. این یک برد حیاتی برای ما بود، به خصوص بعد از دو باخت. بعد از نیمه اول به بازیکنان گفتم که باید مسئولیت را بر عهده بگیرند. سپس با میل به صدمه زدن به حریف شروع کردیم به بازی با بدجنسی. من در چشمان بازیکنانم دیدم که تصمیم گرفتند این بازی را ببرند.»

ناامیدی بورنموث در سومین شکست متوالی در لیگ محسوس بود. گری اونیل گفت: “من واقعاً از اینکه پسرها این همه تلاش کردند اما هیچ نتیجه ای از آن نگرفتند ناامید شدم.”

دو گل کیفر مور بورنموث را شکوفا کرد. شماره 9 ولز زمانی درخشید که معادل انگلیسی ممکن بود انتظار داشت که از یک رزرو ناامید موثرتر باشد.

در دقایق ابتدایی مور بدون علامت، گوشه لوئیس کوک را به سمت تور پشت بام هدایت کرد. علامت هشدار؟ قطعا. تاتنهام تنبل بود. بورنموث تیز و تیز بود. کم مالکیت، بله. اما آنها یک حس هدف و شکل نیز داشتند.

گنجاندن مور به دومینیک سولانکه اجازه داد تا عمق بیشتری پیدا کند. سولانکه در پشت یک کمپین تبلیغاتی 30 گلی در این فصل نقش مکمل را با موفقیت پر کرده است.

در حالی که او یک پاس گل دریافت نکرد، بازکننده مور ساخته او بود. در نیمه راه، اولین لمس سولانکه، دیویس را به سمت داخل چرخاند، قبل از اینکه دومین لمس او، مارکوس تاورنیه را به سمت بیرون بفرستد. مرکز تاورنیه برای اولین بار به گوشه ای رفت.

36 دقیقه طول کشید تا اولیور اسکیپ اولین تلاش تاتنهام را روی دروازه به ثبت رساند. لحظاتی بعد ارسال خطرناک سون هیونگ مین توسط مارکوس سنسی به سمت میله خودش فرستاده شد. این یک مداخله حیاتی با صف کشیدن مهاجمان بود.

اندکی پس از استراحت، آسمان و حال و هوای کونته بیشتر تاریک شد. مور دوباره منبع بدبختی بود، قاب 6 فوتی 5 اینچی خود را خم کرد و شجاعانه با صلیب تازیانه عالی آدام اسمیت روبرو شد.

اما با برهنه شدن و آماده بودن سواره نظام کونته، سسنیون کسری را به نصف کاهش داد. تاورنیه چشم بسته بود. پاس پیر-امیل هویبیرگ بسیار دقیق بود. و کریس مفام، مارک تراورز را شکست داد.

دایر و بنتانکور آمدند. سپس ایوان پریسیچ آمد که گوشه چرخشی او توسط دیویس روبرو شد. تراورز که برای اولین بار از زمان ارسال 9 در آنفیلد شروع به کار کرد، مقصر بال زدن بود. اونیل بدون اشاره به انگشت گفت: “خطایی وجود داشت که قابل اجتناب بود.” همه مربع و 17 دقیقه باقی مانده است.

کونته بدن های سفید را به جلو ترغیب کرد. Højbjerg باریک خم شد. بورنموث فکر می کرد که آنها را حفظ کرده است. بنتانکور در غیر این صورت تصمیم گرفت.

برای اسپرز توجه به سرعت از رقابت فصل آینده لیگ قهرمانان اروپا به مسابقه فعلی تبدیل می شود. و احتمالاً با بازگشت دژان کولوسفسکی در جنوب فرانسه تقویت خواهند شد. او در حال دویدن شاتل های قبل از مسابقه دیده شد.

کونته به زودی یک سال حضور در تاتنهام را جشن می گیرد. او فقط یک هدیه میل می کند. این “برنده” باید به ما شور و اشتیاق بدهد تا به مارسی برویم تا در فینالی که برای ما خواهد بود بازی کنیم.”