از بین بردن جواهر معماری خود راهی خنده دار برای نشان دادن عشق به میراث است، M&S | کاترین بنت

‘Est 1884». به لطف یادآوری های دقیق، به طور گسترده درک شده است که داستان مارکس و اسپنسر تقریباً همان جایگاهی را در تاریخ و محبت های ملی دارد که تودورها و جنگ جهانی دوم دارند. در غیاب هنری هشتم یا چرچیل، این برند با شخصیت کارتونی بی گناه/شیرینی صورتی، پرسی پیگ که مشتریان تشویق می شوند او را نمادین بدانند، کنار می آید.

این فروشگاه دارای یک وب سایت میراث با جدول زمانی محترمانه است و در لیدز، یک آرشیو درخشان (برخلاف رقبای آن) که “تاریخ طولانی” آن را منعکس می کند و به عنوان مثال، سوتین های اولیه، ست های چای و بسته بندی های قدیمی را در خود دارد. بنابراین، می‌توانیم مطمئن باشیم که اگر شرکت مجوز تخریب ساختمان شاخص خود در خیابان آکسفورد را دریافت کند، بخشی از این میراث دور ریخته شده در دسترس خواهد بود و با احترام نگهداری می‌شود. برای مورخان این شرکت سخت‌تر است که بدون به خطر انداختن ادعاهای گزاف آن در مورد ارزش‌های برتر اخلاقی، زیست‌محیطی، فرهنگی و اجتماعی در مورد اینکه چگونه حق خود را برای درهم شکستن آن در وهله اول توجیه می‌کند، سخت‌تر باشد.

این طرح ابتدا در سال گذشته توسط شورای شهر (محافظه کار آن زمان) وست مینستر تصویب شد. مایکل گوو، منشی جوامع، آن را فراخواند و تحقیقات برنامه‌ریزی اکنون می‌شنود که چرا M&S فکر می‌کند باید اجازه تخریب خانه سنگ‌پوش پرتلند زیبا، Orchard House را که در بخشی از خیابان آکسفورد قرار دارد، هنوز در مقابل خود ایستاده است. شیرینی فروشی های بدجنس این ساختمان تقریباً یک قرن پیش برای تکمیل سلفریج‌های مجاور و بزرگ‌تر، که اکنون درجه II* فهرست شده، طراحی شده است. انجمن قرن بیستم آن را به عنوان “همسایه بازیگوش و احترام آمیز” توصیف می کند.

Orchard House از حمله رعد اسا جان سالم به در برد، از جمله یورش عظیمی که جان لوئیس را نابود کرد، اما اکنون خود را در شرایطی می بیند (طبق یک ویدیوی شرکت که احتمالاً قرار است متقاعد کننده باشد) “برای موقعیت تاریخی خیابان آکسفوردش مناسب نیست”. M&S می خواهد “نزدیک به 100 سال در طاق” خود را با خراب کردن Orchard House و الحاقات آن جشن بگیرد. طرح آن توسط مالکان جدید Selfridges که در تایلند و اتریش مستقر هستند، از همان جایی که ارزشش را دارد، تأیید شده است. جایگزینی برنامه‌ریزی‌شده، مجموعه‌ای از شیشه و فولاد تاسف‌آور است که طبقات بیشتر روی یک نوع درب برآمده انباشته شده است که مسلماً می‌تواند در دبی یا یکی از غم‌انگیزترین مراکز خرید خارج از شهر ما عالی به نظر برسد. یعنی همان‌طور که انجمن قرن بیستم در نامه‌ای مودبانه به M&S «بی شخصیت و نامشخص» می‌گوید.

حتی اگر این طرح زشت نبود، هزینه آن در انتشار کربن همچنان، همانطور که شاهدان متخصص و معترضان نشان داده‌اند، از نظر زیست‌محیطی غیرمسئولانه و یک سابقه وحشتناک خواهد بود. M&S می‌توانست، اگر تصمیم می‌گرفت طبق گفته‌های قبلی خود در مورد پایداری زندگی کند (“زیرا طرح B وجود ندارد”)، به دنبال یک مقاوم‌سازی جامع می‌رفت. در عوض، انتظار می‌رود تخریب و ساخت جدید کمتر از 40000 تن CO₂ آزاد کند – مجوز شورایی که وضعیت اضطراری آب و هوایی را اعلام کرده بود. این طرح نه‌تنها با تعهدات دولت در مورد صفر خالص ناسازگار است، بلکه مشتریان متوجه شده‌اند که این طرح به‌طور چشمگیری در تضاد است، با افیوژن‌های شرکتی که تنها در سال 2021 تقویت شد. M&S در گزارش سالانه خود به چشم می خورد. “انجام کار درست در طبیعت ما و به عنوان یک شرکت در ارزش های ما است.”

شاید انجام کار درست خیلی عمیق بود، عملاً تا حدی نامرئی، تا کسی متوجه شود که آخرین استدلال شرکت برای تخریب خانه باغ، که در افتتاحیه تحقیق پخش شد، کاملاً تهدیدآمیز به نظر می‌رسید. راسل هریس کی سی که نماینده M&S بود، گفت که در صورت خنثی شدن آن را کنار می کشد و استعفا می دهد و هشدار داد – این فقط یک تهدید نیست، بلکه یک تهدید مارکس و اسپنسر است – درباره عواقب فاجعه بار. او گفت که هیچ خرده فروش دیگری وارد عمل نمی شود. “بدون M&S در این مکان – و [we] در صورت عدم موفقیت برنامه ترک خواهد شد – کاهش این ناحیه از مرکز به طرز چشمگیری تسریع خواهد شد. فهمیدن?

این – همانطور که با شماره مقابل هریس در سازمان میراث بریتانیا نجات دهید، که کمپین علیه طرح M&S را رهبری کرده است – اشاره شد – “نگرش سازنده یک خرده فروش اختصاص داده شده به پایداری، حفاظت از میراث و موفقیت آینده آکسفورد استریت” نبود.

در واقع، از زمانی که با مقاومت در برابر توسعه خود مواجه شد، واکنش مارکس و اسپنسر به طرز عجیبی در تضاد با تعهد پرسیش دوست داشتنی اش – «افزایش زندگی» ظاهر شد. هر روز» – به شهروندی خوب. به عنوان مثال، زمانی که گوو خواستار توسعه مجدد شد، سازندگان پرسی این تصمیم را “بی اساس” توصیف کردند. گوو متهم به “مقام سیاسی” بود که “اثری دلخراش برای بازسازی در سراسر کشور” داشت. بخش او M&S را به دلیل بیانیه “ناامید کننده و گمراه کننده” مورد سرزنش قرار داد.

ممکن است فکر کنید، اشاره ای دیگر به سنگ های سفالی در انتخاب راسل هریس برجسته توسط شرکت وجود داشت – مجله برنامه ریزی «پادشاه طرح‌های ساختمان‌های بلند پیچیده و بحث‌انگیز در مرکز لندن» – برای بیان مجدد بیزاری خود از دخالت برنامه‌ریزی. اگر مشتریان هریس نسبتاً اخیراً موفق به دریافت تأییدیه (از همان بازرس تحقیق) برای فیلم وحشتناک «لاله» و «منحنی چیزویک» شده‌اند که کمتر وحشتناک است، وکیل نقش خود را در ساختن «واکی تاکی» می‌پذیرد. “این چه لعنتی است؟”، همانطور که مردم معمولاً به ساختمانی می گویند که یونسکو و میراث انگلیسی بیهوده با آن مخالفت کردند، پس از آن برنده جام Carbuncle شد و مرتباً از آن به عنوان یکی از منفورترین ویژگی های خط افق لندن یاد می شود.

فرض کنید هریس با استدلال‌های خیره‌کننده‌اش در برابر حفظ موفق شود، به عنوان مثال «در یک دنیای ایده‌آل، انقلاب صنعتی رخ نمی‌داد»، این امکان وجود دارد که پروژه M&S راه خود را برای تکمیل قلدری کند. این یک حمله غیرقابل بخشش به آب و هوا و همچنین در یک بخش ارزشمند از خیابان آکسفورد خواهد بود، که مسلماً یک پیروزی برای ارعاب است – اما تماشای این برند که با افتخار طرفدار میراث فرهنگی است (1884) که تلاش می‌کند راه خود را به جلو ببرد، می‌تواند کمی سرگرمی باشد. نه تهدید آمیز، اما اگر با ساخت جدید پیش برود – شاید بتوان آن را “خوک” نامید – خانه باغ تنها چیزی نیست که تخریب می شود.