یک قدم به عقب بردارید و از افرادی که در فوتبال کارهای بسیار خوبی انجام می دهند جشن بگیرید | فوتبال

بآری گلندنینگ و من یکشنبه گذشته در TalkSport بودیم و در مورد این حقیقت که تعدادی از هواداران ناتینگهام فارست روز قبل برای هواداران لیورپول آهنگ “همیشه قربانیان” خوانده بودند صحبت می کردیم. پیشنهاد خواندن ترانه‌هایی درباره تراژدی و مرگ، بحث برانگیز نیست.

اما قبل از اینکه تبلیغات را قطع کنیم، تعدادی از طرفداران Forest با هم تماس گرفتند. پل: “در 33 سال ما از افرادی که می‌توانند در مورد هواداران لیورپول هر مزخرفی بگویند به افرادی تبدیل شده‌ایم که اصلاً نمی‌توانند از آنها انتقاد کنند.” مایکل: “این مطلب خوانده نمی شود، اما تو دروغ می گویی، ما چیزی درباره هیلزبورو نخوانده ایم.” همانطور که دیوید اسکوایرز این هفته بسیار زیبا نشان داد، واقعاً می توانست آنها باشند.

یکی دیگر از هواداران پیام داد: “اما طرفداران لیورپول که درباره مونیخ می خوانند چطور؟” خب معلومه اما جدا از این، آیا این عزم برای دفاع از تیم خود به هر قیمتی چیز جدیدی است؟ یا آنهایی که قادر به قضاوت عینی باشگاه خود نیستند کسانی هستند که بلندترین فریاد می زنند و اکنون توسط رسانه های اجتماعی مسلح شده اند؟ این وسواس در برنامه ها بسیار خسته کننده است و دلیل دیگری برای زیر سوال بردن ایمان شما به بازی است.

ما الان چه چیزی را تماشا می کنیم؟ باشگاه‌های متعلق به کشورهایی که در آن تبعیض قابل توجهی علیه زنان وجود دارد و همجنس‌گرایی غیرقانونی است و تقریباً منابع بی‌نهایتی را به یک لیگ ناهموار می‌ریزد. بازیکنی که به ظن تجاوز به عنف وثیقه گرفته شده به بازی خود ادامه می دهد، در حالی که طرفداران در زمین یکصدا درباره فجایعی که هواداران مخالف جان خود را از دست دادند و آنهایی که آنلاین بودند از هر بازیکن غیرسفیدپوست که کوچکترین اشتباهی مرتکب می شود سوء استفاده نژادپرستانه می خوانند. بازرگانان نامناسب برای خرید باشگاه‌های لیگ پایین‌تر و سلب دارایی‌های آن‌ها، آزمون‌های تناسب اندام و افراد مناسب را پشت سر می‌گذارند. قبل از اینکه توجه خود را بر قطر متمرکز کنیم، جایی که هزاران کارگر مهاجر از زمان اهدای جام جهانی توسط فیفا به این کشور در سال 2010 جان باختند.

ناامید نشدن سخت است. اما حتی اگر قرار باشد فوتبال توسط افرادی اداره شود که بهترین منافع را در دل ندارند، آیا می‌توانیم هسته‌های امید کافی در تاریکی پیدا کنیم؟ این هفته در توییتر نمونه هایی از افراد حاضر در بازی را پرسیدم – باشگاه ها، بازیکنان، هواداران، هرکسی که کار خوبی انجام می دهند، هرچند کوچک. با تشکر از کسانی که در مورد مردمی که زباله ها را جمع می کنند تا از فوتبالیست هایی که به دنبال پناهندگی سیاسی هستند، پاسخ دادند. جامع نیست و برنده پولیتزر نخواهد شد. ممکن است کمی آن را پیدا کنید، اما در اینجا لیستی بدون ترتیب خاصی وجود دارد که ممکن است ایمان شما را به مدت پنج دقیقه بازگرداند:

افراد زیادی با هم تماس گرفتند تا در مورد کار خستگی ناپذیر طرفداران حمایت از بانک های غذا صحبت کنند: نیوکاسل، اورتون، برنلی چند مورد را نام ببرند.

لویس اولین باشگاه برابر جنسیتی در جهان است. بردلی پریچارد هافبک آنها یک باغ اجتماعی را اداره می کند.

ملبورن ویکتوری از زمانی که طالبان بازگشته اند و آنها از کشور فرار کرده اند میزبان و هزینه های تیم زنان افغانستان را پرداخت کرده است.

Witham جلسات هفتگی Soccability را برای افرادی که نیازهای اضافی برای بازی فوتبال و معاشرت دارند بدون هیچ هزینه ای برای آنها یا والدینشان برگزار می کند.

رئیس براکنل در حال خرید 50 بلیت از محل تخصیص بازی جام حذفی مقابل ایپسویچ است تا به خانواده های در حال مبارزه بدهد.

نوریچ اسپانسر شرط بندی را به دلیل نامه ها و شکایات هواداران لغو کرد.

مالک لستر، Khun Top، یک میلیون پوند به بخش نوزادان خیریه بیمارستان های لستر در ماه می اهدا کرد.

شهر بریستول در هر سفر دور به یک بانک مواد غذایی یا سرپناه بی خانمان کمک مالی می کند.

ساندرلند با Spacehive، یک موسسه خیریه بهداشت روان محلی، همکاری کرده و به مقابله با برخی از بالاترین نرخ‌های خودکشی مردان در این کشور کمک می‌کند.

شاید هفته گذشته دنی اینگز را با هدفون در حال بیرون رفتن از پارک ویلا دیده باشید. او از برنامه ناتوانی باشگاه به رایلی ریگان پیوست که برای محافظت از او در برابر سر و صدای جمعیت، محافظ گوش پوشیده بود. در همان بازی، اولی واتکینز به دنبال یک هوادار معلول جوان برنتفورد به نام وودی پس از اتمام وقت رفت و با او در ضربات پنالتی در زمین بازی کرد.

پاسخ‌های زیادی در مورد تمجید از کار یاسر صوفی، مدیر ادغام و توسعه بلکبرن وجود داشت، که کارهای زیادی برای ادغام هواداران از هر زمینه‌ای در باشگاه انجام می‌دهد، از جمله برگزاری نماز در زمین در ماه رمضان برای هواداران مسلمان.

آرسنال، نیوکاسل، برنتفورد و بسیاری از باشگاه های دیگر محصولات بهداشتی رایگان برای زنان ارائه می دهند.

گروهی از هواداران جوان ویگان این هفته به Canal & River Trust در جمع آوری زباله در بخش ورزشگاه از کانال کمک کردند.

پلیموث با پروژه 35 برای حمایت از کودکانی که در جامعه محلی در فقر زندگی می کنند همکاری می کند و هدف آن کاهش این رقم است.

دو برند اخیر Hearts با Save the Children و اکنون MND اسکاتلند بوده است.

مانی سینگ، طرفدار گرگ‌ها، کارهای خیریه شگفت‌انگیزی برای Dementia UK انجام داده است: پیاده‌روی، فروش سمبوسه‌های خانوادگی و حمایت از بازیکنان محلی.

یکی از طرفداران کمبریج اپلیکیشنی به نام Picturepath ساخته است که می تواند توسط افراد مبتلا به اوتیسم و ​​نیازهای خاص برای کمک به آنها در روزهای مسابقه استفاده شود. این توسط چندین باشگاه EFL استفاده شده است.

آلن سن ماکسیمین همه اسباب بازی ها را از یک مغازه اسباب بازی فروشی برای بچه ها در نیوکاسل خرید.

تیم پزشکی برایتون جان هفت هوادار را در آمکس نجات داده است. سه شنبه گذشته، آنها باب، یکی از هواداران ناتینگهام فارست را که درست قبل از مسابقه دچار حمله قلبی شده بود، نجات دادند.

Kings Langley با Druglink همکاری کرده و فرصت‌های داوطلبانه را برای کاربران خدمات، آموزش در مورد مصرف مواد مخدر به بازیکنان جوان فراهم می‌کند و به کاهش انگ به کسانی که در حال بهبودی هستند کمک می‌کند.

بالاخره راب میسون برایم نامه نوشت. کاری که منچسترسیتی در ماه می پس از مرگ خواهر 14 ساله‌اش در ماه مارس برای پسرم انجام داد، در تاریک‌ترین زمان‌ها نشاط‌آور بود. پسرش بن بیش از 100000 پوند برای خیریه های سلامت روان جمع آوری کرده است از زمانی که خواهرش جان خود را از دست داده است. او پس از بازی با ویا در فصل گذشته دعوت شد تا مدال ها و جام را به بازیکنان بدهد.

همیشه اتفاقات خوبی در جریان است، داوطلبان زیادی از پایه تا اوج بازی – که اکثر آنها کاملاً ناشناخته هستند. این باعث شد تا کمی احساس بهتری نسبت به ورزشی داشته باشم.

مکس راشدن هزینه این ستون را به پناهگاه بی خانمان‌هایی که در آن کار می‌کرده به Shelter From the Storm اهدا کرده است. دهه گذشته، اگرچه او دوست ندارد در مورد آن صحبت کند و این روزها رفت و آمد را دشوارتر می یابد.