گول نخورید: تحریم ها واقعاً به جنگ روسیه علیه اوکراین آسیب می زند | کارلا نورلوف

اسبلافاصله پس از حمله روسیه به اوکراین، در ماه فوریه، ده ها کشور با تحریم های هماهنگ علیه متجاوز پاسخ دادند. آنها سه هدف داشتند: فلج کردن اقتصاد روسیه از طریق محدود کردن توانایی بانک ها برای دسترسی به دلار و سیستم مالی ایالات متحده. کاهش صادرات کالاها و خدمات با فناوری پیشرفته به منظور کاهش توانایی روسیه برای جنگیدن؛ و متحدان کرملین و مشاغل را هدف قرار دهند. این اجبار اقتصادی بی‌سابقه نتوانسته عزم و اراده کرملین برای جنگ یا توانایی اقتصادی آن را از بین ببرد. همچنین تحریم ها استاندارد زندگی روسیه را تحت تاثیر قرار نداده است. اما با دقت نگاه کنید، خواهید دید که آنها به طور سیستماتیک کشور را فلج می کنند و برای پایان دادن به جنگ ضروری هستند.

انزوای روسیه در حال حاضر که زنجیره‌های تامین آن از بین رفته است، همراه با مهاجرت گسترده حدود 1000 شرکت خارجی، رشد و قدرت آینده این کشور را تهدید می‌کند. با محدود کردن واردات روسیه، کنترل صادرات مازاد تجاری ایجاد کرده است. قیمت بالای انرژی نیز تقاضا برای روبل را افزایش داده است. در نتیجه ارزش روبل در برابر دلار به شدت افزایش یافته است.

تورم سالانه در آوریل به دنبال اختلالات عرضه به اوج خود رسید و سپس در سپتامبر به 13.7 درصد کاهش یافت، زیرا روبل به دلیل دلارهای نفتی، کاهش هزینه مصرف کننده و تجدید واردات افزایش یافت. انتظار می‌رود رشد روسیه در سال 2022 به میزان 3 درصد کاهش یابد که به طور قابل توجهی کمتر از پیش‌بینی قبلی صندوق بین‌المللی پول در مورد کاهش 8.5 درصدی بود که تأثیر کاهش‌دهنده افزایش قیمت‌های انرژی را دست کم گرفت.

با این حال، پیش‌بینی‌های بهتر از حد انتظار، استانداردهای زندگی پایین‌تر را به دلیل موانع تجاری و واگذاری مخفی می‌کنند. به عنوان مثال، هزینه مصرف کنندگان برای پوشاک، کفش و لوازم جانبی تقریباً 40 درصد در هفته اول اکتبر کاهش یافت. تولید خودرو 37 درصد کاهش یافت، که قربانی ممنوعیت چیپس است. هزینه خرید کالاهای مورد نیاز مانند خواربار، 15 درصد بیشتر از سال 2021 بوده است، در حالی که در همان زمان متوسط ​​حقوق بین پایان ژانویه 2022 و پایان آگوست 2022 تنها 7 درصد افزایش یافته است.

تداوم دریافتی های نفت و گاز، اقتصاد را در حال حرکت نگه می دارد. ایالات متحده و اتحادیه اروپا قصد دارند درآمدهای نفتی خود را از طریق یک سقف کاهش دهند و قیمت فروش نفت روسیه را محدود کنند. این سقف با انکار بیمه و سایر خدمات به شرکت‌هایی که نفت خام روسیه را حمل می‌کنند، عمل می‌کند، مگر اینکه با محدودیت قیمت فروخته شود. با این حال، عربستان سعودی با تبانی با روسیه برای کاهش عرضه و افزایش قیمت ها، آچار این طرح ها را انداخته است. تأثیر طرح ایالات متحده / اتحادیه اروپا باید دید.

اما تحریم ها بر قدرت روسیه در اوکراین تأثیر قابل توجهی دارد. گزارشی که اخیرا توسط وزارت خزانه داری و بازرگانی ایالات متحده منتشر شده است نشان می دهد که از پاییز گذشته واردات نیمه هادی ها 70 درصد کاهش یافته است و تولید موشک های بالستیک مافوق صوت، موشک های زمین به هوا و سایر تسلیحات دقیق روسیه را کاهش داده است. فن‌آوری‌های نقطه خفه مانند یاتاقان‌ها، تانک‌ها، سلاح‌های گرم خودکار، توپخانه سنگین و زیردریایی‌ها نیز مورد هدف قرار گرفته‌اند و با تعداد کمی جایگزین وجود دارند.

به گفته معاون وزیر خزانه داری، Wally Adeyemo، تامین کنندگان جایگزین با پیچیدگی های فنی لازم دشوار است. ائتلاف گسترده ای که از تحریم ها حمایت می کند به این معنی است که روسیه مجبور است از کشورهای ضعیف فناوری مانند کره شمالی و ایران تامین کند. بزرگترین سازنده تراشه چین، SMIC، می گوید که هرگز روسیه را تامین نکرده و تحریم ها را زیر پا نمی گذارد.

تا ژوئن، گروه کاری جهانی نخبگان، نیابت ها و الیگارش های روسیه (ریپو) 30 میلیارد دلار از دارایی های نخبگان را مسدود کرد و متعاقباً محدودیت ها به مقامات نظامی، مالی، پارلمانی و خانواده های آنها گسترش یافت. در کنار این، تلاشی هماهنگ برای از بین بردن سرمایه انسانی روسیه وجود دارد. بسیاری از موسسات خارجی همکاری با دانشمندان در روسیه را متوقف کرده‌اند و دولت بایدن از کنگره دعوت کرده است تا قانون مهاجرت و ملیت را اصلاح کند تا روس‌های دارای مدارک تحصیلی پیشرفته را به مهاجرت به ایالات متحده تشویق کند. برخی از نخبگان روسیه، از جمله الیگارش ها، می خواهند جلوی فرار مغزها و پول را بگیرند. اما ساختار الیگارشی روسیه که بین تجارت و سیاست تقسیم شده است، نفوذ بر پوتین را محدود می کند. دنبال کردن مسیر پولی رهبر روسیه نیز بسیار سخت است، زیرا یا در شبکه ای از توانمندسازها پراکنده است یا در بهشت ​​های مالیاتی فراساحلی یا شرکت های دولتی پنهان شده است.

آسیب رساندن به پوتین ممکن است فراتر از دسترس تحریم‌های فعلی باشد، اما آسیب رساندن به نخبگان همچنان به کرملین آسیب می‌زند، اگر اقتصاد زیربنایی یا توانایی این کشور برای راه‌اندازی جنگ آسیب ببیند. در حالی که هر یک از تحریم ها به طور جداگانه دارای نقاط ضعفی است، آنها از طریق ضرب نیرو عمل می کنند. محدود کردن دسترسی به منابع مالی، سود کمتری برای فعالیت و زندگی در روسیه ایجاد می‌کند و شرکت‌ها، سربازان احتمالی و نخبگان روسی را به ترک آن تشویق می‌کند. قطع دسترسی به زنجیره‌های تامین جهانی برای فناوری‌های پیشرفته، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تقویت تحقیق و نوآوری را دشوارتر می‌کند. تحت فشار قرار دادن نخبگان از طریق مسدود کردن دارایی ها و مصادره اموال، بودجه برای جایگزین های داخلی برای فناوری های خارجی را کاهش می دهد. ضربه زدن به استعدادها و علم، چشم انداز اقتصادی روسیه را نابود می کند و احتمال تجدید نظامی از طریق پایگاه صنعتی آن را کاهش می دهد.

تقریباً هشت ماه پس از تهاجم روسیه به اوکراین، این اقدامات هماهنگ نتوانسته به جنگ پایان دهد – نتیجه ای قابل پیش بینی که بهتر از جایگزین ها باقی می ماند. با این حال، آنها نفوذ روسیه بر غرب را به شدت کاهش داده اند. انجام هیچ کاری، یا مذاکره برای راه حل دیپلماتیک، مانند تهاجم سال 2014، تنها روسیه را در تصرف بیشتر زمین جسور می کند، در حالی که رویارویی نظامی با کشورهای ناتو خطر جنگ عمومی را به دنبال دارد.

استفاده از اجبار اقتصادی برای بازدارندگی و مبارزه با قدرت های بزرگ سخت است اما بیهوده نیست. تحریم ها زمانی که توسط اولین ابرقدرت مالی جهان و متحدانش اعمال شود، ابزاری قوی برای نظارت بر نظم بین المللی است. این شکست زمان می برد، اما زمان به نفع روسیه نیست. مجموعه تحریم‌ها، اقدامات تجاری، ممنوعیت‌های مسافرتی و تحقیقاتی، تلاش‌های جنگی روسیه در اوکراین و در نهایت موقعیت قدرت بزرگ آن را از بین می‌برد.