شکاف پاسخگویی: برنده جایزه صلح نوبل هشدار داد که جنایات جنگی روسیه بدون مجازات باقی می ماند | اوکراین

Oلکساندرا ماتویچوک نکته ای دارد که می خواهد بگوید. این وکیل اوکراینی ریاست مرکز آزادی های مدنی را بر عهده دارد، یک سازمان حقوق بشری که این ماه به طور مشترک جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. و او می خواهد از پلت فرم خود برای فراخوان اقدام بین المللی علیه نقض حقوق بشر روسیه در حال حاضر استفاده کند.

بدنی که او در رأس آن قرار دارد، بیش از 21000 نمونه از جنایات جنگی را که توسط نیروهای اشغالگر روسیه از سال 2014 مرتکب شده اند، ثبت کرده است، از جمله بسیاری از موارد مربوط به پس از تهاجم در فوریه. اما، با صحبت آرام و با احساسات کنترل شده، شکایت می کند: “من هیچ ابزار قانونی برای متوقف کردن جنایات روسیه ندارم” – هیچ راه فوری برای آوردن عاملان به دادگاه وجود ندارد.

جنایت زمانی که فهرست شده باشد، بسیار زیاد به نظر می رسد. ماتویچوک می‌گوید: «پس از تهاجم در مقیاس بزرگ، ما هر روز انواع مختلف جنایات جنگی، مانند گلوله باران عمدی ساختمان‌های مسکونی، کلیساها، بیمارستان‌ها، مدارس، گلوله باران راهروهای تخلیه را ثبت می‌کنیم.» ما درخواست‌هایی برای کمک از مردم در سرزمین‌های اشغالی دریافت کردیم، زیرا آنها ربوده شدند، شکنجه شدند. ما خشونت جنسی، قتل های فراقانونی را ثبت کردیم.»

کارکنان مرکز آزادی های مدنی از جمله کسانی بودند که پس از اینکه روسیه از تلاش خود برای تصرف شهر در ماه مارس صرف نظر کرد، از ایرپین، بوچا و شهرها و روستاهای شمال غربی کیف رفتند. او می‌گوید: «به شما یادآوری می‌کنم که اجساد جمع‌آوری نشده در خیابان‌ها یا در گورهای دسته جمعی انداخته شده‌اند. و پاسخ پوتین چه بود؟ او به یگان ارتشی که در بوچا بود مدال داد.

او استدلال می‌کند که روسیه، همانطور که اکنون حکومت می‌کند، یک «شخصیت نسل‌کشی» نشان می‌دهد. در ابتدا او به سختی عاطفی محض تحمل آسیب‌های ناشی از موارد فردی اعتراف می‌کند، به‌ویژه زمانی که سازمانش با موارد زیادی سروکار دارد قابل درک است.

ماتویچوک به تدریج داستان یک زن جوان باردار را تعریف می کند که پس از جنگ 2014 در اسارت روسیه به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. اما به او گفته شد که “شما طرفدار اوکراین هستید و بنابراین فرزند شما حق ندارد به دنیا بیاید.”

ماتویچوک می‌گوید بعداً، در یک توهین دیگر، ربوده‌کنندگان زن موافقت کردند که اگر به یک روزنامه‌نگار روسی بگوید که یک تک‌تیرانداز است – یک داستان دروغ – اما پس از آن «از او خواستند در حالتی بنشیند که حاملگی‌اش پنهان است» در حال مصاحبه شدن

این‌ها داستان‌هایی هستند که ممکن است کسی نخواهد در آن‌ها ماندگار شود، اما نمی‌توان آن‌ها را کنار گذاشت. او می‌گوید: «از آنجایی که ما مواد عظیمی را جمع‌آوری کرده‌ایم – 21000 قسمت از جنایات جنگی – می‌توانیم کاملاً واضح بگوییم که روسیه از جنایات جنگی به عنوان یک روش جنگی استفاده کرده است. “درد عظیم مردم غیرنظامی”.

Matviichuk سپس به آزمایشات بحث برانگیز دهه 1960 اشاره می کند که در آن سگ ها تحت شوک الکتریکی قرار می گرفتند. او می‌گوید: «سگ هر بار که می‌خواست غذا بخورد با برق کتک می‌خورد و نتیجه آن موقعیتی بود که این سگ بیچاره تصمیم گرفت از گرسنگی بمیرد اما تلاشی برای زنده ماندن نداشته باشد. او می‌گوید، پدیده‌ای که در آن یک حیوان یا شخص از دوری از درد دست می‌کشد، زیرا قبلاً در معرض بسیاری از دردها قرار گرفته است، «درماندگی آموخته‌شده» نامیده می‌شود.

ماتویچوک استدلال می کند که این هدفی است که روسیه به مدت 20 سال مجاز به دنبال کردن آن است، جایی که به یک الگوی رفتار تبدیل شده است. این جهنمی که ما اکنون از آن عبور می کنیم، نتیجه معافیت کامل روسیه است که آنها برای چندین دهه از آن برخوردار بودند، زیرا آنها جنایات وحشتناکی را در چچن، در مولداوی، در گرجستان، در مالی، در لیبی و سوریه مرتکب شدند. مجازات شد،» او می گوید. آنها معتقد بودند که می توانند کاری را که می خواهند انجام دهند زیرا عضو شورای امنیت سازمان ملل هستند.

او می گوید که مفهوم حقوق اساسی بشر فرسوده شده است، بنابراین آزادی ها اکنون به محل زندگی فرد در نتیجه عدم پاسخگویی بستگی دارد. بسیار خطرناک است که در جهانی زندگی کنید که امنیت شما به حاکمیت قانون بستگی ندارد، بلکه به این بستگی دارد که آیا کشور شما بخشی از یک بلوک نظامی است. این یک خط توسعه خطرناک برای نوع بشر است.»

سازمان ماتویچوک جایزه صلح نوبل 2022 را همراه با مموریال، یک گروه حقوق بشر روسی که توسط کرملین غیرقانونی شده است، و فعال بلاروسی کهنه کار، الس بیالیاتسکی، که بدون محاکمه در کشور زادگاهش در زندان است، برنده شد. در زمان اعلام این ماه، برخی از سیاستمداران اوکراینی با صدای بلند تعجب کردند که آیا جایزه مشترک اوکراین و روسیه مناسب است یا خیر. میخالیو پودولیاک، مشاور رئیس جمهور در توییتی نوشت: «درک جالب از کلمه صلح».

اما رئیس مرکز آزادی‌های مدنی مستقر در کیف، این موضوع را با یک جهان‌شمولی آشنا کنار می‌زند. ماتویچوک می گوید: «آزادی و حقوق بشر هیچ محدودیتی ندارد. او می‌گوید که اندری یرماک، رئیس دفتر رئیس‌جمهور، در جلسه‌ای بلافاصله پس از اعلام جایزه به گروهش تبریک گفته است، اگرچه او می‌گوید که سازمان او با دولت اوکراین اختلاف نظر داشته است، از جمله بر سر اصلاحات خدمات امنیتی.

استدلال اصلی او این است که در مناقشه کنونی، جنایات جنگی در معرض خطر قرار نگرفته و بدون مجازات باقی می‌مانند، حتی با توجه به همه توجه بین‌المللی. ما در شرایطی هستیم که نظام ملی مملو از جرایم شدید است و دادگاه کیفری بین‌المللی تحقیقات خود را تنها به چند پرونده منتخب محدود می‌کند. بنابراین ما یک شکاف پاسخگویی داریم.»

او می گوید که ارائه منابع بیشتر به قوه قضاییه محلی و دادگاه بین المللی در لاهه تنها بخشی از پاسخ است. این موضوع این سوال را مطرح می‌کند که آیا ماتویچوک معتقد است که می‌تواند نقشی برای دادگاه ویژه جنایات جنگی اوکراین، مشابه محاکمه‌های نورنبرگ رهبران نازی در پایان جنگ جهانی دوم داشته باشد.

ما باید شجاعت پیدا کنیم و یک دادگاه بین المللی برای بازداشت پوتین ایجاد کنیم. [Alexander] لوکاشنکو [the Belarus president] ماتویچوک می گوید و دیگر جنایتکاران جنگی پاسخگو هستند. اما پیشنهاد او این است که اکنون کار خود را آغاز کند، نه آنطور که نورنبرگ «فقط پس از آن» انجام داد [the] رژیم نازی سقوط کرده بود.» عدالت «باید مستقل از قدرت پوتین باشد. ما نمی توانیم صبر کنیم،” او می گوید.

آیا جامعه بین المللی اراده ای برای مقابله با روسیه بر سر این موضوع دارد؟ ماتویچوک استدلال می کند که جایزه صلح ممکن است به پیشبرد پرونده کمک کند. او قبل از متوسل شدن به یک استدلال اخلاقی ضروری می گوید: «ما از این پلت فرم برای ترویج عدالت و پاسخگویی به منظور دستیابی به صلح پایدار استفاده خواهیم کرد. ما باید عدالت را برای افرادی که از جنایات وحشتناک رنج می‌برند تأمین کنیم.»