حضور در رقابت های لیگ برتر نشان دهنده پیشرفت این تیم آرسنال است | انبار مهمات

تیاین مسابقات اغلب وابسته به لحظات تکی است – یا حداقل خاطرات ما از آنها، روایت هایی که برای پردازش آنها می سازیم. تکل نخوردن استن کولیس، تفسیر غیرمعمول ری تینکلر از آفساید، ضربه سر استیو بروس، شکست 4-3 نیوکاسل در آنفیلد، پایان سرخیو آگوئرو، پرش ریاض محرز توسط نیکلاس اوتامندی – به یاد آوردن لحظات فوق‌العاده و شگفت‌انگیز بسیار نشاط‌آورتر است. قهرمانان و شروران، به جای در نظر گرفتن جاروهای بزرگ جبر اقتصادی. شایعات و اهداف بیشتر از تحلیل های مارکسیستی سرگرم کننده هستند.

منچسترسیتی تقریباً به طور قطع قهرمان لیگ برتر خواهد شد و آنها این کار را به خاطر مجموعه بازیکنان بزرگی که زیر نظر یک مربی بزرگ جمع شده اند، انجام خواهند داد که همه توسط ابوظبی به عنوان بخشی از استراتژی ژئوپلیتیک گسترده کشورهای نفت و گاز خلیج فارس تامین می شود. . یا اگر تاریخ خود را بیشتر رویداد محور ترجیح می دهید، ممکن است لحظه کلیدی این کمپین قبلا اتفاق افتاده باشد.

هفته قبل، آرسنال قرار بود با منچسترسیتی دیدار کند، اما در عوض باید یک بازی لیگ اروپا را مقابل PSV آیندهوون انجام می داد که پس از مرگ ملکه به تعویق افتاده بود. آرسنال با هفت برد متوالی بیداد می کرد. آنها در دو بازی قبلی خانگی خود تاتنهام و لیورپول را شکست داده بودند. حال و هوای آن دو بازی شاید بهترین جوی بود که تا به حال در ورزشگاه امارات داشته است (که صحبت از استراتژی ژئوپلیتیکی کشورهای نفت و گاز خلیج فارس است). یک حس واقعی حرکت وجود داشت.

سیتی به تازگی به لیورپول باخته بود، بازی ای که در آن ناکامی آشنای تیم های پپ گواردیولا در مقابل توپ هایی که پشت خط دفاعی بالا بازی می کردند، آشکار شد. خود گواردیولا کمی مضطرب به نظر می رسید. شاید با توجه به اینکه دو بازی از لیگ قهرمانان اروپا در لیگ قهرمانان اروپا پیشرفت کرده بودند، آمار کمی گمراه کننده است، اما با این حال، سیتی در هیچ یک از سه بازی آخر خارج از خانه خود قبل از سفر به لستر نتوانست گلزنی کند. یک مکانیسم معمولاً بیش از حد قابل اعتماد.

واقعیت این است که سیتی ممکن است آرسنال را شکست داده باشد و این کار را راحت انجام داده باشد، اما آرسنال در خطر است که همیشه از این احتمال ناراحت شود. چه می شد اگر سیتی سر و صدا پیدا می کرد؟ چه می شد اگر گواردیولا که از احتمال دویدن بوکایو ساکا، گابریل ژسوس و گابریل مارتینلی در پشت خط دفاعی سیتی نگران شده بود، یکی از امواج مغزی تاکتیکی معکوس خود را داشت؟ چه می شد اگر آرسنال در بازی های خانگی متوالی سومین تیم Big Six را شکست می داد و برتری خود را در بالای جدول به هفت امتیاز افزایش می داد؟ ناگهان فضای تنفسی وجود داشت، یک پیشروی قابل توجه برای محافظت تا زمان استراحت برای جام جهانی، سپس یک شارژ 23 بازی برای خط با یک ضربه سر معنی دار.

همانطور که بود، آرسنال PSV را شکست داد تا حداقل یک جایگاه پلی آف در لیگ اروپا را به دست آورد، اما پس از برتری خارج از خانه مقابل ساوتهمپتون، پس از پایان نیمه خسته به نظر می رسید. شاید خیلی نباید در شکست پنجشنبه مقابل PSV خوانده شود، اما این یک عملکرد ضعیف دیگر از تیمی بود که خیلی از ترکیب استاندارد لیگ فاصله نداشت.

قبل از بازی های آخر هفته، برتری دو امتیازی پس از 11 بازی بود و با توجه به اینکه آرسنال یکشنبه آینده به چلسی می رود (پس از جدال لیگ اروپا با اف سی زوریخ)، که به راحتی می توانست تا زمان شروع جام جهانی از بین برود. در اسطوره آرسنال، این می تواند تبدیل به یک قهرمانی از دست رفته به دلیل زمان مرگ ملکه شود.

در مورد استانداردهایی که سیتی تعیین کرده است، می گوید که یک مسابقه به تعویق افتاده می تواند چنین باری را تحمل کند، که تساوی در ساوتهمپتون می تواند درون نگری غم انگیزی را برانگیزد. منچسترسیتی چنان نیروی بی امان است، حس این است که هیچ فرصتی را نمی توان از دست داد، که همه چیز باید برای هر رقیب درست پیش برود. حال و هوا از قبل تغییر کرده است.

با این حال، آنچه آرسنال در این فصل انجام داده است، قابل توجه است. چهار تیم قبلی که در 9 بازی از 10 بازی اول خود پیروز شده بودند، به کسب عنوان قهرمانی ادامه دادند. تساوی در ساوتهمپتون پس از 13 پیروزی در 14 بازی قبلی آرسنال رقم خورد. از نظر تاریخی، اینها چهره های شگفت انگیزی هستند. تنها در عصر بسیار مدرن است که آنها برای رقابت در صدر لیگ ضروری به نظر می رسند.

اما به همین ترتیب، آرسنال نمی تواند به سادگی شانه بالا انداخته و ادامه دهد. همانطور که میکل آرتتا اذعان کرد در آن نیمه دوم در سنت مری هشدارهایی درباره خستگی وجود داشت. او گفت: «ما تمام کارهای ساده را به درستی انجام ندادیم. فواصل در موقعیت‌های توپ خیلی دور بود، ما در مناطق بسیار خطرناک و بدون فشار زیاد توپ‌های ساده زیادی را از دست دادیم – بازی بازتر می‌شود و انتقال‌های بیشتری وجود دارد و شما خسته هستید.

اینجاست که موضوع اندازه تیم و توانایی مالی سیتی اهمیت پیدا می کند. قبل از بازی یکشنبه در خانه ناتینگهام فارست، هفت بازیکن آرسنال بیش از 900 دقیقه در لیگ این فصل بازی کرده بودند، در حالی که تنها سه بازیکن از سیتی قبل از بازی خود در لستر این بازی را داشتند.

سیتی به سادگی گزینه های بیشتری برای چرخش دارد تا به بازیکنان استراحت بدهد. در هر بازی لیگ این فصل، آرسنال با سه تیم جلویی ساکا، ژسوس و مارتینلی شروع کرده است. درست است که اگر امیل اسمیت رو نیازی به جراحی کشاله ران نداشت، چرخش بیشتری وجود داشت، اما گزینه های کمی وجود دارد: ادی نتیا گزینه مفیدی در لیگ اروپا است، اما دلیلی وجود دارد که تمام 11 بازی او در لیگ در این فصل مربوط به این باشد. نیمکت

و اینجاست که کمی زمینه مهم است. فوتبال عادت دارد که انتظارات را بر اساس عملکرد خوب در ابتدای فصل بالا ببرد، بنابراین عده ای بودند که دو مقام پنجمی پیاپی لستر را ناامیدکننده می دانستند تا یک دستاورد مهم. در ژوئیه، آرسنال چه فصلی را به عنوان یک فصل خوب در نظر می گرفت؟ با توجه به اینکه ممکن است Big Six در آستانه گسترش به یک Big Seven (یا شاید واقع بینانه تر، سیتی به علاوه یک Big Six) باشد، صعود به لیگ قهرمانان یک دستاورد است.

شش فصل است که آرسنال بیش از 70 امتیاز کسب کرده است. آنها در حال حاضر 28 دارند. آنها ممکن است محتمل ترین رقبای سیتی در لیگ برتر باشند، اما تعداد کمی فکر می کردند که آنها قادر به قهرمانی هستند. و اکنون هر اتفاقی بیفتد، این معیاری است که باید آنها را مورد قضاوت قرار داد. اگر از بین نمی رفتند فوق العاده می شد. اصلاً حضور در مسابقه پیشرفت است: برای شکست در آن، نباید احساس شرمندگی وجود داشته باشد.