نوا اسکوشیا نیروگاه عظیم انرژی سبز خود را تبلیغ کرد. معلوم شد که از زغال سنگ نیرو می گیرد | کانادا

مندر اواسط سپتامبر، دولت نوا اسکوشیا، استانی در سواحل شرقی کانادا، یک نیروگاه هیدروژن سبز با ظرفیت 5 میلیارد وات را اعلام کرد.

این کارخانه قرار بود سالانه 200000 تن آمونیاک را بدون استفاده از سوخت های فسیلی به اروپا تحویل دهد.

انرژی میکس و هالیفاکس اگزمینر در تحقیقات مشترک با آبان نیوز دریافتند که تا ماه نوامبر، هیچ چشم‌اندازی وجود ندارد که تا زمانی که تاسیسات EverWind Fuels شروع به کار کند، برق سبز در دسترس نباشد.

در واقع، پروژه ای که به دلیل پتانسیل آن برای تبدیل برق تولید شده از باد به یک محصول سبز بسیار مورد نیاز تبلیغ می شود، حداقل در سال های اول بهره برداری تا حدودی از زغال سنگ تامین می شود.

این تصویر در استانی که با مهلت 2030 برای تعطیلی کارخانه‌های زغال سنگ که 51 درصد برق آن را در سال 2019 تامین می‌کردند، پیچیده‌تر می‌شود، حتی در شرایطی که افزایش پمپ‌های حرارتی الکتریکی و وسایل نقلیه باعث افزایش تقاضا برای برق می‌شود.

این تلاش، به نوبه خود، بخش مهمی از قول امضای دولت جاستین ترودو، نخست وزیر، برای حذف تدریجی تمام برق باقیمانده با سوخت زغال سنگ و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کشور تا سال 2030 به میزان 40 تا 45 درصد است.

نوا اسکوشیا دارای پنج مزرعه بادی بزرگ در خشکی است که قرار است تا سال 2025 راه اندازی شود، اما آنها تنها 30 درصد از مصرف برق آن را به خود اختصاص خواهند داد – بدون در نظر گرفتن تقاضای جدید، بسیار کمتر از نیازهای نیروگاه EverWind.

در انتشار ۲۰ سپتامبر، دفتر تیم هیوستون، نخست‌وزیر نوا اسکوشیا، گفت که مجموعه جداگانه‌ای از اجاره‌نامه‌ها «۵ گیگاوات انرژی بادی فراساحلی تا سال ۲۰۳۰ را برای پشتیبانی ارائه خواهد کرد. [the province’s] جوانه زدن صنعت هیدروژن سبز». سخنگوی استانی بعداً توضیح داد که این فقط آخرین مهلت برای ارائه اجاره به توسعه دهندگان مزارع بادی است و انتظار می رود تولید واقعی در حدود سال 2038 باشد. او افزود که 5 گیگاوات یک هدف است، نه یک تعهد قطعی.

بیشتر بخوانید: مجموعه کامل دو قسمتی را اینجا و اینجا بیابید.

هیدروژن سبز از آب شیرین با فرآیند الکترولیز تولید می شود. اغلب از آن برای تولید آمونیاک استفاده می شود که ذخیره و حمل و نقل آن آسان تر است. این تنها در صورتی برچسب “سبز” را دریافت می کند که از برق تجدید پذیر ساخته شده باشد.

ترنت ویچی، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت، گفت: پروژه EverWind در پوینت تاپر، نوا اسکوشیا، شامل دو مرحله است. اولین مورد قرار است در سال 2025 شروع شود و هیدروژن را به 200000 تن آمونیاک سبز در همان سال تبدیل کند. کن سامرز، مشاور امور محیط زیست EverWind گفت که این به 200000 گالن (757000 لیتر) آب در روز از دریاچه Landrie نزدیک یا 2 درصد از ظرفیت دریاچه نیاز دارد.

در فاز دو، که باید در سال 2026 آغاز شود، برنامه تولید سالانه 1 میلیون تن آمونیاک سبز برای صادرات به اروپا است.

در ماه آگوست، EverWind همچنین با شرکت‌های انرژی آلمانی Uniper و E.On یادداشت تفاهم امضا کرد که هر کدام برای 500000 تن آمونیاک سبز در پوینت تاپر تولید می‌شد.

آمونیاک در سراسر اقیانوس اطلس ارسال خواهد شد و منبع دیگری برای انتشار کربن اضافه خواهد شد، اگر کشتی‌ها – همانطور که احتمالاً هستند – از نفت سوخت سنگین بسیار آلاینده و کربن فشرده استفاده کنند.

و کاملاً مشخص نیست که این پروژه هیدروژنی «سبز» چقدر زود به نیروی سبز دسترسی خواهد داشت. وب سایت EverWind ادعا می کند که از منبع تغذیه محلی بادی برای تولید سوخت کربن خنثی استفاده خواهد کرد. اما ویچی در پیام‌های مختلفی پاسخ داد که این منابع از کجا می‌آیند.

او گفت: “فقط شبکه نوا اسکوشیا” برای فاز اول. این شبکه متعلق به نوا اسکوشیا پاور (NSPC) است که استان آن را در سال 1992 خصوصی کرد و هنوز هم به شدت به زغال سنگ وابسته است.

ژاکلین فاستر، سخنگوی NSPC گفت که پنج پروژه جدید بادی تا سال 2025 در نوا اسکوشیا به بهره برداری خواهند رسید. در آن زمان، او گفت که انرژی بادی حدود 30 درصد از تامین برق استان را تشکیل می دهد.

ویچی گفت که تامین EverWind از هیچ یک از این پروژه ها تامین نمی شود. دیگر پیشرفت‌های باد “نمی‌توانستند”، و برخی از تامین‌کنندگان در فراخوان اخیر استان برای پیشنهاد پیشنهادی “به خود زحمت ندادند”. او گفت: “بنابراین پروژه هایی آماده هستند که ساخته نمی شوند.”

اما حتی تا سال 2030، ضرب الاجل NSPC برای حذف زغال سنگ، این شرکت هنوز انتظار دارد که تنها 80 درصد از عرضه خود از انرژی های تجدیدپذیر تامین شود. در سال 2025، هیدروژن و آمونیاک تولید شده با نیروی شبکه NSPC به ترکیبی از برق متکی است که شامل زغال سنگ و 30 درصد انرژی باد است.

سامرز گفت که عملیات پوینت تاپر در “مدت فوری و برای مدتی طولانی” از شبکه خارج می شود. وی خاطرنشان کرد که ارزیابی‌های زیست‌محیطی برای پروژه‌های بادی یک فرآیند طولانی است، بنابراین این پروژه در ابتدا با نیروگاه‌های بادی تامین نمی‌شود.

او افزود که هیدروژن نیروگاه EverWind “واقعاً 100% سبز نخواهد بود تا زمانی که تماماً انرژی تجدید پذیر باشد”.

به گفته سخنگوی دولت استانی، پروژه EverWind تنها یکی از چهار توسعه دهنده هیدروژن سبز علاقه مند به پروژه های صادراتی در نوا اسکوشیا است. او گفت که سه مورد دیگر Bear Head Energy، Fortescue Metals Group و Northland Power هستند.