بارسلونا تحقیر شد، به لیگ اروپا سقوط کرد و سپس مغلوب بایرن شد | لیگ قهرمانان

بازیکنان بارسلونا زیر جایگاه در نیوکمپ نشستند و پایان دوره لیگ قهرمانان خود را تماشا کردند، سپس به زمین دویدند و برخی از دلایل آن را نشان دادند. اینترمیلان که در ابتدای بازی ویکتوریا پلزن را شکست داد، که از قبل حذف شده بود، و شاهد آخرین امیدهای کوچکی بود که در تلویزیون خاموش شد. آنها توسط. در عوض، آنها با شکست 3-0 راهی لیگ اروپا می شوند که ششمین شکست متوالی آنها در برابر بایرن مونیخ با نتیجه مجموع 19-2 است.

چه کسی می داند، اگر مهم بود، ممکن بود متفاوت باشد. شاید تماشای اجرای خود بلافاصله قبل از آن نیز بهترین ایده نبود.

اما در نهایت بارسلونا نابودی خود را به ارمغان آورد و با این احساس ترک کرد که شاید این سطح هنوز فراتر از آنها باشد، زیر شکم آنها بسیار نرم است. اگر غرور در بازی وجود داشت، نکته ای برای اثبات، اغلب نشان نمی داد. اینطور نیست که بایرن آنها را دقیقاً نابود کرد، بیشتر از آن که تیم آلمانی آنها را رد کرد، گل های سادیو مانه و اریک ماکسیم چوپوموتینگ در حال حاضر کافی بود، بنجامین پاوارد با آخرین ضربه، گل دیگری را اضافه کرد.

بارسلونا حتی یک شوت هم به سمت دروازه انجام نداده بود. حتی زمانی که رابرت لواندوفسکی فکر می کرد که درست قبل از نیمه تمام پنالتی ندارد، توپ در نقطه از او گرفته شد، آنتونی تیلور با VAR مشورت کرد و تصمیم گرفت شیرجه بزند – که شاید از ناامیدی و ناتوانی صحبت می کند. آنها را تعریف کرد. او نیز نتوانست در هر دو دیدار با باشگاه سابقش گلزنی کند.

در هر صورت، این کار قبلاً انجام شده بود، تأییدی بر آنچه بارسلونا از همان ابتدا می دانست: اینکه سرنوشت آنها در زمینی دور رقم می خورد. یا شاید دقیق تر، قبلا بوده است، حتی در آن زمان. گفته می شود، بر اساس این شواهد، داشتن آن در دستان خود بهتر از این نبود. در مونیخ و میلان، بارسلونا لحظات خود را سپری کرد اما شکست خورد، ژاوی اصرار داشت که رقابت “بی رحمانه” بوده است. و اگر این را بگوید، یولیان ناگلزمن نیز اعتراف کرد: «بارسلونا یک باشگاه بزرگ است: ما آن را در مونیخ دیدیم. آنها می توانستند چند گل بزنند.»

این شکست ها با تساوی 3-3 پر خطا در اینجا با اینتر همراه بود که بارسلونا را در معرض ورطه قرار داد. آنها باید دو بازی باقیمانده خود را می بردند و نیاز داشتند که اینتر در هیچ یک از آنها پیروز نشود. ژاوی گفته بود: «امید آخرین چیزی است که از دست می‌دهی»، اما اولین چیزی بود. اینتر مقابل ویکتوریا قرار گرفت که در هر چهار بازی شکست خورده بود و 16 بار گل خورده بود، بازیکنان بارسلونا برای تماشای آن با هم فراخوانده شدند. قبل از نیمه دوم، ایتالیایی ها دو تا بودند. با دویدن بارسلونا برای گرم کردن، اینتر چهارمین گل خود را به ثمر رساند. تمام شد.

ژاوی گفته بود: “اگر ما در لیگ اروپا بازی کنیم، مانند شیرها خواهیم جنگید”، اما ژوزه مورینیو طرف های بزرگی را که در آن بازی می کنند “کوسه های شکست خورده” نامیده بود و این جایی نیست که قرار است بارسلونا باشد. نه جایی که برای آن بودجه گذاشته اند. هنوز برای دومین فصل متوالی کمتر است. آخرین مربی ای که در اینجا هدایت دو فصل جام یوفا را بر عهده گرفت، تری ونبلز بود. اگر سال گذشته بازتابی از واقعیت آنها بود – به قول جرارد پیکه، “همین است” – قرار بود این اتفاق متفاوت باشد، که ممکن بود باعث آسیب بیشتر شود.

مطمئناً بارسلونا نمی تواند این هزینه را بپردازد. در زمانی که هر یورو اهمیت دارد، این خروج زودهنگام حدود 20 میلیون از آنها هزینه دارد، به علاوه اثرات ضربه‌ای.

یک عنصر احساسی نیز وجود دارد: ریسک‌های انجام شده در تابستان، اهرم‌های (غیر) معروف کشیده شده، امضاهای متعدد انجام شده و دارایی‌های فروخته شده، ریسکی بودند که برای شروع یک چرخه با فضیلت طراحی شده بودند. بارسلونا 24 سال است که به این زودی حذف نشده است و یک بازی در پیش است. در واقع دو بازی

آنها همچنین نتوانستند از اولین آن لذت ببرند، سرژ گنابری که در چاقو می لغزد. فقط 9 دقیقه گذشته بود که او مانه را از هکتور بلرین دور کرد تا در بازی بازکننده ضربه بزند، و بعد از نیم ساعت دوباره این کار را انجام داد و توپ را در مسیر چوپو-موتینگ برای گلزنی قرار داد. درست در پایان او یک رگبار زد که پاوارد برای سومین ضربه را وارد دروازه کرد. او فکر می‌کرد زودتر یکی از گل‌های خودش را به ثمر رسانده بود، اما این مهم نبود.

در نهایت هیچ یک از آن ها انجام نشد، قبل از شروع آن.